Socjologia konsumpcji 3502-SSZCZ-13

Z perspektywy historycznej wiek XX był wiekiem społeczeństwa konsumpcyjnego. Pomijając wojny światowe, powstanie i upadek tzw. realnego socjalizmu, konflikty polityczne, najistotniejsze zmiany w życiu jednostki przyniosła w tym okresie masowa dostępność dóbr konsumpcyjnych. Żaden aspekt dotychczasowego życia codziennego nie pozostał obojętny wobec oddziaływań kultury konsumpcyjnej: od miejsc w których żyjemy, przez ubiór, dietę, środki transportu i komunikacji, po praktyki czasu wolnego. Zmiana nie dotyczy jedynie form ale również treści codzienności. Nie sprowadza się jedynie do przemiana związanych z postępem naukowo-technicznym ale stanowi odzwierciedlenie transformacji sposobu w jaki organizujemy społeczeństwo, nasze środki egzystencji. Zmiana ta dotyczy zatem nie tyle metod czy skali w jakiej zaspokajane są pewne potrzeby ale sposobu w jaki postrzegamy świat i nasze miejsce w nim i naszą tożsamość, tego jak definiujemy nasze pragnienia, nadzieje, aspiracje, samych siebie oraz relacje z innymi. Pociąga to za sobą konieczność odpowiedzi na kilka istotnych pytań dotyczących związku pomiędzy kulturą społeczeństwa konsumpcyjnego a doświadczeniem rzeczywistości m.in.: jaki wpływ na negocjowanie znaczeń rzeczywistości społecznej posiada fakt, że w znacznej mierze tworzą ją towary? W jakim zakresie ich konsumpcja określa zakres autonomii jednostek, grup społecznych, społeczeństw? W jaki sposób konsumowane dobra oraz ich symboliczne znaczenia podtrzymują wzorce relacji społecznych? Jak pewne interesy społeczne wpisują się w określone dobra i praktyki konsumpcyjne, zaś inne są z nich systematycznie wykreślane? W jakich warunkach owe dążenia mogą być w nie wczytane, tak by stanowiły ekspresję partykularnych potrzeb i pragnień?