Historia praktyczna. Nauki historyczne w przestrzeni publicznej 3620-HPNH-H-OG

Celem kursu jest zapoznanie się z różnymi podejściami do historii praktycznej jako specyficznego rodzaju wiedzy o przeszłości. Główna uwaga będzie zwrócona na heraldykę, genealogię, źródłoznawstwo, ich metody badawcze i osiągnięcia. Wykłady mają wskazać na wagę historii i nauk historycznych w praktykach życiowych, w budowaniu jednostkowej i zbiorowej tożsamości oraz w stymulowaniu inicjatyw w wykorzystaniu i popularyzacji wspólnego dziedzictwa historycznego krajów Europy Wschodniej – Białorusi, Polski, Litwy i Ukrainy.
W trakcie zajęć omawiana będzie kwestia bazy źródłowej historii i nauk historycznych. Zajęcia zawierają omówienie problemów teorii historii praktycznej, spojrzenie na nauki historyczne jako źródła idei, przedstawienie heraldyki jako podstawy dla europejskiego stylu i estetyki oraz skuteczności genealogii do czasów dzisiejszych. Wykłady opierają się głównie na zapomniane i mało wiadome materiały kultury materialnej i duchowej Europy Wschodniej. Ich analiza i prezentacja dozwoli odebrać i przygotować konkretne idei do startupu na podstawie wiedzy historycznej.

• Praktyczne wykorzystanie historii
• Nauki historyczne jako źródła idei
• Heraldyka jako podstawa europejskiego stylu i estetyki
• Skuteczność genealogii w czasach nowożytnych
• Kultura materialna Europy Wschodniej: zapomniane skarby
• Mądrość życia: aktualne porady życiowe ze źródeł historycznych
• Jak przygotować startup na podstawie wiedzy historycznej

Rodzaj przedmiotu

ogólnouniwersyteckie

Tryb prowadzenia

zdalnie

Koordynatorzy przedmiotu

Aliaksei Shalanda

Efekty kształcenia

Wiedza
– Student zna podstawową terminologię z zakresu historii praktycznej i nauk historycznych: heraldyki, genealogii, źródłoznawstwa.
– Student zna najważniejsze teorię na temat kształtowania się historii praktycznej jako specyficznego ujęcia historii oraz jej roli w budowaniu świadomości historycznej.
– Student przyswaja idei i fakty z historii krajów Europy Wschodniej – Białorusi, Polski, Litwy i Ukrainy.
Umiejętności
– Student ma własny pogląd na kształtowanie historii praktycznej, potrafi wykorzystać terminologię z jej zakresu i in. dziedzin pokrewnych.
– Student potrafi uzasadnić własną opinię dotyczącą roli i znaczenia badań interdyscyplinarnych w relacji historii i nauk historycznych z antropologią, kulturoznawstwem, socjologią i studiami wizualnymi.
– Student ma umiejętności interpretowania i prezentowania wyników badań historycznych.
Kompetencje
– Student wykazuje samodzielność i niezależność myśli.
– Student kształtuje motywacje do pracy na rzecz zachowania i popularyzacji istotnych wartości historycznego i kulturowego dziedzictwa krajów Europy Wschodniej.
– Student jest przygotowany do dyskusji merytorycznej w ramach działalności zawodowej bądź społecznej w wymiarze międzynarodowym.
– Student jest przygotowany do kontynuacji studiów nad zagadnieniem przedmiotowym i pokrewnymi.

Kryteria oceniania

– obecność na zajęciach
– praca pisemna /esej/ lub prezentacja na zakończenie kursu

Literatura

1. Dziedzictwo w akcji.
Rekonstrukcja historyczna jako
sposób uczestnictwa w kulturze.
Praca zbiorowa, red. T. Szlendak,
Warszawa, 2012, ss. 230.
2. Tomasz Jasiński, Nauki
pomocnicze historii, czyli
źródłoznawstwo – terminologia czy
metody badawcze, [w] Od genealogii
do historii społecznej, red. A.
Jaworska, B. Trelińska, Warszawa,
2011, s. 175–184.
3. Władysław Semkowicz,
Encyklopedia nauk pomocniczych
historii, wyd. II, Kraków,
Universitas, 2011, ss. 269.
4. Józef Szymański, Nauki
pomocnicze historii, wyd. 6,
Warszawa, Wydawnictwo naukowe
PWN, 2004, ss. 763.
5. Józef Szymański, Pochwała
historii, [w] Opera Minora Selecta
Josephi Szymański, red. i oprac. T.
Giergiel i B. Trelińska, Warszawa,
2009, s. 120–123.
6. Robert Traba, Historia
stosowana jako subdyscyplina
akademicka. Konteksty i propozycje,
[w] Historia – dziś. Teoretyczne
problemy wiedzy o przeszłości, red.
E. Domańska, R. Stobiecki, T.
Wiślicz, Kraków, Universitas, 2014,
s. 143–164.
7. Henryk Wąsowicz,
Intelektualne zabawy z czasem, [w]
Od genealogii do historii społecznej,
red. A. Jaworska, B. Trelińska,
Warszawa, 2011, s. 117–161.
8. Hayden White, Przeszłość
praktyczna, pod red. E. Domańskiej,
Kraków, Universitas, 2014, ss. 301.
9. Anna Wójcik, Polityka
historyczna jako forma budowy
wizerunku Polski na arenie
międzynarodowej, [w] Świat Idei i
Polityki, Bydgoszcz, 2016, t. 15, s.
438–451.
10. Joanna Wojdon, „Public
history”, czyli historia w przestrzeni
publicznej, [w] Klio. Czasopismo
poświęcone dziejom Polski i
powszechnym, t. 34 (3), 2015, s.
25–41.

Więcej informacji

Więcej informacji o poziomie przedmiotu, roku studiów (i/lub semestrze) w którym się odbywa, o rodzaju i liczbie godzin zajęć - szukaj w planach studiów odpowiednich programów. Ten przedmiot jest związany z programami:

Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb:

Strona przedmiotu 3620-HPNH-H-OG w USOSweb