Giorgio Agamben albo radykalna pasywność 3700-KON142-AL
Seminarium poświęcone będzie analizie myśli włoskiego filozofa Giorgio Agambena. Pojęcie „radykalnej pasywności” stanowi kluczowe pojęcie rządzące myśleniem Agambena. Radykalna pasywność jest mocą zawieszenia wszelkich porządków, interpelacji i działań, tj. mocą zdolną do nie-możności. Pasywność jest pełna, gdy jest potencjalnością bycia i nie bycia, robienia i nie robienia, myślenia i nie-myślenia, mówienia i nie-mówienia. Agamben przedstawia radykalną pasywność jako konieczny warunek nie-działania i działania równocześnie. Radykalna pasywność skutkuje dla nszego rozumienia życia, wspólnoty, języka, historii. „Wspólnota która nadchodzi” może np. być zrozumiana tylko dzięki uruchomieniu "logiki" pasywności, która częściowo przynajmniej pochodzi z analizy transcendentalnego schematyzmu Kanta. Podczas seminarium systematycznie będziemy rozszerzać nasze rozumienia „logiki pasywności” jako „logiki wywrotowej”, która paradoksalnie więcej „robi światu” i „więcej robi w świecie” niż zwykła ludzka nad-aktywność często w kulturze kapitalizmu rozumiana jako tzw. produktywność.
1. Moc czynienia wyjątków i moc czynienia przykładów
Literatura: Giorgio Agamben, Stan wyjątkowy, Ha!art, Kraków 2009.
2. Niemożliwość bycia nagim i niekonieczność ubrania
Literatura: Giorgio Agamben, Nagość, przeł. Krzysztof Żaboklicki, W.A.B., Warszawa 2010.
3. Polityka obozu. Suweren wewnątrz i na zewnątrz porządku jurydycznego.
Literatura: Giorgio Agamben, Homo sacer. Suwerenna władza i nagie życie, przeł. Mateusz Salwa, Prószyński i S-ka, Warszawa 2008.
4. Czas mesjanistyczny
Literatura: Giorgio Agamben, Czas, który zostaje. Komentarz do Listu do Rzymian, przeł. Sławomir Królak, Sic!, Warszawa 2009.
5. Zbiory albo jak drobnomieszczaństwo przetrwało po to, aby stać się klasą martwą
Literatura: Giorgio Agamben, Wspólnota, która nadchodzi, przeł. Sławomir Królak, Sic!, Warszawa 2008.
6. Reszta i zwłoka
Literatura: Giorgio Agamben, Co zostaje z Auschwitz. Archiwum i świadek, przeł. Sławomir Królak, Sic!, Warszawa 2008.
7. Radykalne ubóstwo i kredyt
Literatura: Giorgio Agamben, The Highest Poverty: Monastic Rules and Form-of-Life, trans. Adam Kotsko 2013.
8. Religia albo historia jako walka ludzi z urządzeniami będącymi ich wytworem
Literatura: Giorgio Agamben, Profanacje, przeł. Mateusz Kwaterko, PIW, Warszawa 2006.
9. „Czarna” i „biała” legenda Piłata
Literatura: Giorgio Agamben, Piłat i Jezus, przeł. Monika Surma-Gawłowska, Andrzej Zawadzki, Znak, Kraków 2017..
10. Ciało niewolnika i niewolnik w ciele
Literatura: Giorgio Agamben, The Use of Bodies, trans. Adam Kotsko 2016.
11. Proza języka poezja życia
Literatura: Giorgio Agamben. Idea prozy, przeł. Ewa Górniak Morgan. Wydawnictwo: Fundacja Augusta hr. Cieszkowskiego..
12. Paradygamat
Literatura Giorgio Agamben, Stasis: Civil War as a Political Paradigm. Homo Sacer II, 2015.
13. Język i populacja
Literatura: Giorgio Agamben, The Sacrament of Language: An Archaeology of the Oath. Homo Sacer II, 2008.
14. Królestwo
Literatura: Giorgio Agamben, The Kingdom and the Glory: For a Theological Genealogy of Economy and Government. Homo Sacer II, 4 2007.
15. Performatyw przysięgi a performatyw zobowiązania
Literatura: Giorgio Agamben, Opus Dei: An Archeology of Duty. Homo Sacer II, 5 2013.
16. Przyjaciel
Literatura: Giorgio Agamben, Przyjaciel, przeł. Sebastian Matuszewski. Poznań-Warszawa 2017.
Rodzaj przedmiotu
Założenia (opisowo)
Efekty kształcenia
K_W01 ma podstawową wiedzę o miejscu i roli nauk humanistycznych, społecznych, ścisłych i przyrodniczych w kulturze dawnej i współczesnej
K_W02 zna podstawową terminologię nauk humanistycznych i społecznych
K_W05 zna zależności pomiędzy różnymi dyscyplinami humanistycznymi zajmującymi się badaniami dzieł sztuki w kulturze, socjologicznego kontekstu działalności kulturowej
K_W06 zna zależności pomiędzy dyscyplinami humanistycznymi oraz naukami ścisłymi i przyrodniczymi w kontekście filozoficznym i społecznym
K_W10 ma podstawową wiedzę o najnowszych osiągnięciach metod badań interdyscyplinarnych w naukach humanistycznych, społecznych, ścisłych i przyrodniczych
K_U02 potrafi dokonywać analizy tekstów artystycznych, filozoficznych i socjologicznych za pomocą odpowiednich narzędzi badawczych oraz prezentować wyniki swych prac
K_K01 rozumie potrzebę nieustannego kształcenia po ukończeniu studiów
K_K02 rozumie zasady, reguły oraz konieczność pracy zespołowej
K_K03 rozumie dynamikę rozwoju naukowego, kulturowego i społecznego oraz śledzi nowe metody i paradygmaty badawcze
K_K04 potrafi organizować i współpracować z grupą oraz zajmować w niej różne role społeczne
K_K05 potrafi właściwie dokonać analizy środków służących do realizacji podjętych zadań
K_K06 ponosi odpowiedzialność za ochronę dziedzictwa kulturowego regionu, kraju i Europy
K_K07 rozumie zasady tolerancji i różnic kulturowych
Kryteria oceniania
Podstawowym kryterium oceny jest wynik na egzaminie końcowym.
Literatura
Giorgio Agamben, Stan wyjątkowy, Ha!art, Kraków 2009. Giorgio Agamben, Nagość, przeł. Krzysztof Żaboklicki, W.A.B., Warszawa 2010. Giorgio Agamben, Homo sacer. Suwerenna władza i nagie życie, przeł. Mateusz Salwa, Prószyński i S-ka, Warszawa 2008. Giorgio Agamben, Czas, który zostaje. Komentarz do Listu do Rzymian, przeł. Sławomir Królak, Sic!, Warszawa 2009. Giorgio Agamben, Wspólnota, która nadchodzi, przeł. Sławomir Królak, Sic!, Warszawa 2008. Giorgio Agamben, Co zostaje z Auschwitz. Archiwum i świadek, przeł. Sławomir Królak, Sic!, Warszawa 2008.
Giorgio Agamben, The Highest Poverty: Monastic Rules and Form-of-Life, trans. Adam Kotsko 2013. Giorgio Agamben, Profanacje, przeł. Mateusz Kwaterko, PIW, Warszawa 2006. Agamben, Piłat i Jezus, przeł. Monika Surma-Gawłowska, Andrzej Zawadzki, Znak, Kraków 2017. Giorgio Agamben, The Use of Bodies, trans. Adam Kotsko 2016. Giorgio Agamben. Idea prozy, przeł. Ewa Górniak Morgan. Wydawnictwo: Fundacja Augusta hr. Cieszkowskiego.. Giorgio Agamben, Stasis: Civil War as a Political Paradigm. Homo Sacer II, 2015. Giorgio Agamben, The Sacrament of Language: An Archaeology of the Oath. Homo Sacer II, 2008. Giorgio Agamben, The Kingdom and the Glory: For a Theological Genealogy of Economy and Government. Homo Sacer II, 4 2007. Giorgio Agamben, Opus Dei: An Archeology of Duty. Homo Sacer II, 5 2013. Giorgio Agamben, Przyjaciel, przeł. Sebastian Matuszewski. Poznań-Warszawa 2017.
Paweł Mościcki, Idea potencjalności. Możliwość filozofii według Giorgio Agambena, Warszawa 2013.
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: