W poszukiwaniu sensu: znaczenia ukryte w codzienności 3700-AL-PSZU-qF
Celem zajęć jest uświadomienie sobie, że uczestnictwo w innej kulturze może być procesem świadomym, ale wymagającym określonych kompetencji. Kulturowe spojrzenie na nową rzeczywistość – jako na całościowy system innych norm, wartości, zachowań i kompetencji - ma pomóc studentom w radzeniu sobie z różnymi poziomami szoku kulturowego i problemami w adaptacji, w łatwiejszym (świadomym) poruszaniu się po nieczytelnych dla nich regułach obcej kultury.
Poszczególne cywilizacje Zachodu i Wschodu ujmowane są w następujących kontekstach:
społeczeństwo (kontekst więzi społecznych − polityka, prawo, wspólnota itd.),
gospodarka (kontekst więzi ekonomicznych − gospodarka, ekonomika),
psychosomatyczne aspekty jednostki (kontekst więzi pokrewieństwa, psychosomatyki, zdrowia jednostki - rodzina, zdrowie),
życie duchowe (kontekst więzi duchowych: edukacja, religia, filozofia, sztuka itd.).
Program przewiduje interaktywne sposoby nauczania (utworzenie, wspólnie ze studentami, interaktywnych kompendiów naukowych, edukacyjnych stron internetowych, opracowanie przez studentów projektów multimedialnych, realizacja studenckiej działalności badawczej i projektowej, prowadzenie szkoleń z komunikacji itp.).
Współpraca na zajęciach charakteryzuje się następującymi cechami:
1) otwartość, rozumianą w aspekcie policentrycznym, który uwzględnia perspektywy różnych cywilizacji.
2) interaktywność, jej mechanizmami są: wielopodmiotowość, dekonstrukcja i dialog. Założeniem interakcji aktorów jest spotkanie przedstawicieli różnych cywilizacji, z tego względu uczestnikami są polscy studenci. To oni jako strona przyjmująca, pomagają cudzoziemcowi adaptować się w Polsce. Zarazem nabycie w praktyce umiejętności komunikacji międzycywilizacyjnej umożliwia polskim studentom i naukowcom aktywność w kontaktach międzynarodowych.
3) interdyscyplinarność, uwzględniająca różne obrazy świata, czyli kultury. Praca nad rozwiązywaniem problemu naukowego toczy się z uwzględnieniem interdyscyplinarności: w gronie naukowców, kół badawczych, przy tworzeniu projektów.
4) innowacyjność, która oznacza otwarcie nowych perspektyw dla poszukiwania wiedzy w procesie umiędzynarodowienia.
Rodzaj przedmiotu
Koordynatorzy przedmiotu
Efekty kształcenia
Program przyczyni się do:
1. przezwyciężenia problemów adaptacyjnych studentów-obcokrajowców na uniwersytecie, K_K02, K_K05 2. wytworzenia wspólnoty naukowej zajmującej się zagadnieniami pogranicza cywilizacyjnego, K_W04, K_W06 3. wykreowania takiej przestrzeni społeczno-dydaktycznej, w której możliwy byłby dialog cywilizacji dzięki przekroczeniu granic geograficznych, instytucjonalnych i psychofizycznych, K_K02, K_K05
4. stworzenia innowacyjnych technik nauczania w oparciu o podejście komparatystyczne, wielokulturowe z wykorzystaniem narzędzi komunikacji internetowej, K_U03
5. przygotowania innowacyjnej techniki nauczania uwzględniającej międzycywilizacyjne filtry/konteksty DCL.
Uczestnicy zyskują elementy wiedzy o różnych kręgach kulturowych, orientują się w ich podbudowie religijnej i ideologicznej. Studenci nabywają kompetencje poznawcze oraz funkcjonalne w zakresie dostosowania odpowiedniej metodologii porównawczej do przedmiotu badania. Studenci nabywają umiejętność rozpoznania metod badawczych stosowanych przy opisach różnorodnych kultur i form społecznych z ich instytucjami, wartościami i wzorami zachowań. Studenci nabierają aktywnej postawy wobec wezwań rzeczywistości transcywilizacyjnej.
K_W04, K_W06, K_W07, K_U02, K_U03, K_K02, K_K05
Odniesienie do kierunkowych efektów uczenia się dla przedmiotu:
absolwent:
K_W01 ma poszerzoną i pogłębioną wiedzę o miejscu i roli nauk humanistycznych, społecznych i przyrodniczych w kulturze
K_W02 zna i stosuje terminologię nauk humanistycznych, społecznych i przyrodniczych
K_W05 ma wiedzę o najnowszych metodach badań interdyscyplinarnych w naukach humanistycznych, społecznych i przyrodniczych
K_W06 zna i stosuje różne metody analizy i interpretacji dzieł artystycznych
K_W07 zna zasady komunikacji naukowej w zakresie nauk humanistycznych, społecznych i przyrodniczych ze szczególnym uwzględnieniem znajomości prawa własności intelektualnej
Student potrafi:
K_U01 potrafi samodzielnie selekcjonować informacje pochodzące z różnych źródeł naukowych, popularnonaukowych, publicystycznych i innych oraz dokonać ich krytycznej oceny.
K_U02 potrafi samodzielnie dobrać i zastosować odpowiednie narzędzia badawcze do analizy dzieł sztuki oraz tekstów naukowych i materiałów wizualnych
K_U03 potrafi samodzielnie opracować (z zachowaniem zasad ochrony własności intelektualnej) i zaprezentować wyniki swojej pracy naukowej i badawczej
K_U05 wykorzystuje interdyscyplinarne metody i narzędzia badawczych do analizy zjawisk kultury
K_U08 potrafi samodzielnie zanalizować tekst naukowy z dziedziny nauk humanistycznych, społecznych i przyrodniczych w języku polskim oraz w wybranym języku obcym
Student jest gotów do:
K_K02 jest gotów do dynamicznego rozwoju naukowego w obrębie nauk humanistycznych, społecznych i przyrodniczych oraz śledzi nowe metody i paradygmaty badawcze
K_K07 ma poszanowanie dla różnorodności kulturowej i przyrodniczej
K_K08 świadomie uczestniczy w życiu kulturalnym i społeczeństwie obywatelskim
Kryteria oceniania
Metody oceny oparte na kryterium punktacji. Ocena referatów, aktywności (idee, argumentacja) i obecności studentów na zajęciach. Kryteria oceniania przewidują dwa aspekty:
I ASPEKT to przyswojenie wiedzy, punktowane przez system ocen.
II ASPEKT to praktyczne stosowanie wiedzy przez wchodzenie w relacje wielokulturowe i tworzenie więzi z innymi uczestnikami programu. Punktowane będą umiejętności wyróżniane na czterech płaszczyznach:
• zarządzanie wiedzą przyswojoną w procesie dydaktycznym; twórcze podejście do problemu
• komunikacja transcywilizacyjna
• organizacja wiedzy i grupy
• umiejętności związane z koordynacją psychofizycznych funkcji organizmu człowieka.
liczba nieobecności dopuszczalnej - 3
Literatura
A. LITERATURA OBOWIĄZKOWA:
Benedict R.,Chryzantema i miecz. Wzory kultury japońskiej. Warszawa, 1916.
Berger P.L., Luckmann Th., Społeczne tworzenie rzeczywistości, Warszawa 1983.
Bhabha, Homi K., Miejsca kultury, przekład T. Dobrogoszcz, Wyd. Uniw. Jagiellońskiego, Krąków 2010.
Carroll Lewis, Alicja w Krainie Czarów Wydawnictwo: Olesiejuk,2015.
Deleuze Gill. Logika sensu, PWN, Warszawa 2011.
Derrida Jacques, Jednojęzyczność innego, czyli proteza oryginalna, tłum. Siemek Andrzej, “Literatura na Świecie”, nr 11-12, 1998.
Jullien Fr., Drogą okrężną i wprost do celu. Strategie sensu w Chinach i Grecji, Kraków 2006.
Many Globalizations: Cultural Diversity in the Contemporary World (2002) ed.by Berger P. L. and Huntington S.P., Oxford Univ.Press.
Whorf B.Lee, Język, myśl i rzeczywistość, przeł. T. Hołówka, Warszawa, 1982
B. LITERATURA ZALECANA:
Bachtin Michaił (1983), Dialog. Język. Literatura, red. E. Czaplejewicz, E. Kasperski, Warszawa.
Bourdieu Pierre (1998) Practical Reason: On the Theory of Action, Stanford University Press.
Braudel F., Gramatyka cywilizacji, Warszawa 2006.
Cywilizacja europejska: eseje szkice z dziejów cywilizacji i dyplomacji, red. M. Koźmiński, Warszawa 2010.
Jameson Fredric (2009) The Cultural Turn: Selected Writings on the Postmodern, 1983-1998, Verso, London & New York.
Harvey David (2014) Seventeen Contradictions and the End of Capitalism, Oxford University Press.
Kusio Urszula, Dialog w komunikacji międzykulturowej. Ideały a rzeczywistość. Lublin 2011.
Nisbett R. E., Geografia myślenia, przekł. E. Wojtych, Sopot 2009.
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: