Spotkania cywilizacji Wschodu i Zachodu 3700-AL-SpC-24-qKR
Cykl dotyczy zagadnień możliwości przekroczenia granicy kulturowej (cywilizacyjnej) i oparty jest na modelu współpracy z cudzoziemcami z innych cywilizacji. W ramach cyklu proponujemy model kształcenia, który nazwiemy DCL, Dialogue-Centered Learning. W różnego rodzaju sytuacjach współdziałania na zajęciach uczestniczący aktorzy są równoznacznymi aktywnymi uczestnikami dialogu/dekonstrukcji. Dekonstrukcja nie jest po prostu krytyką, ale też budowaniem czegoś nowego. Nie tylko sprawia ona, że aktorzy wychodzą poza znany dotąd krąg znaczeń, ale i kieruje ich ku nowemu kontekstowi, w którym mogą oni odkryć lub też zbudować warunki do dialogu. W modelu DCL istotna wydaje się propozycja, by dodać do wymiaru opartego na substancjalnym modelu myślenia na zasadzie podobieństwa inny wymiar, wykorzystujący zasadę zróżnicowania (différance, wg Jacques'a Derridy), czyli zmienności. Oznacza to, że dzięki obecności jego elementów w różnych cywilizacjach taki relacyjny model komunikacji może być metodą, która przyczyni się do lepszej komunikacji Wschodu i Zachodu. Zajęcia kierowane są do studentów – obcokrajowców i studentów z Polski.
Cykl składa się z 2 bloków:
1. Komunikacja międzykulturowa - Antropologiczne ujęcie zagadnień cywilizacyjnych.
2. Doświadczenie kontaktów międzycywilizacyjnych. Świat duchowy: Religia, Filozofia, Sztuka, Literatura a różnorodność cywilizacyjna. Poszczególne cywilizacje ujmowane są w następujących kontekstach: społeczeństwo (kontekst więzi społecznych − polityka, prawo, wspólnota
itd), - gospodarka (kontekst więzi ekonomicznych − gospodarka, ekonomika), - psychosomatyczne aspekty jednostki (kontekst więzi pokrewieństwa, psychosomatyki, zdrowia jednostki - rodzina, zdrowie), życie duchowe (kontekst więzi duchowych: edukacja, religia, filozofia, sztuka itd.). Program przewiduje interaktywne sposoby nauczania (utworzenie, wspólnie ze studentami, interaktywnych kompendiów naukowych, edukacyjnych stron internetowych, opracowanie przez studentów projektów multimedialnych, realizacja studenckiej działalności badawczej i projektowej, prowadzenie szkoleń z komunikacji itp.).
Współpraca na zajęciach charakteryzuje się następującymi cechami:
1) otwartość, rozumianą w aspekcie policentrycznym, który uwzględnia perspektywy różnych cywilizacji.
2) interaktywność, jej mechanizmami są: wielopodmiotowość, dekonstrukcja i dialog. Założeniem interakcji aktorów jest spotkanie przedstawicieli różnych cywilizacji, z tego względu uczestnikami są także polscy studenci. To oni, jako strona przyjmująca, pomagają cudzoziemcowi adaptować się w Polsce. Zarazem nabycie w praktyce umiejętności komunikacji międzycywilizacyjnej umożliwia polskim studentom i naukowcom aktywność w kontaktach międzynarodowych. Program zakłada rozszerzenie sfery międzynarodowych kontaktów naukowych, a także stworzenie atmosfery „otwartej przestrzeni” na Uniwersytecie Warszawskim.
3) interdyscyplinarność, uwzględniająca różne obrazy świata, czyli kultury.
4) Praca nad rozwiązywaniem problemu naukowego toczy się z uwzględnieniem interdyscyplinarności: w gronie naukowców, kół badawczych, przy tworzeniu projektów.
5) innowacyjność, która oznacza otwarcie nowych perspektyw dla poszukiwania wiedzy w procesie umiędzynarodowienia.
Rodzaj przedmiotu
Założenia (opisowo)
Efekty kształcenia
Program przyczyni się do:
1. przezwyciężenia problemów adaptacyjnych studentów-obcokrajowców na uniwersytecie, K_K02, K_K05
2. wytworzenia wspólnoty naukowej zajmującej się zagadnieniami pogranicza cywilizacyjnego,K_W04, K_W06
3. wykreowania takiej przestrzeni społeczno-dydaktycznej, w której możliwy byłby dialog cywilizacji dzięki przekroczeniu granic geograficznych, instytucjonalnych i psychofizycznych, K_K02, K_K05
4. stworzenia innowacyjnych technik nauczania w oparciu o podejście komparatystyczne, wielokulturowe z wykorzystaniem narzędzi komunikacji internetowej, K_U03
5. przygotowania innowacyjnej techniki nauczania uwzględniającej międzycywilizacyjne filtry/konteksty DCL.
Uczestnicy zyskują elementy wiedzy o różnych kręgach kulturowych, orientują się w ich podbudowie religijnej i ideologicznej. Studenci nabywają kompetencje poznawcze oraz funkcjonalne w zakresie dostosowania odpowiedniej metodologii porównawczej do przedmiotu badania. Studenci nabywają umiejętność rozpoznania metod badawczych stosowanych przy opisach różnorodnych kultur i form społecznych z ich instytucjami, wartościami i wzorami zachowań. Studenci nabierają aktywnej postawy wobec wezwań rzeczywistości transcywilizacyjnej. K_W04, K_W06, K_W07, K_U02, K_U03, K_K02, K_K05
Odniesienie do kierunkowych efektów uczenia się dla przedmiotu:
Absolwent zna i rozumie:
- podstawową terminologię nauk humanistycznych, społecznych i przyrodniczych w kulturze (K_W01, K_W02, K_W03)
ma wiedzę o najnowszych metodach badań interdyscyplinarnych w naukach humanistycznych, społecznych i przyrodniczych (K_W07)
- różne metody analizy i interpretacji dzieł artystycznych (K_W05)
- zasady komunikacji naukowej w zakresie nauk humanistycznych, społecznych i przyrodniczych ze szczególnym uwzględnieniem znajomości prawa własności intelektualnej (K_W08)
Absolwent potrafi:
- samodzielnie selekcjonować informacje pochodzące z różnych źródeł naukowych, popularnonaukowych, publicystycznych i innych oraz dokonać ich krytycznej oceny (K_U01)
- samodzielnie dobrać i zastosować odpowiednie narzędzia badawcze do analizy dzieł sztuki oraz tekstów naukowych i materiałów wizualnych
- potrafi samodzielnie zanalizować tekst naukowy z dziedziny nauk humanistycznych, społecznych i przyrodniczych w języku polskim oraz w wybranym języku obcym (K_U02)
- samodzielnie opracować (z zachowaniem zasad ochrony własności intelektualnej) i zaprezentować wyniki swojej pracy naukowej i badawczej (K_U07)
- wykorzystuje interdyscyplinarne metody i narzędzia badawczych do analizy zjawisk kultury (K_U05)
Absolwent jest gotów do:
- jest gotów do dynamicznego rozwoju naukowego w obrębie nauk humanistycznych, społecznych i przyrodniczych oraz śledzi nowe metody i paradygmaty badawcze (K_K01, K_K03)
- ma poszanowanie dla różnorodności kulturowej i przyrodniczej (K_K07)
- świadomie uczestniczy w życiu kulturalnym i społeczeństwie obywatelskim (K_K09)
Kryteria oceniania
Metody oceny oparte na kryterium punktacji. Ocena referatów, aktywności (idee, argumentacja) i obecności studentów na zajęciach. Kryteria oceniania przewidują dwa aspekty:
I ASPEKT to przyswojenie wiedzy, punktowane przez system ocen.
II ASPEKT to praktyczne stosowanie wiedzy przez wchodzenie w relacje wielokulturowe i tworzenie więzi z innymi uczestnikami programu. Punktowane będą umiejętności wyróżniane na czterech płaszczyznach: • zarządzanie wiedzą przyswojoną w procesie dydaktycznym; twórcze podejście do problemu
• komunikacja transcywilizacyjna
• organizacja wiedzy i grupy
• umiejętności związane z koordynacją psychofizycznych funkcji organizmu człowieka.
dopuszczalna liczba nieobecności - 3
Zaliczenie na ocenę w trybie rozmowy ustnej
Literatura
Appadurai A. Nowoczesność bez granic. Kulturowe wymiary globalizacji, przekład i wstęp Pucek Z., Kraków 2005.
Berger P.L., Luckmann Th., Społeczne tworzenie rzeczywistości, Warszawa 1983.
Conrad Joseph, Jądro ciemności, Warszawa 1991.
Habermas J., Teoria działania komunikacyjnego, tłum. Andrzej Maciej
Kaniowski, tom I, Warszawa 1999;
Jullien Francois, Book Of Beginnings. Yale Univ.Press 2015.
Many Globalizations: Cultural Diversity in the Contemporary World ed.by Berger P. L. and Huntington S.P., Oxford Univ.Press 2002.
Kipling Rudyard, Kim, Warszawa 1948.
Salman Rushdie, Wschód, Zachód, Rebis 1997.
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: