Kontekstualność w perspektywie Wschód - Zachód 3700-AL-KPWZ-OG

Kontekst jest kluczowy dla zrozumienia i interpretacji informacji, ponieważ pomaga nam uwzględnić wszystkie istotne czynniki, które mogą wpływać na znaczenie. Zajęcia dotyczą zagadnień komparatystycznych o kontekstualności na Zachodzie w postmodernizmie oraz kontekstualności na Wschodzie w relacjonalizmie. Fokusem staje się wpływ zasady zróżnicowania na konteksty Zachodu i Wschodu. Pod tym kątem rozważamy ujęcie kontekstów socio-kulturowych, obejmujących wartości, przekonania, tradycje i zwyczaje danej grupy kulturowej, jak również specyficzne warunki społeczne, w których coś się dzieje. Uwzględniane są również konteksty historyczne odnoszące się do wydarzeń i warunków historycznych, które wpływają na znaczenie i interpretację.
W kulturach wschodnich kontekst sytuacyjny i relacyjny jest kluczowy. Tymczasem w klasycznych/substancjalnych kulturach zachodnich komunikacja jest bardziej skoncentrowana na treści niż na kontekście. Znaczenie komunikatu jest zazwyczaj jasne i bezpośrednie, niezależnie od sytuacji. Jednak w postmodernizmie znaczenie jest zawsze zależne od kontekstu, w którym jest interpretowane. Więc kontekst staje się niezbędnym elementem w uwzględnieniu sytuacji.
Celem zajec jest uświadomienie sobie, że uczestnictwo w innej kulturze może być procesem świadomym, ale wymagającym określonych kompetencji. Kulturowe spojrzenie na nową rzeczywistość – jako na całościowy system innych norm, wartości, zachowań i kompetencji - ma pomóc studentom w radzeniu sobie z różnymi poziomami szoku kulturowego i problemami w adaptacji, w łatwiejszym (świadomym) poruszaniu się po nieczytelnych dla nich regułach obcej kultury.
Poszczególne cywilizacje Zachodu i Wschodu ujmowane są w następujących kontekstach:
1) społeczeństwo (kontekst więzi społecznych − polityka, prawo, wspólnota itd.),
2) gospodarka (kontekst więzi ekonomicznych − gospodarka, ekonomika),
3) psychosomatyczne aspekty jednostki (kontekst więzi pokrewieństwa, psychosomatyki, zdrowia jednostki - rodzina, zdrowie),
4) życie duchowe (kontekst więzi duchowych: edukacja, religia, filozofia, sztuka itd.).
5) Program przewiduje interaktywne sposoby nauczania (utworzenie, wspólnie ze studentami, interaktywnych kompendiów naukowych, edukacyjnych stron internetowych, opracowanie przez studentów projektów multimedialnych, realizacja studenckiej działalności badawczej i projektowej, prowadzenie szkoleń z komunikacji itp.).

Współpraca na zajęciach charakteryzuje się następującymi cechami:
1) otwartość, rozumianą w aspekcie policentrycznym, który uwzględnia perspektywy różnych cywilizacji.
2) interaktywność, jej mechanizmami są: wielopodmiotowość, dekonstrukcja i dialog. Założeniem interakcji aktorów jest spotkanie przedstawicieli różnych cywilizacji, z tego względu uczestnikami są polscy studenci. To oni jako strona przyjmująca, pomagają cudzoziemcowi adaptować się w Polsce. Zarazem nabycie w praktyce umiejętności komunikacji międzycywilizacyjnej umożliwia polskim studentom i naukowcom aktywność w kontaktach międzynarodowych.
3) interdyscyplinarność, uwzględniająca różne obrazy świata, czyli kultury. Praca nad rozwiązywaniem problemu naukowego toczy się z uwzględnieniem interdyscyplinarności: w gronie naukowców, kół badawczych, przy tworzeniu projektów.
4) innowacyjność, która oznacza otwarcie nowych perspektyw dla poszukiwania wiedzy w procesie umiędzynarodowienia.

Rodzaj przedmiotu

ogólnouniwersyteckie

Założenia (opisowo)

Kurs przeznaczony jest dla studentów z wiedzą o kulturach wykraczających poza krąg zachodni. Studia I stopnia:Wyzwanie kierunkowe: Kultury i religie. Studia II stopnia: Moduł kształcenia humanistyczny.

Koordynatorzy przedmiotu

Zoja Morochojewa

Efekty kształcenia

Program przyczyni się do:
1. przezwyciężenia problemów adaptacyjnych studentów-obcokrajowców na uniwersytecie, K_K02, K_K05 2. wytworzenia wspólnoty naukowej zajmującej się zagadnieniami pogranicza cywilizacyjnego, K_W04, K_W06 3. wykreowania takiej przestrzeni społeczno-dydaktycznej, w której możliwy byłby dialog cywilizacji dzięki przekroczeniu granic geograficznych, instytucjonalnych i psychofizycznych, K_K02, K_K05
4. stworzenia innowacyjnych technik nauczania w oparciu o podejście komparatystyczne, wielokulturowe z wykorzystaniem narzędzi komunikacji internetowej, K_U03
5. przygotowania innowacyjnej techniki nauczania uwzględniającej międzycywilizacyjne filtry/konteksty DCL.
Uczestnicy zyskują elementy wiedzy o różnych kręgach kulturowych, orientują się w ich podbudowie religijnej i ideologicznej. Studenci nabywają kompetencje poznawcze oraz funkcjonalne w zakresie dostosowania odpowiedniej metodologii porównawczej do przedmiotu badania. Studenci nabywają umiejętność rozpoznania metod badawczych stosowanych przy opisach różnorodnych kultur i form społecznych z ich instytucjami, wartościami i wzorami zachowań. Studenci nabierają aktywnej postawy wobec wezwań rzeczywistości transcywilizacyjnej.
K_W04, K_W06, K_W07, K_U02, K_U03, K_K02, K_K05

Odniesienie do kierunkowych efektów uczenia się dla przedmiotu:
absolwent:
K_W01 ma poszerzoną i pogłębioną wiedzę o miejscu i roli nauk humanistycznych, społecznych i przyrodniczych w kulturze
K_W02 zna i stosuje terminologię nauk humanistycznych, społecznych i przyrodniczych
K_W05 ma wiedzę o najnowszych metodach badań interdyscyplinarnych w naukach humanistycznych, społecznych i przyrodniczych
K_W06 zna i stosuje różne metody analizy i interpretacji dzieł artystycznych
K_W07 zna zasady komunikacji naukowej w zakresie nauk humanistycznych, społecznych i przyrodniczych ze szczególnym uwzględnieniem znajomości prawa własności intelektualnej
Student potrafi:
K_U01 potrafi samodzielnie selekcjonować informacje pochodzące z różnych źródeł naukowych, popularnonaukowych, publicystycznych i innych oraz dokonać ich krytycznej oceny.
K_U02 potrafi samodzielnie dobrać i zastosować odpowiednie narzędzia badawcze do analizy dzieł sztuki oraz tekstów naukowych i materiałów wizualnych
K_U03 potrafi samodzielnie opracować (z zachowaniem zasad ochrony własności intelektualnej) i zaprezentować wyniki swojej pracy naukowej i badawczej
K_U05 wykorzystuje interdyscyplinarne metody i narzędzia badawczych do analizy zjawisk kultury
K_U08 potrafi samodzielnie zanalizować tekst naukowy z dziedziny nauk humanistycznych, społecznych i przyrodniczych w języku polskim oraz w wybranym języku obcym
Student jest gotów do:
K_K02 jest gotów do dynamicznego rozwoju naukowego w obrębie nauk humanistycznych, społecznych i przyrodniczych oraz śledzi nowe metody i paradygmaty badawcze
K_K07 ma poszanowanie dla różnorodności kulturowej i przyrodniczej
K_K08 świadomie uczestniczy w życiu kulturalnym i społeczeństwie obywatelskim

Wiedza uporządkowana, pogłębiona, szczegółowa z kulturoznawstwa.
absolwent potrafi:
K_U01 potrafi samodzielnie selekcjonować informacje pochodzące z różnych źródeł naukowych, popularnonaukowych, publicystycznych i innych oraz dokonać ich krytycznej oceny.
K_U02 potrafi samodzielnie dobrać i zastosować odpowiednie narzędzia badawcze do analizy dzieł sztuki oraz tekstów naukowych i materiałów wizualnych
K_U05 wykorzystuje interdyscyplinarne metody i narzędzia badawczych do analizy zjawisk kultury
K_U10 posługuje się wybranym językiem obcym na poziomie B2
K_U11 rozumie i stosuje reguły pracy zespołowej

Kryteria oceniania

Metody oceny oparte na kryterium punktacji. Ocena referatów, aktywności (idee, argumentacja) i obecności studentów na zajęciach. Kryteria oceniania przewidują dwa aspekty:
I ASPEKT to przyswojenie wiedzy, punktowane przez system ocen.
II ASPEKT to praktyczne stosowanie wiedzy przez wchodzenie w relacje wielokulturowe i tworzenie więzi z innymi uczestnikami programu. Punktowane będą umiejętności wyróżniane na czterech płaszczyznach:
• zarządzanie wiedzą przyswojoną w procesie dydaktycznym; twórcze podejście do problemu
• komunikacja transcywilizacyjna
• organizacja wiedzy i grupy
• umiejętności związane z koordynacją psychofizycznych funkcji organizmu człowieka.

liczba nieobecności dopuszczalnej - 3

Literatura

Appadurai A. Nowoczesność bez granic. Kulturowe wymiary globalizacji, przekład i wstęp Pucek Z., Kraków 2005.
Berger P.L., Luckmann Th., Społeczne tworzenie rzeczywistości, Warszawa 1983.
Bhabha, Homi K., Miejsca kultury, przekład T. Dobrogoszcz, Wyd. Uniw. Jagiellońskiego, Kraków 2010.
Bassnett,S., Przekład i Postkolonializm.„Przekładaniec” nr 33/2016, s. 7–25.
Baudrillard J. Symulakry i symulacja,przeł. S. Królak,. Sic!, Warszawa 2005.
Derrida J., Różnia (différance), tłum. J. Skoczylas w: Drogi współczesnej filozofii, red. M. Siemek, Czytelnik, Warszawa 1978, s. 374-411.
Jameson Fr.(2009) The Cultural Turn: Selected Writings on the Postmodern, 1983-1998, Verso, London & New York.
Jullien Fr., Book Of Beginnings. Yale Univ.Press 2015.
Jullien Fr., Drogą okrężną i wprost do celu. Strategie sensu w Chinach i Grecji, Kraków 2006.
Kubiaczyk, F. W labiryntach kulturowej hybrydowości. Studia Europaea Gnesnensia,nr 4/2011, s.330–337.
Lyotard J-Fr., The Differend. Phrases in Dispute. Manchester UnivPress 1988.
Lyotard J-Fr.,.Kondycja ponowoczesna, tlum.M.Kowalska, J.Migasiński, Aletheia 1997.
Many Globalizations: Cultural Diversity in the Contemporary World ed.by Berger P. L. and Huntington S.P., Oxford Univ.Press 2002.
Postmodernizm.Antologia przekładów. red.R.Nycz, Baran i Suszczyński.Kraków 1998.
A Postmodern Reader, ed.by Natoli J.i Hutcheon L., New YorkPress 1993.
Salman Rushdie, Wschód, Zachód, Rebis 1997.

Więcej informacji

Więcej informacji o poziomie przedmiotu, roku studiów (i/lub semestrze) w którym się odbywa, o rodzaju i liczbie godzin zajęć - szukaj w planach studiów odpowiednich programów. Ten przedmiot jest związany z programami:

Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb:

Strona przedmiotu 3700-AL-KPWZ-OG w USOSweb