Lwowska Młoda Polska 4018-KONW126-OG

„Nie było we Lwowie w przełomie dwóch stuleci ucisku rzeczywistości historycznej, nie było Wawelu jak w Krakowie. Nie było ucisku ochrany jak w Warszawie. Z woli losu Lwów mógł być miastem bardziej zachodnim, bardziej europejskim, bardziej stołecznym niż Kraków i oczywiście Warszawa.” Analizując twórczość i wkład w kulturę miasta Lwowa w okresie 1890 -1914 grupy osób określonych przez Ostapa Ortwina mianem Lwowskiej Młodej Polski, możliwe będzie ustosunkowanie się do przytoczonej opinii Tymona Terleckiego.
W trakcie zajęć podjęta zostanie próba określenia cech charakterystycznych i odrębnych, głównych tendencji, składających się na obraz literatury lwowskiego modernizmu. Analiza skoncentruje się na tendencjach w prozie i krytyce literackiej, uwzględniając elementy życia literackiego – czasopisma i instytucje kultury.

1. Porównanie środowisk literackich Warszawy, Krakowa i Lwowa końca XIX wieku (manifesty literackie).
2. Zaświecie - Maryla Wolska , „Lamus”.
3. Józef Ruffer – „Posłanie do dusz”, główne motywy twórczości.

4. Wczesna poezja Leopolda Staff i „Skarb”.
5. Ludwik Maria Staff – „Zgrzebna Kantyczka”, „Grzeszne gołębie”.
6. Krytyka literacka we Lwowie – wybrane artykuły krytyczne Stanisława Womeli i Karola Irzykowskiego.

7. Ostap Ortwin – jego rola w środowisku literackim i dorobek krytyczny.

8. Karol Irzykowski - „Pałuba”.
9. Stanisław Antoni Mueller – „Henryk Flis” (fragmenty).

10. Prasa lwowska (m.in. "Tydzień" jako literacki dodatek "Kuriera Lwowskiego", dodatek do „Słowa Polskiego”, „Nasz Kraj”, „Widnokręgi”).
11. Lwowskie kawiarnie i instytucje życia kulturalno - literackiego
12. Teatr lwowski za dyrekcji T. Pawlikowskiego (repertuar, program artystyczny).

13. Znaczenie myśli Stanisława Brzozowskiego dla twórczości przedstawicieli lwowskiej Młodej Polski.
14. Czy można mówić o lwowskiej Młodej Polsce, lwowskim modernizmie ? - dyskusja – próba syntetycznego ujęcia.

Rodzaj przedmiotu

ogólnouniwersyteckie

Efekty kształcenia

1. Rozwinięcie biegłości w krytycznej analizie utworów zaproponowanych jako przedmiot lektury,
2. Rozpoznawanie struktury i wskazywanie cech charakterystycznych utworu literackiego pod względem elementów stylu i ujęcia tematycznego
3. Rozpoznanie kontekstu filozoficznego i społecznego utworów.
4. Określenie stosunku danego utworu do tradycji literackiej, oszacowanie stopnia przekraczania/wzbogacania tej tradycji.
5. Przygotowanie i przedstawienie syntetycznej propozycji interpretacji utworu lub problemu (referat).

Wiedza: pogłębienie erudycji (fakty i zasady postępowania) w zakresie znajomości modernizmu polskiego i problemów twórczości estetycznej tamtej epoki.
Umiejętności: zmiana stylu uczenia się z biernego na aktywny, rozwój samodzielności poznawczej i zainteresowań, biegłość w hermeneutycznym postępowaniu z tekstem.
Kompetencje społeczne: odwołanie do kultury polskiej, będącej wówczas w dialogu z europejskim modernizmem, wspomaga wyrobienie postawy dojrzałości społecznej, opartej na odpowiedzialności intelektualnej i dialogu.

Kryteria oceniania

Kryteria : aktywność studenta w dyskusji i ocena prezentowanego referatu (stopień wnikliwości analizy utworu, formułowanie hipotez interpretacyjnych, stopień ich uzasadnienia i oryginalności, wykorzystanie dostępnej literatury, wyodrębnienie cech najważniejszych lub charakterystycznych elementów struktury problemowej i formalnej danego utworu literackiego, pokazanie ich funkcji wobec siebie)
Metody: ocena ciągła i końcowe zaliczenie ustne (referat)

Literatura

Stanisław Wasylewski: Lwów, Poznań 1931,
Tymon Terlecki: Ludzie, książki i kulisy, Londyn 1961.
Maryla Wolska: Quodlibet, Warszawa 1974.
Mirosława Puchalska: Wokół Młodej Polski. Szkice i sylwetki, Warszawa 2008.
Jadwiga Czachowska. Michał Głowiński, wstępy do : Ostap Ortwin: O Wyspiańskim i dramacie,1969. Żywe fikcje: studia o prozie, poezji i krytyce, Warszawa 1970.
Tomasz Lewandowski, Zapomniana propozycja wydawnicza Tadeusza Dąbrowskiego, w: Archiwum Literackie, Tom XXVIII, red. naukowy Tomasz Lewandowski, Warszawa1995.
Alfred Wysocki: Sprzed pół wieku, Kraków 1958.
Stanisław Lam: Życie wśród wielu, Warszawa 1968.
Katarzyna Sadkowska: Irzykowski i inni, Kraków 2007.
Katarzyna Sadkowska: Stanisław Womela: szkic do portretu krytyka, w: Modernistyczny Lwów, Ewa Paczoska red., Warszawa 2009.
Franciszek Pajączkowski: Teatr lwowski pod dyrekcją Tadeusza Pawlikowskiego 1900-1906, Kraków 1961.

Więcej informacji

Więcej informacji o poziomie przedmiotu, roku studiów (i/lub semestrze) w którym się odbywa, o rodzaju i liczbie godzin zajęć - szukaj w planach studiów odpowiednich programów. Ten przedmiot jest związany z programami:

Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb:

Strona przedmiotu 4018-KONW126-OG w USOSweb