Problemy filozofii eksperymentalnej: tożsamość w czasie, identyczność i zmiana 3800-PFE25-S
Szczegółowa lista zagadnień (semestr I i część semestru II)
BLOK I. DETERMINANTY TOŻSAMOŚCI OSOBOWEJ
1. Nichols S. i Bruno M. (2010). Intuitions about personal identity: an empirical study. Philosophical psychology, 23 (3), 293-312.
2. Newman G. E., Bloom P. i Knobe J. (2014). Value Judgments and the True Self. Personality and Social Psychology Bulletin, 40 (2), 203-216.
3. Strohminger N. i Nichols S. (2014). The essential moral self. Cognition, 131, 159-171.
4. Strohminger N. i Nichols S. (2015). Neurodegeneration and Identity. Psychological Science, 26 (9), 1469-1479.
5. Tobia K. P. (2015). Personal Identity and the Phineas Gage Effect. Analysis, 75 (3), 396-405. + Molouki S. i Bartels D. M. (2017). Personal change and the continuity of the self. Cognitive Psychology, 93, 1-17.
6. Prinz J. i Nichols S. (2016). Diachronic Identity and the Moral Self [w:] The Routledge Handbook of Philosophy of the Social Mind Routledge. J. Kiverstein (red.). Routledge: 449-464.
7. Gomez-Lavin J. i Prinz J. (2019). Parole and the moral self: Moral change mitigates responsibility. Journal of Moral Education, 48 (1), 65-83
BLOK II – TOŻSAMOŚĆ OSOBOWA: WĄTPLIWOŚCI METODOLOGICZNE, ALTERNATYWNE METODY POMIARU
8. Berniūnas, R. i Dranseika, V. (2016). Folk concepts of person and identity: A response to Nichols and Bruno. Philosophical Psychology, 29(1), 96–122.
9. Dranseika, Dagys i Berniūnas (2020). Proper names, rigidity, and empirical studies on judgments of identity across transformations. Topoi, 39, 381-388.
10. Starmans C., Bloom P. (2018). Nothing Personal: What Psychologists Get Wrong about Identity. Trends in Cognitive Sciences., 22 (7), 566-568.
11. Everett, Skorburg i Savulescu (2020). The Moral Self and Moral Duties. Philosophical Psychology, 33 (7), 924-945.
12. Finlay M. i Starmans C. (2022). Not the same same: Distinguishing between similarity and identity in judgments of change. Cognition, 218.
13. Dranseika, V., Nichols, S., and Strohminger, N. (2023). “Which kind of sameness? Disambiguating two senses of identity with a novel linguistic task”. In: Cognition 238, p. 105545.
14. Dranseika, V., Nichols, S., and Shoemaker, D. (2024). “The identity of what? Pluralism, practical interests, and individuation”. In: Philosophy and Phenomenological Research, pp. 1–17.
BLOK III. IDENTYCZNOŚĆ W JĘZYKU, SZTYWNE DESYGNATORY I RODZAJE NATURALNE
15. Genone, J. and Lombrozo, T. (2012). “Concept possession, experimental semantics, and hybrid theories of reference”. In: Philosophical Psychology 25.5, pp. 717–742.
16. Nichols, S., Pinillos, N. A., and Mallon, R. (2016). “Ambiguous Reference”. ́Mind 125.497, pp. 145–175.
17. Tobia, K. P., Newman, G. E., and Knobe, J. (2020). “Water is and is not H2O”. Mind & Language 35.2, pp. 183–208.
18. Haukioja, J., Nyquist, M., and Jylkk ̈a, J. (2021). “Reports from Twin Earth: Both deep structure and appearance determine the reference of natural kind terms”. In: Mind & Language 36.3.
BLOK IV. TOŻSAMOŚĆ W CZASIE PRZEDMIOTÓW NIEOŻYWIONYCH
19. Leonard, N. and Rips, L. J. (2015). “Identifying and counting objects: The role of sortal concepts”. In: Cognition 145, pp. 89–103.
20. Rose, David. 2015. “Persistence Through Function Preservation.” Synthese 192 (1): 97–146. doi:10.1007/s11229-014-0555-6.
21. Rose, D., Machery, E., and Stich P., S. (2020). “The Ship of Theseus Puzzle”. In: Oxford Studies in Experimental Philosophy. Ed. by T. Lombrozo, J. Knobe, and S. Nichols. Vol. 1. Oxford University Press, pp. 158–174.
22. Dranseika, V. (2024). “Two Ships of Theseus”. In: Synthese 203.6, pp. 1–14.
23. Krawczyk J., Wultański B., and Zacharewicz P. (unpublished manuscript) Boats, proper names, and identity: an experimental study
Rodzaj przedmiotu
Założenia (opisowo)
Koordynatorzy przedmiotu
Efekty kształcenia
Nabyta wiedza:
– student zna podstawowe pojęcia filozofii eksperymentalnej oraz potocznych intuicji dotyczących tożsamości w czasie, identyczności i zmiany; potrafi się nimi posługiwać, zna terminologię w języku polskim i angielskim (filozofia licencjacka: F1_W01– W05, F1_W07; F2_W03, F2_W05; K1_W01, K1_W08)
– zna zarówno klasyczne, jak i najnowsze zagadnienia podejmowane w badaniach z zakresu filozofii eksperymentalnej, w tym dotyczące sądów o zachowaniu tożsamości osób, obiektów i struktur w czasie (F1_W07, F1_W08, F1_W09; F2_W06, F2_W07, F2_W08, F2_W09; K1_W08, K1_W13)
– rozumie związki filozofii eksperymentalnej z innymi naukami, zna miejsce badań nad potocznymi sądami o tożsamości i zmianie w obrębie filozofii i nauk poznawczych (F1_W02, F1_W06, F1_W17; F2_W02; F2_W06, F2_W08, F2_W13; K1_W01, K1_W03, K1_W04)
– zna metody badawcze i strategie argumentacyjne właściwe dla badań nad potocznymi intuicjami dotyczącymi tożsamości i zmiany w czasie (F1_W01, F1_W10, F1_W12; F2_W08, F2_W11, K1_W02, K1_W05)
Nabyte umiejętności:
– potrafi zbudować własną argumentację za wybranym stanowiskiem dotyczącym tożsamości w czasie, identyczności i zmiany (F1_U05, F1_U07, F1_U08, F1_U09, F1_U16, F1_U18; F2_U08; K1_U05)
– potrafi przygotować wystąpienie ustne związane z tematyką zajęć, opierające się o samodzielną interpretację tekstu filozoficznego i eksperymentalnego dotyczącego tożsamości i zmiany (F1_U01, F1_U03, F1_U04; F2_U02, F2_U04, F2_U05; K1_U01, K1_U21)
– umie korzystać z podstawowych narzędzi statystycznej obróbki danych wykorzystywanych w filozofii eksperymentalnej – testu chi-kwadrat, testów t-Studenta, testów Z, analizy wariancji, współczynnika korelacji (F1_U08, F1_U09; F2_U03, F2_U09; K1_U02, K1_U15)
– potrafi zaprojektować proste badanie filozoficzno-eksperymentalne dotyczące sądów o tożsamości i zmianie (np. z użyciem scenariuszy związanych z zachowaniem tożsamości obiektów), przeprowadzić je i zinterpretować uzyskane wyniki (F1_U01, F1_U11, F1_U13, F1_U17; F2_U02, F2_U03, F2_U10, F2_U14, F2_U15; K1_U03, K1_U04, K1_U07, K1_U09, K1_U10, K1_U15, K1_U16, K1_U22)
Nabyte kompetencje społeczne:
– ma umiejętności z zakresu wystąpień publicznych (F1_K02, F1_K03, K1_K08, K1_K09, K1_K10, K1_K11)
– potrafi komunikować swoje stanowisko w sposób asertywny, bez wchodzenia w konflikt z adwersarzami (F1_K02, F1_K03; K1_K10, K1_K11)
– potrafi wspólnie z zespołem zrealizować prosty projekt badawczy, w tym zaplanować wspólne działania oraz podzielić się zadaniami (F1_K04, F1_K05, F1_K10; F2_K02, F2_K06; K1_K03, K1_K04)
Kryteria oceniania
Ocena zostanie wystawiona na podstawie:
- przygotowania i wygłoszenia referatu (30% oceny),
- przygotowania koreferatu (15% oceny),
- aktywności na zajęciach (15% oceny),
- przygotowania, przeprowadzenia i przedstawienia badania z zakresu filozofii eksperymentalnej
(zadanie realizowane w zespole, 40% oceny)
Skala ocen
5! (cel.) – 95% lub najlepsza osoba w grupie
5 (bdb.) – od 90%
4+ (db. plus) – od 80%
4 (db.) – od 75%
3+ (dst. plus) - od 65%
3 – (dst.) od 60%
2 – (ndst.) mniej niż 60%
Dodatkowe kryteria oceniania dla doktorantów:
– w wypadku badania własnego ocenie podlega dodatkowo przeprowadzenie analizy statystycznej
wyników oraz opracowanie raportu z wyników badań
Dopuszczalna liczba nieobecności podlegających usprawiedliwieni: 2 w semestrze
Literatura
Por. opis przedmiotu
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: