Nahuatl klasyczny - grupa średniozaawansowana i zaawansowana 3700-CS-JNAH-19-OG

Zaawansowane translatorium przeznaczone jest dla studentów (w tym także doktorantów), którzy ukończyli wcześniej podstawowy kurs języka nahuatl. Tematyka zajęć ściśle związana jest z projektem zespołowym poświęconym badaniom nad środkowomeksykańskim językiem nahuatl w kontekście „zderzenia” z językiem hiszpańskim i kulturą europejską.
W aspekcie geograficznym tematyka zajęć skupia się na środkowym Meksyku, zamieszkanym głównie przez ludność mówiącą językiem nahuatl, jednym z najważniejszych języków tubylczych obu Ameryk. Świat Indian Nahua to zarazem centralny obszar imperium azteckiego (Trójprzymierza), stworzonego w ostatnim wieku przed hiszpańską konkwistą. Choć imperium szybko upadło, pod zwierzchnością Korony hiszpańskiej przetrwały przez długi czas liczne państewka indiańskie – zwane tradycyjnie altepetl, które europejscy urzędnicy usiłowali z mniejszym lub większym powodzeniem wtłoczyć w schemat miast i podległych im osad (cabeceras i ich sujetos). Język nahuatl pełnił ważną rolę polityczną i kulturową tak przed przybyciem Europejczyków, jak i w okresie konkwisty i kolonizacji. Żywiołowy rozwój nahuatlańskiej kultury literackiej w XVI wieku pozwolił Hiszpanom na uczynienie z niego oficjalnego języka kolonizacji, co zresztą powielało w pewnym stopniu jego rolę jako lingua franca w Mezoameryce przedhiszpańskiej. Nahuatl pozostaje w użyciu po dziś dzień w wielu lokalnych dialektach.
Fakt, że ludy Mezoameryki używały przed przybciem Europejczyków własnych form pisma, przyczynił się w znacznej mierze do szybkiego zaadaptowania pisma alfabetycznego, a w konsekwencji do stworzenia ogromnego korpusu tekstów pisanych w tubylczych językach. Reprezentowały one rozmaite gatunki, zarówno o genezie przedhiszpańskiej, jak też importowane z Europy, zaczynając od tekstów literackich i religijnych, a kończąc na tekstach związanych bezpośrednio z życiem codziennym (gospodarką, funkcjonowaniem organów władzy itp.). Zawierają one interesujące świadectwa różnego stopnia akceptacji tradycji europejskiej i akulturacji, zależnych od intensywności kontaktów, statusu użytkowników języka, a także stopnia izolacji poszczególnych konkretnych społeczności.
Zajęcia rozwijają zaawansowane umiejętności w zakresie tłumaczenia i kontekstualnej lektury tekstów nahuatlańskich należących do różnych gatunków, w tym dokumentów wcześniej nie publikowanych. Obejmują one przede wszystkim teksty historyczne, religijne oraz tzw. gatunki codzienne, w tym testamenty, dokumenty sądowe i ekonomiczne. Analizowane w trakcie zajęć teksty powstały między XVI a XVIII wiekiem; pozwalają one na systematyczne badania terminologii konceptualnej rozwijanej przez Indian w zetknięciu z kulturą europejską, a także śledzenie zmian zachodzących w samym języku pod wpływem kontaktu z hiszpańskim. Na przykładzie analizy konkretnych źródeł ze terenu Nowej Hiszpanii – badanych zwłaszcza pod kątem zapożyczeń leksykalnych, kalek językowych, neologizmów oraz zmian znaczenia terminologii przedhiszpańskiej – w ramach seminarium podejmowana będzie problematyka europejsko-tubylczego przekazu międzykulturowego odzwierciedlonego w języku, indiańskich reakcji na obcość kulturową oraz strategii adaptacyjnych. Celem zajęć jest zarazem kontynuacja nauki klasycznego języka nahuatl na poziomie zaawansowanym, stąd w ich trakcie wprowadzane będą także rozmaite zagadnienia gramatyczne.
Udział w translatorium umożliwia rozwój umiejętności w zakresie lektury wczesnokolonialnych przekazów i dokumentów pozwalających na poznanie kultury Indian Nahua oraz złożonej rzeczywistości Nowej Hiszpanii; w dalszej perspektywie umożliwia także uczestnictwo w interdyscyplinarnym, międzynarodowym projekcie zespołowym poświęconym „spotkaniom językowym” Starego i Nowego Świata. Część zajęć poświęcona jest słuchaniu i tłumaczeniu nagrań i tekstów we współczesnych wariantach języka nahuatl oraz konwersacjom z udziałem rdzennych użytkowników języka (Indian Nahua).