Wiedza o języku japońskim (Z) 3600-7-JA1-WJ1
Program nauczania poszczególnych zjawisk językowych skoordynowany jest z podręcznikiem Shokyū Nihongo wydanym przez Uniwersytet Języków Obcych w Tokio. W trakcie wykładu prezentowane są podstawowe zagadnienia systemu gramatycznego standardowego języka japońskiego, poczynając od fonologii, morfologii oraz składni. Jednym z istotniejszych tematów jest tutaj problem klasyfikacji części mowy w języku japońskim oraz podstawy koniugacji czasowników i przymiotników. Ponadto prezentowane są podstawowe kategorie gramatyczne, takie jak czas, negacja, tryb, strona (bierna oraz sprawcza), funkcje partykuł oraz wyrażenia honoryfikatywne.
Rodzaj przedmiotu
Tryb prowadzenia
Założenia (opisowo)
Koordynatorzy przedmiotu
Efekty kształcenia
Student po ukończeniu kursu przewidzianego programem:
Wiedza:
-ma podstawową wiedzę w zakresie teorii nauk humanistycznych niezbędnych dla rozumienia wybranych aspektów z zakresu językoznawstwa [K-W04]
-ma obszerną wiedzę o języku japońskim (jego strukturze, gramatyce, historii, piśmie) [K-W12]
-ma świadomość złożonej natury języka japońskiego, jego miejsca i znaczenia w kontekście kultury i historii Japonii [K-W13]
-ma świadomość różnorodności językowej i jej wpływu na sytuacją kulturową i polityczną świata [K-W14]
Umiejętności:
-potrafi zastosować wiedzę z zakresu problematyki społeczno-kulturowej w typowych sytuacjach profesjonalnych [K-U09]
-posiada umiejętność prezentacji zagadnień szczegółowych z zakresu problematyki kulturowej Japonii w języku polskim lub obcym z uwzględnieniem tradycji intelektualnej Japonii [K-U21]
Kompetencje społeczne:
-potrafi odpowiednio określić cele i sposoby ich osiągnięcia w zakresie działalności naukowej, zawodowej i społecznej [K-K04]
-widzi potrzebę prowadzenia dialogu międzykulturowego [K-K06]
-ma świadomość znaczenia kultury Japonii w kulturze światowej [K-K07]
-działa na rzecz udostępniania i promowania spuścizny kulturowej i językowej Japonii [K-K08]
-dostrzega pozytywne wartości społeczno-kulturowe Japonii, z których może czerpać dla osobistego rozwoju i efektywnej komunikacji międzykulturowej [K-K09]
Kryteria oceniania
Ocena na podstawie:
– egzaminu pisemnego w każdej sesji egzaminacyjnej (w razie potrzeby, na przykład związanej z koniecznością prowadzenia zajęć w innym trybie, forma egzaminu może zostać zmieniona na ustną)
Ocena z egzaminu może zostać zmodyfikowana na podstawie następujących czynników:
– obecność obowiązkowa na zajęciach (dopuszczalne są dwie nieobecności nieusprawiedliwione w semestrze, ponadto akceptowane są zwolnienia lekarskiem, opisane: niezdolny do zajęć z powodu choroby lub o podobnej treści),
– aktywność na zajęciach.
Nie ma możliwości przystąpienia do egzaminie w tzw. terminie zerowym.
Praktyki zawodowe
Nie ma.
Literatura
Jako podstawa wykładu służą między innymi następujące pozycje:
Romuald Huszcza, Maho Ikushima, Jan Majewski, Gramatyka japońska. Podręcznik z ćwiczeniami, tom I, Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, Kraków 2003.
Romuald Huszcza, Maho Ikushima, Jan Majewski, Jarosław Pietrow, Gramatyka japońska. Podręcznik z ćwiczeniami, tom II, Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, Kraków 2003.
Marcin Hołda, Przymiotniki i czasowniki japońskie jako kategorie leksykalne, Wydawnictwa Uniwersytetu Jagiellońskiego, Kraków 2006.
Tomasz Majtczak, Japońskie klasy czasownikowe w perspektywie diachronicznej, Wydawnictwa Uniwersytetu Jagiellońskiego, Kraków 2008.
Jarosław Pietrow, Japońskie czasowniki mówienia. Językowy obraz aktywności komunikacyjnej w świecie rytuałów i zależności, Wydział Polonistyki Uniwersytetu Warszawskiego, Warszawa 2013.
Romuald Huszcza, Gramatykalizacje japońszczyzny, Wydział Polonistyki Uniwersytetu Warszawskiego, Warszawa 2012.
Romuald Huszcza, Honoryfikatywność. Gramatyka, pragmatyka, typologia, Dialog, Warszawa 1996.
Sunakawa Ariko i in., Nihongo bunkei jiten, kyōshi to gakushūsha no tame, Kuroshio Shuppan, Tōkyō 1998.
Hasunuma Akiko, Arita Setsuko, Maeda Naoko, Jōken hyōgen, Nihongo Bunpō Serufu Masutā Shirīzu 7, Kuroshio Shuppan, Tōkyō 2003.
Morita Yoshiyuki, Joshi, jodōshi no jiten, Tōkyōdō Shuppan, Tōkyō 2008.
Matsuoka Hiroshi i in., Nihongo bunpō handobukku. Shokyū o oshieru hito no tame ni, Surīē Nettowāku, Tōkyō 2005.
Aho Naohiko, Moji no kakikata jiten, Mokujisha, Tōkyō 2011.
Kurisutofu Maruke i in., Nihon no moji bunka o saguru, Bensei Shuppan, Tōkyō 2013.
I wiele innych.
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: