Anatomia 3900-1A-P3

Odniesienie do efektów uczenia się określonych w załączniku nr 1 do Rozporządzenia Ministra Edukacji i Nauki z dn. 29.09.2023 r. (Dz. U. poz. 2152) zmieniające rozporządzenie w sprawie standardów kształcenia przygotowującego do wykonywania zawodu lekarza, lekarza dentysty, farmaceuty, pielęgniarki, położnej, diagnosty laboratoryjnego, fizjoterapeuty i ratownika medycznego:

Wiedza: student zna i rozumie:
K_W1 rozwój, budowę i funkcje organizmu człowieka w warunkach prawidłowych i patologicznych;
A.W1 budowę ciała ludzkiego w podejściu topograficznym i czynnościowym, w tym stosunki topograficzne między poszczególnymi narządami, wraz z mianownictwem anatomicznym, histologicznym i embriologicznym;
A.W3 mikroarchitekturę tkanek, macierzy pozakomórkowej i narządów;
A.W4 stadia rozwoju zarodka ludzkiego, budowę i czynność błon płodowych i łożyska, etapy rozwoju poszczególnych narządów oraz wpływ czynników szkodliwych na rozwój zarodka i płodu (teratogennych);
W1. mianownictwo anatomiczne w języku polskim, łacińskim i angielskim;
W2. stosunki topograficzne pomiędzy poszczególnymi narządami jako podstawę planowania i opisu badań obrazowych i zabiegów chirurgicznych;
W3. rozwojowe uwarunkowania topografii poszczególnych struktur i narządów;
W4. mikroarchitekturę narządów.

Umiejętności: student potrafi:
K_U1 rozpoznać problemy medyczne i określić priorytety w zakresie postępowania lekarskiego;
K_U3 zaplanować postępowanie diagnostyczne i zinterpretować jego wyniki;
A.U3 wyjaśniać anatomiczne podstawy badania przedmiotowego;
A.U4 wnioskować o relacjach między strukturami anatomicznymi na podstawie przyżyciowych badań diagnostycznych, w szczególności z zakresu radiologii;
U1. zastosować zdobytą wiedzę w aspekcie badania przedmiotowego w normie i przykładowych, wybranych stanach patologicznych;
U2. właściwie identyfikuje struktury anatomiczne na modelach, preparatach zwłok ludzkich oraz w prawidłowych badaniach obrazowych;
U3. sprawnie wykorzystuje aparat pojęciowy mianownictwa anatomicznego dla opisu budowy i położenia narządów i struktur anatomicznych;

Kompetencje społeczne: student jerst gotów do:
K_K1 nawiązania i utrzymania głębokiego oraz pełnego szacunku kontaktu z pacjentem, a także okazywania zrozumienia dla różnic światopoglądowych i kulturowych;
K_K3 przestrzegania tajemnicy lekarskiej i praw pacjenta;
K1. rozumienia potrzeby kształcenia anatomii z wykorzystaniem zwłok oraz okazywania szacunku wobec ciała ludzkiego;
K2. rozwiązywania zadań praktycznych we współpracy w grupie;

W zakresie kompetencji społecznych student:
okazuje szacunek szczątkom ludzkim; zachowuje w tajemnicy wszystkie informacje, które uzyskał podczas kontaktu ze szczątkami ludzkimi

Zaliczenia cząstkowe i egzamin testowy.
Zaliczenie ćwiczeń, egzamin praktyczny.
Obserwacja zachowań i formułowanych przez studentów opinii podczas zajęć.

1. Warunkiem zaliczenia przedmiotu i przystąpienia do egzaminu jest obecność na wszystkich zajęciach (wykłady, ćwiczenia).
2. Opuszczone zajęcia muszą być odpracowane w innym terminie lub, o ile to niemożliwe ze względów organizacyjnych, zaliczone na warunkach i w terminie określonych przez prowadzącego.
3. Zaliczenie ćwiczeń student uzyskuje na podstawie jego czynnego udziału w ćwiczeniach oraz wykonaniu przewidzianych na każde ćwiczenie zadań.
4. Prowadzący ćwiczenia sprawdza stopień przygotowania studenta do zajęć oraz osiągane efekty uczenia się poprzez wypowiedź pisemną na początku ćwiczeń (5 krótkich pytań opisowych), ocenę wypowiedzi studentów w trakcie ćwiczeń oraz w formie poprawności odpowiedzi na końcowe pytania praktyczne. Wstępne pytania pisemne i odpowiedzi na nie stanowią podstawę do krótkiej, merytorycznej dyskusji i omówienia, związanego z bieżącym tematem zajęć i nie są formalnie oceniane. Natomiast każde ćwiczenie kończy 10-punktowe zaliczenie praktyczne, na którym student zobowiązany jest udzielić odpowiedzi w języku polskim, łacińskim i angielskim, w zakresie przynajmniej 60% poprawności. Brak uzyskania tego wyniku wymaga ponownego zaliczenia na kolejnych ćwiczeniach.
5. Ponadto w trakcie roku akademickiego student zdaje cztery (4) zaliczenia cząstkowe (tzw. kolokwia) w formie teoretycznej: dwa (2) w semestrze zimowym i dwa (2) w semestrze letnim. Są to odpowiednio:
a) pierwsze zaliczenie cząstkowe: klatka piersiowa, grzbiet i kończyna górna;
b) drugie zaliczenie cząstkowe: brzuch, miednica i kończyna dolna;
c) trzecie zaliczenie cząstkowe: głowa i szyja;
d) czwarte zaliczenie cząstkowe: narządy zmysłów i ośrodkowy układ nerwowy.

Każde takie zaliczenie ma formę testu wielokrotnego wyboru (test MCQ), w którym wyboru spośród pięciu (5) wariantów odpowiedzi jest tylko jedna poprawna odpowiedź. Pytań jest 50, zalicza 60%, czyli 30 poprawnych odpowiedzi.

Studentowi przysługuje jeden (1) termin podstawowy i jeden (1) termin poprawkowy. Punkty z pozytywnie zakończonych zaliczeń cząstkowych (tzw. kolokwiów) dopisywane są do wyniku końcowego.

e) Egzamin końcowy ma formę praktyczną i teoretyczną. Na egzaminie praktycznym zadaniem studenta jest poprawne opisanie 30 struktur anatomicznych, oznaczonych na preparatach, modelach, szkieletach lub obrazach z badania radiologicznego, prezentujących stan normy anatomicznej. 30 struktur, o których mowa, znajduje się na 15 stanowiskach. Na każde stanowisko (po 2 pytania) przypada 180 sekund (3 min.). Zakres możliwych pytań praktycznych zawiera Słownik Mian Anatomicznych, dostępny dla studentów na platformie cyfrowej Uczelni. Odpowiedzi student musi udzielić po polsku, łacinie i po angielsku. Każda odpowiedź jest punktowana w zakresie 0-2, według reguły: poprawne miano anatomiczne - 2 pkt., nie w pełni poprawne / z błędem miano anatomiczne - 1 pkt, niepoprawne lub błędne miano anatomiczne lub brak odpowiedzi – 0 pkt. Z każdego pytania student może uzyskać 6 pkt., w sumie 180 pkt. Zalicza 60% czyli 108 pkt.

6. Zaliczenie egzaminu uzyskuje student, który osiągnął przynajmniej 60% możliwych punktów. Punkty z egzaminu praktycznego sumowane są z punktami uzyskanymi z egzaminu teoretycznego.
7. Zaliczenie egzaminu praktycznego i teoretycznego są od siebie niezależne, ale oba egzaminy muszą zostać zakończone oceną pozytywną.
8. Egzamin teoretyczny ma formę testu składającego się ze 100 pytań wielokrotnego wyboru (test MCQ), w którym wyboru spośród pięciu (5) wariantów odpowiedzi jest tylko jedna w pełni poprawna. Zaliczenie egzaminu uzyskuje student, który osiągnął przynajmniej 60% możliwych punktów (60 punktów).
9. Wyniki egzaminu praktycznego i teoretycznego oraz zaliczeń cząstkowych (tzw. kolokwiów) są sumowane. W ten sposób uwzględniana jest całoroczna praca studenta. Maksymalnie student może zatem uzyskać następujący wynik: 200 pkt. (kolokwia 4 x 50) + 180 pkt. (egzamin praktyczny) + 100 pkt. (egzamin testowy) = 480 pkt, sumując do oceny końcowej jedynie wyniki pozytywnych zaliczeń. Końcowa skala ocen wynosi zatem:
0-287 pkt – 2 (niedostateczny)
288-325 pkt – 3,0 (dostateczny)
326-365 pkt – 3,5 (dostateczny plus)
366-405 pkt – 4,0 (dobry)
446-480 pkt – 4,5 (dobry plus)
446-480 t – 5 (bardzo dobry).
10. Student może przystąpić do egzaminu w jednym terminie podstawowym i jednym poprawkowym.
11. Wynik każdego zaliczenia/egzaminu jest znany nie później niż w ciągu 7 dni od jego przeprowadzenia. Do wyników każdego zaliczenia/egzaminu oraz treści pytań student ma wgląd w ciągu 7 dni kalendarzowych od ogłoszenia jego wyniku.
12. Załącznik do w/w wymagań stanowią:
a. Regulamin odbywania ćwiczeń w z przedmiotu Anatomia Prawidłowa.
b. Słownik mian anatomicznych.
c. Reguły oceniania odpowiedzi praktycznych.

Literatura podstawowa:

Podręczniki:
1. Bochenek A., Reicher M. Anatomia człowieka t. 1-5; Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2016.
2. Gould D.J. (red. pol. J. Moryś) Neuroanatomia BRS. wyd. Edra Urban&Partner, Wrocław 2021, wyd. 6.
3. Moore Keith L. and Dalley Arthur F. – Anatomia kliniczna t. 1-2; wyd. MedPharm, Wrocław 2015, wyd. 1.
4. Spodnik J.H.: Mianownictwo anatomiczne polsko-angielsko-łacińskie. Edra Urban & Partner, Wrocław 2022, wyd. 2.

Atlasy:
1. Sobotta J. Atlas anatomii człowieka t. 1-3; wyd. Edra Urban&Partner, Wrocław 2024, wyd. 25.
2. Schunke M., Schulte E., Schumacher H. Prometeusz Atlas Anatomii Człowieka t. I-III, wyd. MedPharm Polska, Wrocław 2017, wyd. II.
3. Weir J., Abrahams P. H. Atlas Obrazowy Anatomii Człowieka. Wyd. Elsevier Urban&Partner, Wrocław 2005, wyd. 1.

Literatura uzupełniająca:

1. Łasiński W. Anatomia głowy dla stomatologów, PZWL, Warszawa 1993, wyd. 6.
2. Hudak R., Kachlik D., Volny O.: Mermorix anatomia. Edra Urban & Partner, Wrocław 2024, wyd. 1.
3. Young PH. Neuroanatomia kliniczna. Edra Urban& Partner, Wrocław 2016

Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb:

• Strona przedmiotu 3900-1A-P3 w USOSweb