Filozofia i literatura 4018-KONW22-CLASS
1. „Klawesyn dobrze temperowany” J. S. Bacha w ogrodzie przy domu na przedmieściach Kapsztadu, późnym letnim popołudniem. T. S. Eliot i J. M. Coetzee na temat dzieła klasycznego.
T. S. Eliot, Kto to jest klasyk?, tłum. H. Pręczkowska, w: T.S. Eliot, Kto to jest klasyk i inne eseje, Kraków 1998.
J. M. Coetzee, Co to jest dzieło klasyczne? – prelekcja, w: J. M. Coetzee, Dziwniejsze brzegi, Eseje literackie 1986-1999, tłum. A. Skucińska, Kraków: Znak 2008, s. 7-33.
2. Tomasz Mann o sobie i tylko o sobie.
Tomasz Mann, Jak powstał Doktor Faustus, tłum. M. Kurecka, Warszawa: Czytelnik 1962.
3. Lekkość, szybkość, dokładność, przejrzystość, wielorakość. Italo Calvino o literaturze i innych rozrywkach.
Italo Calvino, Wykłady amerykańskie, tłum. A. Wasilewska, Warszawa: Volumen 1996.
Italo Calvino, Philosophy and Literature, trans. P. Creagh, w: Italo Calvino, The Uses of Literature, London: A Harvest Book, , s. 39-50.
4. Vladimir Nabokov o przeszłości i metodach jej wskrzeszania.
Vladimir Nabokov, Wykłady o Don Kichocie, tłum. J. Kozak, Warszawa: Muza SA 2001.
5. Pascal Quignard na temat mitów, obrazów, wulkanów, poczęcia i przemocy.
Pascal Quignard, Seks i trwoga, tłum. K. Rutkowski, Warszawa: Czytelnik 2002.
6. Claudio Magris, na temat wzgórz, kafejek, lagun, ogrodów miejskich i czasu uwikłanego w przestrzeń.
Claudio Magris, Mikrokosmosy, tłum. J. Ugniewska, A. Osmólska-Mętrak, Warszawa: Czytelnik 2002.
7. Między tekstem a komentarzem. Herman Melville i jego Kopista Bartleby w otoczeniu Giorgio Agambena i Gillesa Deleuze’a.
Herman Melville, Kopista Bartleby. Historia z Wall Street, tłum. A. Szostkiewicz, z esejami Bartleby albo formuła Gillesa Deleuze’a oraz Bartleby, czyli o przypadkowości Giorgio Agambena, Warszawa: Sic, 2009.
8. Marcel Proust na temat dni lektury, stylu i pamięci
Marcel Proust, Pamięć i styl, tłum. M. Bieńczyk, J. Margański, M. P. Markowski, Kraków: Znak, 2000.
Rodzaj przedmiotu
Założenia (opisowo)
Efekty kształcenia
Zakłada się, że student będzie (1) potrafił rozpoznać wartości estetyczne i etyczne realizowane w literaturze XX wieku; (2) rozumiał złożoną relację łączące teraźniejszość literacką z jej przeszłością; (3) będzie zdolny do rozpoznania rozproszonej w dziele literackim tematyki filozoficznej; (4) wykształci w sobie dyspozycję do traktowania literatury jako równorzędnego dla filozofii partnera dyskusji; (5) uzna, że twórca dzieł literackich nie jest jedynie nieświadomym medium, w którym dokonuje się proces wytwarzania dzieła, ale jest wrażliwym i często jedynym wiarygodnym komentatorem tego dzieła.
Kryteria oceniania
Podstawowym kryterium oceny jest wynik na egzaminie końcowym.
Literatura
Claudio Magris, Mikrokosmosy, tłum. J. Ugniewska, A. Osmólska-Mętrak, Warszawa: Czytelnik 2002.
Herman Melville, Kopista Bartleby. Historia z Wall Street, tłum. A. Szostkiewicz, z esejami Bartleby albo formuła Gillesa Deleuze’a oraz Bartleby, czyli o przypadkowości Giorgio Agambena, Warszawa: Sic, 2009.
Italo Calvino, Philosophy and Literature, trans. P. Creagh, w: Italo Calvino, The Uses of Literature, London: A Harvest Book, , s. 39-50.
Italo Calvino, Wykłady amerykańskie, tłum. A. Wasilewska, Warszawa: Volumen 1996.
J. M. Coetzee, Co to jest dzieło klasyczne? – prelekcja, w: J. M. Coetzee, Dziwniejsze brzegi, Eseje literackie 1986-1999, tłum. A. Skucińska, Kraków: Znak 2008, s. 7-33.
Marcel Proust, Pamięć i styl, tłum. M. Bieńczyk, J. Margański, M. P. Markowski, Kraków: Znak, 2000.
Pascal Quignard, Seks i trwoga, tłum. K. Rutkowski, Warszawa: Czytelnik 2002.
T. S. Eliot, Kto to jest klasyk?, tłum. H. Pręczkowska, w: T.S. Eliot, Kto to jest klasyk i inne eseje, Kraków 1998.
Tomasz Mann, Jak powstał Doktor Faustus, tłum. M. Kurecka, Warszawa: Czytelnik 1962.
Vladimir Nabokov, Wykłady o Don Kichocie, tłum. J. Kozak, Warszawa: Muza SA 2001.
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: