Sienkiewicz dla dorosłych 4018-KONW82-CLASS
Sienkiewicz to pisarz zbyt ważny dla kultury polskiej, aby zostawić go dzieciom i politykom. Szkoła średnia stopniowo się go wyrzeka - nauczyciel może omówić jakąś powieść Sienkiewicza. Lekturę powieści i nowel Sienkiewicza przewiduje się w szkole podstawowej i w gimnazjalnej, a jego proza sąsiaduje tam z utworami Małgorzaty Musierowicz, Doroty Terakowskiej, Ursuli Le Guin, Johna Tolkiena, Andrzeja Sapkowskiego. Równie zły depozyt stanowi używanie Sienkiewicza w sporach o politykę kulturalną, w których pełni on rolę argumentu dla rzeczników powiązania kształcenia literackiego z realizacją wychowania patriotycznego.
Projekt kursu „Sienkiewicz dla dorosłych” zmierza do obalenia recepcji infantylnej i zideologizowanej poprzez ukazanie groźnej urody tego pisarstwa, powagi stawianych tam problemów oraz odsłonięcie rozmaitych kontrowersji zapisanych w biografii i twórczości autora Bez dogmatu.
Przede wszystkim idzie jednak o wykazanie niezbędności poważnej lektury Sienkiewicza dla zrozumienia antynomii polskiej kultury nowoczesnej.
Rodzaj przedmiotu
Założenia (opisowo)
Efekty kształcenia
Student zna „złą” recepcję twórczości Sienkiewicz, potrafi analizować ideologiczne zaplecze dyskursu krytycznego, umie skonstruować wypowiedź kontrowersyjną na temat pisarstwa Sienkiewicza.
Kryteria oceniania
Przygotowanie, aktywność w czasie zajęć
Literatura
1. Henryk Sienkiewicz, Ogniem i mieczem (t. 1, r. XXVII; t. 2, r. XXIV i XXVII),
2. Henryk Sienkiewicz, Pan Wołodyjowski (r. XLIX - kaźń Azji).
3. Henryk Sienkiewicz, Walka byków, Dzieła, wyd. zbiorowe pod red. J. Krzyżanowskiego, Warszawa 1948–1955, t. XLIV
4. Henryk Sienkiewicz, Quo vadis (t. 3, r. XXIII - scena, w której Ursus walczy z turem)
5. Urszula Benka, Święty sadyzm Sienkiewicza, „NaGłos” 1994, nr 14.
6. Elaine Scurry, The Body in Pain. The Making and Unmaking of the World, New York 1985 (rozdziały: „The Structure of Torture. The Conversion of Real Pain into the Fiction of Power”, s. 27-59; „Pain and Imagining”, s. 161-180)
7. Zygmunt Bauman, Ciało i przemoc w obliczu ponowoczesności, Toruń 1995
8. Michel Foucault, Nadzorować i karać. Narodziny więzienia, przeł. i posłowiem opatrzył T. Komendant, Warszawa 1993 (rozdział II: „Blask kaźni”)
9. Michel Leiris, Lustro tauromachii, przeł. M. Ochab, Gdańsk 1999.
10. Georges Bataille, Historia oka, przeł. T. Komendant, w tegoż: Historia oka i inne historie, tłum. T. Komendant, W. Gilewski, I. Kania, Kraków 1991.
11. „Polska Sztuka Ludowa. Konteksty” 2007 nr 3-4 (numer poświęcony Leirisowi i corridzie)
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: