Fantazje na temat natury, podmiotu i polityki. Wokół Bruno Latoura 4018-KONW94-CLASS

Nowożytna kultura Zachodu oparła swą kluczową opozycję na relacji między naturą a kulturą. Filozofia polityczna w znaczącym obszarze jest opowieścią na temat przekroczenia natury w kierunku stworzenia państwa prawa. W tym oddalonym od natury państwie poszukujemy miejsca dla prawa naturalnego. Zdaniem Bruno Latoura samo przeciwstawienie natury i kultury oraz narracja na temat przekroczenia politycznego praw natury jest błędna. To przeciwstawienie powoduje destrukcyjne poznawczo i politycznie konsekwencje. Godząc się na dwuznaczność samej opozycji oraz przyjmując fikcyjność kontraktu społecznego, chciałbym zapytać Latoura o wizje podmiotowości i polityki w świecie, w którym „obiekty naturalne” wyglądają na uspołecznione, a „podmioty kulturowe” jawią się jako dysocjalne? Czy polityka jest stałą niekończącą się fantazją na temat stanu natury, który jest przez nią albo nobilitowany, albo potępiany, albo wypierany, tylko dlatego, że sama posługuje się naturalizacją jako swym głównym narzędziem? Czy podmiot polityczny, który w imieniu faktów instytucjonalnych (anty-natury) jawnie w dyskursie politycznym wypiera się istnienia „surowych faktów społecznych” (natury) nie poszukuje nowego zaplecza w postaci natury fałszywej (para-natury)?

Rodzaj przedmiotu

fakultatywne

Założenia (opisowo)

Bez szczegółowych wymagań wstępnych. W trakcie kursu wymagane jest sukcesywne zapoznawanie się ze wskazaną lekturą. Zakłada się ogólne przygotowanie studenta z zakresu nauk humanistycznych i jego orientację w podstawowych nurtach filozoficznych. Zakłada się też ogólną wiedzę z zakresu teorii politycznych i jego orientację w klasycznych tekstach z filozofii i socjologii polityki.

Efekty kształcenia

Zakłada się, że student będzie: (1) rozumiał złożoną relację łączącą naturę, nie-naturę, para-naturę, przeciw-naturę; (2) znał podstawowe teksty Bruno Latoura; (3) był świadomy motywów politycznych i naukowych tego francuskiego socjologa; (4) potrafił krytycznie odnieść się do proponowanych przez Latoura pomysłów teoretycznych; (5) umiał zastosować we własnej pracy środki i techniki myślenia o społeczeństwie rekomendowane przez Latoura.

Kryteria oceniania

Jedynym miernikiem oceny jest wynik w teście końcowym

Literatura

Bruno Latour, Nigdy nie byliśmy nowocześni, tłum. M. Gdula, Warszawa 2011.
Bruno Latour, Polityka natury. Nauki wkraczają do demokracji, tłum. A. Czarnacka, wstęp M. Gdula, Warszawa 2009.
Bruno Latour, Splatając na nowo to, co społeczne. Wprowadzenie do teorii aktora-sieci, tłum. K. Abriszewski, A. Derra, Kraków 2010.
Inne:
Bruno Latour, Steve Woolgar, Laboratory Life: The Social Construction of Scientific Facts. Los Angeles: Sage. 1979.
Bruno Latour, Science in Action: How to Follow Scientists and Engineers through Society. Cambridge, Massachusetts: Harvard University Press. 1987.
Bruno Latour, The Pasteurization of France. Alan Sheridan and John Law, Cambridge, Massachusetts: Harvard University Press. 1988
Bruno Latour, Aramis, Or, The Love of Technology. Cambridge, Massachusetts: Harvard University Press. 1996.
Bruno Latour, Pandora’s Hope: Essays on the Reality of Science Studies. Cambridge, Massachusetts: Harvard University Press. 1999.
Bruno Latour, War of the Worlds: What about Peace? Chicago: Prickly Paradigm Press. 2002.
Bruno Latour, The Making of Law – An Ethnography of the Conseil d’Etat, trans. Marina Brilman et al. Polity Press, Cambridge 2009.

Więcej informacji

Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb:

Strona przedmiotu 4018-KONW94-CLASS w USOSweb