Komunikacja medyczna II 3900-2KM-N
Zajęcia mają na celu rozwijanie i pogłębienie umiejętności komunikacji z pacjentem i jego rodziną zgodnie z zaleceniami humanizacji procesu leczenia. Będą polegały na przekazywaniu wiedzy o technikach i narzędziach wspierających komunikację oraz ćwiczeniu poznanych technik w odniesieniu do rożnych sytuacji kontaktu z pacjentami i jego rodziną. Podczas zajęć uczestnicy będą mieli także okazję do autorefleksji ukierunkowanej na pogłębienie samoświadomości i lepsze zrozumienie potrzeb pacjenta. Wykorzystane zostaną m.in. takie podejścia jak model czterech nawyków w kontakcie z pacjentem oraz dialog motywujący.
Rodzaj przedmiotu
Tryb prowadzenia
Koordynatorzy przedmiotu
Efekty kształcenia
Wiedza: student zna i rozumie
D.W5. postawy społeczne wobec choroby, niepełnosprawności i starości oraz specyficzne oddziaływanie stereotypów, uprzedzeń
i dyskryminacji
D.W6. pojęcie empatii oraz zwroty i zachowania służące jej wyrażaniu
D.W7. specyfikę i rolę komunikacji werbalnej (świadome konstruowanie komunikatów) i niewerbalnej (np. mimika, gesty,
zarządzanie ciszą i przestrzenią)
Umiejętności: student potrafi
D.U7. rozwijać i udoskonalać samoświadomość, zdolność do samorefleksji i dbałość o siebie oraz zastanawiać się z innymi
osobami nad własnym sposobem komunikowania się i zachowywania
D.U9. opisywać i krytycznie oceniać własne zachowanie oraz sposób komunikowania się, uwzględniając możliwość
alternatywnego zachowania
D.U10. stosować adekwatnie do sytuacji pytania otwarte, zamknięte, parafrazę, klaryfikację, podsumowania wewnętrzne i
końcowe, sygnalizowanie, aktywne słuchanie (np. wychwytywanie i rozpoznawanie sygnałów wysyłanych przez rozmówcę,
techniki werbalne i niewerbalne) i facylitacje (zachęcanie rozmówcy do wypowiedzi)
D.U11. dostosować sposób komunikacji werbalnej do potrzeb pacjenta, wyrażając się w sposób zrozumiały i unikając żargonu
medycznego
D.U12. rozpoznawać i analizować sytuacje trudne i wyzwania związane z komunikowaniem się, w tym płacz, silne emocje, lęk,
przerywanie wypowiedzi, kwestie kłopotliwe i drażliwe, milczenie, wycofanie, zachowania agresywne i roszczeniowe, oraz radzić
sobie z nimi w sposób konstruktywny
D.U13. nawiązać z pacjentem i osobą towarzyszącą pacjentowi kontakt służący budowaniu właściwej relacji (np. Model 4
nawyków – 4 Habits Model: Zainwestuj w początek (Invest in the beginning), Wykaż empatię (Demonstrate empathy), Rozpoznaj
perspektywę pacjenta (Elicit the patient’s perspective), Zainwestuj w koniec (Invest in the end))
D.U14. spojrzeć na sytuację z perspektywy pacjenta, budując odpowiedni kontekst rozmowy i używając metody elicytacji, a
następnie uwzględnić ją w budowaniu komunikatów werbalnych
Kompetencje społeczne: student jest gotów do
K_K1. nawiązania i utrzymania głębokiego oraz pełnego szacunku kontaktu z pacjentem, a także okazywania zrozumienia dla
różnic światopoglądowych i kulturowych
K_K2. kierowania się dobrem pacjenta
K_K3. przestrzegania tajemnicy lekarskiej i praw pacjenta
K_K4. podejmowania działań wobec pacjenta w oparciu o zasady etyczne, ze świadomością społecznych uwarunkowań i
ograniczeń wynikających z choroby
K_K6. propagowania zachowań prozdrowotnych
Kryteria oceniania
Kolokwium testowe sprawdzające wiedzę na temat zastosowania technik komunikacyjnych w pracy z pacjentem (wymagane 60% punktów do zaliczenie zajęć), ocena ciągła aktywności na podstawie notatek podsumowujących ćwiczenia sporządzanych przez uczestników na podstawie wytycznych prowadzących, egzamin praktyczny.
Literatura
Frankel, R. M., & Stein, T. (2001). Getting the most out of the clinical encounter: The four habits model. Journal of Medical Practice Management, 16(4), 184–191. https://doi.org/10.7812/tpp/99-020
Izdebski Z, Mazur J., Furman K., Kozakiewicz A., Białorudzki M. (2023). Humanizacja procesu leczenia i komunikacja kliniczna pomiędzy pacjentem a personelem medycznym w czasie pandemii COVID-19. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego. Rozdziały 1-3.
Miller, W, R., Rollnick, S. (2014). Dialog motywujący. Jak pomóc ludziom w zmianie. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego. Część I-IV.
Schier, K. (2005). Bez tchu i bez słowa. Więź psychiczna i regulacje emocji u osób chorych na astmę oskrzelową. Gdańsk: Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne. Wybrane rozdziały.
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: