Propedeutyka - choroby wewnętrzne 3900-3PIC
Zajęcia z propedeutyki chorób wewnętrznych realizowane w formie wykładu, seminarium i ćwiczeń poświęcone są wykorzystaniu wiedzy i umiejętności z zakresu dziedzin podstawowych w celu ich wykorzystania do pozyskiwania danych z wywiadu i badania przedmiotowego oraz racjonalnego wykorzystania badań laboratoryjnych i pracownianych. Celem jest umiejętność budowania hipotez diagnostycznych w zakresie różnych grup chorób wewnętrznych oraz ich weryfikacji i różnicowania jako podstawy do ustalania metod postępowania z
chorym, a także prognozowania jego losów.
Rodzaj przedmiotu
Tryb prowadzenia
Koordynatorzy przedmiotu
Efekty kształcenia
Wiedza: Student/Studentka po zaliczeniu wykładu zna i rozumie:
E.W1. Uwarunkowania środowiskowe i epidemiologiczne najczęstszych chorób
E.W7. Główne przyczyny, objawy, zasady diagnozowania i postępowania terapeutycznego w odniesieniu do najczęstszych chorób wewnętrznych występujących u osób dorosłych oraz ich następstw i powikłań: w zakresie podstawowych chorób układu krążenia, w tym choroby niedokrwiennej serca, wad serca, chorób wsierdzia, mięśnia serca, osierdzia, niewydolności serca (ostrej i przewlekłej), chorób naczyń tętniczych i żylnych, nadciśnienia tętniczego – pierwotnego i wtórnego, nadciśnienia płucnego, chorób układu oddechowego, w tym chorób dróg oddechowych, przewlekłej obturacyjnej choroby płuc, astmy oskrzelowej, rozstrzenia oskrzeli, mukowiscydozy, zakażeń układu oddechowego, chorób śródmiąższowych płuc, opłucnej, śródpiersia, obturacyjnego i centralnego bezdechu sennego, niewydolności oddechowej (ostrej i przewlekłej), nowotworów układu oddechowego, chorób układu pokarmowego, w tym chorób jamy ustnej, przełyku, żołądka i dwunastnicy, jelit, trzustki, wątroby, dróg żółciowych i pęcherzyka żółciowego, chorób układu wydzielania wewnętrznego, w tym chorób podwzgórza i przysadki, tarczycy, przytarczyc, kory i rdzenia nadnerczy, jajników i jąder oraz guzów neuroendokrynnych, zespołów wielogruczołowych, różnych typów cukrzycy i zespołu metabolicznego, chorób nerek i dróg moczowych, w tym ostrych i przewlekłych niewydolności nerek, chorób kłębuszków nerkowych i śródmiąższowych nerek, torbieli nerek, kamicy nerkowej, zakażeń układu moczowego, nowotworów układu moczowego, w szczególności pęcherza moczowego i nerki,
chorób układu krwiotwórczego, w tym niedokrwistości, małopłytkowości, chorób rozrostowych, trombofilii, chorób reumatycznych, w tym chorób układowych tkanki łącznej, zapaleń stawów z zajęciem kręgosłupa, chorób metabolicznych kości, w szczególności osteoporozy i choroby zwyrodnieniowej stawów, dny moczanowej, chorób alergicznych, w tym anafilaksji i wstrząsu anafilaktycznego oraz obrzęku naczynioruchowego oraz zaburzeń wodno-elektrolitowych i kwasowo-zasadowych: stanów odwodnienia, stanów przewodnienia, zaburzeń gospodarki elektrolitowej, kwasicy i zasadowicy;
E.W8. przebieg i objawy procesu starzenia się oraz zasady całościowej oceny geriatrycznej i opieki interdyscyplinarnej w odniesieniu do pacjenta w podeszłym wieku
E.W9. Podstawowe odrębności w najczęstszych chorobach występujących u osób starszych oraz zasady postępowania w podstawowych zespołach geriatrycznych
E.W23. Uwarunkowania środowiskowe i epidemiologiczne najczęstszych nowotworów
E.W41. Możliwości i ograniczenia badań laboratoryjnych w stanach nagłych
Umiejętności: Student/studentka po zaliczeniu seminarium potrafi:
E.U1. przeprowadzać wywiad lekarski z pacjentem dorosłym
E.U3. przeprowadzić pełne i ukierunkowane badanie fizykalne pacjenta dorosłego
E.U7. ocenić stan ogólny, stan przytomności i świadomości pacjenta
E.U12. przeprowadzać diagnostykę różnicową najczęstszych chorób osób dorosłych i dzieci
E.U13. ocenić i opisać stan somatyczny i psychiczny pacjenta
E.U14. rozpoznawać stany bezpośredniego zagrożenia życia
E.U16. planować postępowanie diagnostyczne, terapeutyczne i profilaktyczne
E.U17. przeprowadzać analizę ewentualnych działań niepożądanych poszczególnych leków i interakcji między nimi;
E.U24. Interpretować wyniki badań laboratoryjnych i identyfikować przyczyny odchyleń od normy
E.U.29. wykonywać podstawowe procedury i zabiegi medyczne w tym: pomiar temperatury ciała (powierzchownej oraz głębokiej), pomiar tętna, nie inwazyjny pomiar ciśnienia tętniczego, monitorowanie parametrów życiowych przy pomocy kardiomonitora, pulsoksymetrię, wprowadzenie rurki ustno-gardłowej, wstrzyknięcia dożylne, domięśniowe i podskórne, pobieranie obwodowej krwi żylnej, pobieranie wymazów z nosa, gardła i skóry, cewnikowanie pęcherza moczowego u kobiet i mężczyzn, zgłębnikowanie żołądka, standardowy elektrokardiogram spoczynkowy wraz z interpretacją, kardiowersję elektryczną i defibrylację serca, proste testy paskowe i pomiar stężenia glukozy we krwi;
E.U30. asystować przy przeprowadzaniu następujących procedur i zabiegów medycznych: przetaczaniu preparatów krwi i krwiopochodnych, drenażu jamy opłucnowej, nakłuciu jamy otrzewnowej, nakłuciu lędźwiowym, biopsji cienkoigłowej, testach naskórkowych, próbach śród skórnych i skaryfikacyjnych oraz interpretować ich wyniki;
E.U31. interpretować charakterystyki farmaceutyczne produktów leczniczych i krytycznie oceniać materiały reklamowe dotyczące leków
E.U38. prowadzić dokumentację medyczną pacjenta
Kompetencje społeczne: Student/Studentka po zaliczeniu ćwiczeń jest gotów/jest gotowa do:
K_K1. nawiązania i utrzymania głębokiego oraz pełnego szacunku kontaktu z pacjentem, a także okazywania zrozumienia dla różnic światopoglądowych i kulturowych
K_K2. kierowania się dobrem pacjenta
K_K3. przestrzegania tajemnicy lekarskiej i praw pacjenta
K_K4. podejmowania działań wobec pacjenta w oparciu o zasady etyczne, ze świadomością społecznych uwarunkowań i ograniczeń wynikających z choroby
K_K6. propagowania zachowań prozdrowotnych
Kryteria oceniania
1. Ocena obecności i aktywności na zajęciach
2. Sprawdzian praktyczny z badania klinicznego
3. Ocena historii choroby
Kryterium zaliczenia:
Zaliczenie sprawdzianu praktycznego badania klinicznego i zaliczenie historii choroby (z omówieniem). Ocena końcowa: średnia z zaliczeń sprawdzianu i historii choroby (oba elementy muszą być zaliczone na ocenę minimum dostateczną z obserwacją kompetencji w trakcie ćwiczeń i omawiania historii choroby pacjentów)
Literatura
Literatura podstawowa:
- Tatoń J., Czech A.: Ogólna diagnostyka internistyczna. PZWL. 2005
- Epstein O, Perkin GD, de Bono DP (red. wyd. pol. Sikorski M, Sikorska A). Badanie kliniczne. Wyd. Czelej Lublin 2001.
- Szczeklik A (red.) Interna Szczeklika. Wyd. Medycyna Praktyczna Kraków 2022.
Literatura uzupełniająca:
- Herold G (red.) Medycyna wewnętrzna. Wyd. Lekarskie PZWL Warszawa 2007
- Kokot F (red.) Choroby wewnętrzne. Podręcznik akademicki. Tom 1-2. Wydawnictwo Lekarskie PZWL Warszawa 2004/2006.
- Zaborowski P.(red.) - Podstawy badania klinicznego – Medipage 2015
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: