Wiedza o I języku indyjskim S1 3600-7-IN2-WIJIS1
Kontynuacja wykładu prowadzonego przez cztery semestry, którego celem jest przedstawienie zarysu gramatyki języka sanskryckiego w ujęciu współczesnym z przywołaniem elementów indyjskiej tradycji gramatycznej i opierając się na przykładach z literatury sanskryckiej. Materiał jest omawiany stopniowo wedle kryterium trudności i częstotliwości użycia, z zachowaniem porządku powiązań morfologicznych omawianych elementów języka. Do prezentacji kategorii gramatycznych służy terminologia polska oraz łacińska, której znajomość się zakłada. Omawianiu systemu deklinacyjnego, koniugacyjnego i form nieodmiennych w ujęciu morfologicznym towarzyszą odniesienia syntaktyczne. Trzeci i czwarty semestr kursu obejmuje bardziej złożone formacje deklinowane i koniugowane oraz słowotwórstwo.
Omawiane zagadnienia:
1. czas przyszły (użycie i tworzenie): futurum nieopisowe; odmiana w stronie czynnej i biernej
2. czas przyszły – futurum opisowe (tworzenie, odmiana i użycie)
3. omówienie cech deklinacji spółgłoskowych; deklinacja rzeczowników zakończonych spółgłoską, o niezróżnicowanym temacie
4. imiesłowy czasu teraźniejszego (P) oraz imiesłowy czasu przyszłego; imiesłowy czynne czasu przeszłego (imperfectum) – tworzenie i odmiana
5. konstrukcje locativus absolutus i genetivus absolutus
6. deklinacja spółgłoskowa – tematy zakończone na vat, mat; – tematy zakończone na yat, vat (terminy ilościowe); odmiana zaimka honoratywnego bhavat oraz przymiotnika mahat
7. omówienie cech ogólnych II koniugacji (czyli czasowniki klasy II, III, V, VII, VIII i IX); przegląd klas
8. odmiana czasowników klasy II
9. deklinacja spółgłoskowa – tematy zakończone na in; – tematy zakończone na (a/i/u)s
10. deklinacja spółgłoskowa – tematy zakończone na an; – tematy złożone zakończone na han
11. deklinacja spółgłoskowa – tematy zakończone na ac (terminy kierunku); wyjątki; formy żeńskie tematów spółgłoskowych (ze zróżnicowaniem tematu)
12. stopniowanie przymiotników (sufiksy tara i tama oraz sufiksy iyas i istha); odmiana i użycie
13. odmiana czasowników klasy III (omówienie zasad reduplikacji)
Rodzaj przedmiotu
Tryb prowadzenia
Założenia (opisowo)
Koordynatorzy przedmiotu
Efekty kształcenia
K_W04
ma podstawową wiedzę w zakresie teorii nauk humanistycznych (literaturoznawstwa lub językoznawstwa lub historii) niezbędnych dla rozumienia wybranych aspektów kultury
K_W12
ma obszerną wiedzę o języku sanskryckim (jego strukturze, historii, piśmie)
K_W13
ma świadomość złożonej natury języka sanskryckiego, jego miejsca i znaczenia w kontekście kultury i historii Azji Południowej
K_W14
ma świadomość różnorodności językowej i jej wpływu na sytuację kulturową i polityczną świata
K_U12
posługuje się językiem sanskryckim na poziomie średnio zaawansowanym
K_K04
potrafi odpowiednio określić cele i sposoby ich osiągnięcia w zakresie działalności naukowej, zawodowej i społecznej
K_K08
działa na rzecz udostępniania i promowania spuścizny kulturowej i językowej Azji Południowej
Kryteria oceniania
Końcowe zaliczenie pisemne (test).
Literatura
T. Burrow, The Sanskrit Language, Motilal Banarsidass Publishers, Delhi 2001;
A. Gawroński: Podręcznik sanskrytu, Dialog, Warszawa 2004;
M. R. Kale, A Higher Sanskrit Grammar, Motilal Banarsidass, Delhi 1995;
M. Mejor: Sanskryt, Dialog, Warszawa 2004;
M. Monier-Williams: A Sanskrit-English Dictionary, Motilal Banarsidass, Delhi 1999;
J.S. Speijer, Sanskrit Syntax, Bohi Leaves Corporation, Delhi 1990;
G.A. Tubb & E.R. Boose, Scholastic Sanskrit. A Manual for Students, AIBS, New York 2007;
W.D. Whitney, Sanskrit Grammar, Harvard University Press, Cambridge 1964.
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: