Ontologia w Szkole Lwowsko-Warszawskiej II 3800-OSLW225-S

Nabyta wiedza: Student zna podstawowe pojęcia i zagadnienia poruszane w SLW z zakresu teorii wartości i ontologii dzieł sztuki (ze szczególnym uwzględnieniem dzieła literackiego). Zna odpowiedzi na wymienione wyżej pytania. Rozumie różnice pomiędzy teoriami wartości i dzieł sztuki powstałymi w kręgu SLW i na gruncie fenomenologii Ingardena. Ma świadomość tego, że przedstawiciele SLW często udzielają zupełnie różnych odpowiedzi na jedno i to samo pytanie.

Nabyte umiejętności: Student potrafi (1) samodzielnie interpretować i analizować teksty z zakresu tematycznego przedstawionego powyżej, (2) przedstawić argumentacje na rzecz tez dotyczących wskazanych zagadnień lub przeciwko tym tezom, (3) formułować wypowiedzi w sposób jasny, precyzyjny i uporządkowany.

Nabyte kompetencje społeczne: Student rozwija: (a) zdolność krytycznego myślenia i dyskutowania, (b) zdolność samodzielnej oceny analizowanych tez, (c) kompetencje językowe (umiejętność jasnego i precyzyjnego formułowania myśli). (d) Zyskuje rozeznanie w rodzimym dorobku naukowym i potrafi go właściwie ocenić.

Ocena końcowa z przedmiotu „Ontologia w Szkole Lwowsko-Warszawskiej II” jest wyznaczona zdobyciem odpowiedniej liczby punktów, które uczestnicy uzyskują na podstawie: (i) przedstawienia co najmniej jednego referatu podczas zajęć; (ii) aktywności; (iii) zamkniętego, pisemnego testu zaliczeniowego, obejmującego swym zakresem przeczytaną i zanalizowaną literaturę (przystąpienie do testu jest wszakże opcjonalne); (iv) ewentualnego napisania pracy seminaryjnej.

Dopuszczalna liczba nieobecności podlegających usprawiedliwieniu: 2.

(1) Zestawienie różnych koncepcji dotyczących statusu ontycznego wartości
(A) Władysław Tatarkiewicz, „Pojęcie wartości czyli co historyk filozofii ma do zakomunikowania historykowi sztuki”, „Materiały II Seminarium metodologicznego Stowarzyszenia Historyków Sztuki 19-21 maja 1966”, [w:] tegoż, „O filozofii i sztuce”, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1986, s. 69–77;
(B) Władysław Tatarkiewicz „O bezwzględności dobra”, część III „Teoria dóbr bezwzględnych i obiektywnych”, [w:] tegoż, „O filozofii i sztuce”, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1986, s. 110–119.
(C) Tadeusz Czeżowski, „Czym są wartości” (wprowadzenie do dyskusji), [w:] tegoż, „Pisma z etyki i teorii wartości”, Zakład Narodowy im. Ossolińskich, Wrocław–Warszawa–Kraków–Gdańsk–Łódź 1989, s. 117–119.
(D) Stanisław Ossowski, „Piękno i twórczość”, [w:] tegoż, „Wybór pism estetycznych”, red. Bohdan Dziemidok, Universitas, Kraków 2004, s. 89–98.
(E) Mieczysław Walfisz-Wallis, „Przeżycie i wartość. Pisma z estetyki i nauki o sztuce 1931–1949”, Wydawnictwo Literackie, Kraków 1968: (a) „Wartości estetyczne łagodne i ostre” (1949), s. 188–189, (b) „O przedmiotach estetycznie brzydkich” (1932), s. 270–271.
(F) Bogusław Wolniewicz, „Z aksjologii Elzenberga”, [w:] tegoż, „Filozofia i wartości” (I), Wydawnictwo Uniwersytetu Warszawskiego, Warszawa 2019, s. 154–165.
(G) Roman Ingarden, „Człowiek i przyroda”, oraz „O naturze ludzkiej”, [w:] tenże, „Książeczka o człowieku”, Wydawnictwo Literackie, Kraków 1998, s. 13–25.
(2) status ontologiczny dzieł sztuki oraz obiektów fikcyjnych
(A) Leopold Blaustein, „Przedstawienia imaginatywne. Studium z pogranicza psychologii i estetyki”, Nakładem Polskiego Towarzystwa Filozoficznego, Lwów 1930.
(B) Roman Ingarden, „O budowie obrazu”, §8. „Stosunek obrazu i malowidła”,[w:] tegoż, Studia z estetyki, tom II, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1966, s. 69–80.
(C) Władysław Witwicki, „Skłonność artystyczna”, [w:] tenże, „Psychologia”, tom II, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1963, s. 277–295.
(D) Roman Ingarden, „O dziele literackim” (1931), Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1960: §3. „Zagadnienie sposobu istnienia dzieła literackiego, §4. Psychologistyczne ujęcie dzieła literackiego i zagadnienie jego tożsamości, §5. Dzieło literackie jako „przedmiot wyobrażeniowy”, §8. „Dzieło literackie jako twór wielowarstwowy”, §28. Funkcja twórcza zdań i ich stosunek do przedmiotów przedstawionych.
(E1) Leopold Blaustein, „Recenzja książki R. Ingardena «Das literarische Kunstwerk»” (Halle 1931), „Ruch Filozoficzny”, 13, 1935 – 1937, zesz. 5–10, s. 101a–101b.
(E2) Jerzy Pelc, „O istnieniu i strukturze dzieła literackiego. Rozważania logiczne nad «Studiami z estetyki» Romana Ingardena”. Część I (1958), „Studia Filozoficzne”, nr 3(6), 1958, s. 121–164 (fragment).
(E3) Roman Ingarden, „Wykłady i dyskusje z estetyki”, „Posiedzenie siedemnaste z 27 kwietnia 1963” (wymiana zdań między R. Ingardenem i Jerzym Pelcem), s. 428–434.
(F1) Mieczysław Walfisz-Wallis, „O świecie przedmiotów estetycznych” (1931), [w:] tenże, „Przeżycie i wartość. Pisma z estetyki i nauki o sztuce 1931–1949”, Wydawnictwo Literackie, Kraków 1968, s. 243 – 255.
(F2) Mieczysław Walfisz-Wallis, „Sztuka z punktu widzenia semantycznego – nowa metoda estetyki” (1937), [w:] tenże, „Przeżycie i wartość. Pisma z estetyki i nauki o sztuce 1931–1949”, Wydawnictwo Literackie, Kraków 1968, s. 182–184.
(G) Kazimierz Twardowski – wykład uniwersytecki „O supozycjach”,
(H) Ostap Ortwin, „Żywe fikcje” (1908), [w:] tegoż, „Żywe fikcje. Studia o prozie, poezji i krytyce”, Państwowy Instytut Wydawniczy, warszawa 1970, s. 45–54.

Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb:

• Strona przedmiotu 3800-OSLW225-S w USOSweb