Estetyka 3501-ZUMO2ES
Szczegółowy opis wykładu:
I. Początki estetyki jako nauki nowożytnej. Estetyka jako gnoseologia inferior – nauka o zmysłowości A.G. Baumgartena a współczesne problematyzacje przedmiotu i zadań estetyki.
II. „Między filozofią i sztuką poetów jest jakiś odwieczny spór…” – sztuka a problem poznania prawdy w filozofii Platona. Ontologizacja piękna u Platona a tradycja pitagorejska. „Ktetyka” a „poetyka” w Platońskim „Sofiście”. Podstawowe zagadnienia związane z naśladownictwem. Dlaczego Platon wygania poetów z Państwa: mimesis a diegesis w III ks. „Państwa”. Czy Platońskie dialogi mają formę literackiego dzieła sztuki? – pytanie o prawdę filozoficzną i prawdę dzieła sztuki.
III. „Poezja jest bardziej filozoficzna niż historia…” – rehabilitacja sztuki w teorii Arystotelesa. Arystotelesowskie pojmowanie piękna i twórczości artystycznej a teleologiczny sposób ujmowania rzeczywistości. Mimesis pomiędzy praxis i mythos – koncepcja tragedii w „Poetyce” Arystotelesa i jej dzisiejsze kontynuacje na przykładzie teorii P. Ricoeura.
IV. Piękno zmysłowe i piękno duchowe w „Enneadach” Plotyna – początki europejskiej metafizyki piękna, imitacja a emanacja, związek materii i świata idei. Etyczny wymiar piękna – metafora Odyseusza i metafora Narcyza. Tradycja estetyki Plotyńskiej w teologii ikony.
V. Chrześcijańska interpretacja greckich koncepcji piękna i twórczości artystycznej na przykładzie pism św. Augustyna. Historia średniowiecznego sporu o obrazy – jej wpływ na sztukę europejską oraz konsekwencje dla filozoficznych ujęć obrazu.
VI. Średniowieczna symbolika oparta na metaforze „świata jako księgi” a estetyka św. Tomasza. Czynnik zmysłowy i czynnik umysłowy w przeżyciu estetycznym – relatywizacja piękna w stosunku do podmiotu.
VII. „Maluje się mózgiem, nie rękami…” (Michał Anioł) - renesansowe teorie perspektywy malarskiej jako przykład autonomizacji twórczości człowieka wobec natury: Pierro Della Francesca i Leon Battista Alberti. Poeta jako creator w poetyce K.M. Sarbiewskiego.
VIII. „Czym jest piękno, nie wiem…” – Melancholia I Albrechta Dürera i powrót myśli neoplatońskiej w koncepcji Marsilia Ficino.
IX. Analiza Las Meninas Diego Velazqueza jako przykład nowożytnej problematyki podmiotowych uwarunkowań twórczości artystycznej. Neoklasycyzm a brytyjska myśl estetyczna XVIII wieku. Narodziny nowych pojęć estetyki: smak, geniusz, wzniosłość, piękno przyrody. Tradycja gnozeologicznego oraz autonomicznego rozumienia przeżycia estetycznego.
X. Estetyka Kanta i jej miejsce pośród trzech „Krytyk”. Analiza estetycznych sądów smaku o piękne. Władza sądzenia a problematyka epistemologiczna czystego rozumu. Filozoficzna ranga problematyki sztuki.
XI. Kantowska estetyka wzniosłości a współczesne pytania o „nieprzedstawialne”. Kariera estetyki Kanta w estetyce ponowoczesnej na przykładzie koncepcji J.F. Lyotarda.
XII. Motyw „śmierci sztuki” – estetyka Hegla i próba przezwyciężenia tego, co zmysłowe w pracy pojęcia. Filozofia sztuki niemieckiego romantyzmu.
XIII. Kontemplacyjna teoria sztuki A. Schopenhauera i sprzeciw Nietzschego. Nietzscheańska krytyka bezinteresownego charakteru doświadczenia estetycznego i koncepcja żywiołu apollińskiego i dionizyjskiego. Logos i mit – pytanie o estetyczne usprawiedliwienie świata.
XIV. Wstęp do fenomenologicznego ujęcia problematyki sztuki na przykładzie analizy świadomości estetycznej E. Husserla. Ontologiczna waga doświadczenia dzieła sztuki w „O źródle dzieła sztuki” M. Heideggera. Heideggerowska filozofia sztuki na przykładzie wybranych analiz poezji Hölderlina. Spór o „Buty” Van Gogha jako przykład współczesnych kontrowersji o granice interpretacji i zakres kompetencji filozofa sztuki.
XV. Fenomenologia M. Merleau-Ponty’ego i problem analizy cielesności oraz widzenia. Dyskurs filozoficzny a niedyskursywne doświadczenie estetyczne.
XVI. Analiza przeżycia estetycznego w koncepcji R. Ingardena. Pytanie o budowę i sposób istnienia dzieła sztuki a filozoficzny spór między idealizmem a realizmem. Fenomenologiczne wątki polskiej estetyki na przykładzie prac L. Blausteina i jego analizy widza kinowego.
XVII. Hermeneutyka H.G. Gadamera i pytanie o prawdę dzieła sztuki. Estetyka recepcji H. R. Jaussa.
XVIII. Pytanie o „błąd tradycyjnej estetyki” – wpływ koncepcji gier językowych Wittgensteina na estetykę analityczną. Estetyka a krytyka sztuki. Instytucjonalna koncepcja sztuki A. C. Danto. Estetyka pragmatyczna Deweya i próba przezwyciężenia impasu w analizach doświadczenia estetycznego we współczesnej estetyce amerykańskiej.
XIX. Filozofia sztuki Th. Adorno i problemy awangardy XX wieku. Jak można rozumieć tezę o ponowoczesnej „estetyzacji świata”? Wybrane wątki z koncepcji W. Welscha, O. Marquarda i J. Baudrillarda. Czym jest sztuka dzisiaj? Jaki jest kształt współczesnej estetyki filozoficznej? Czy zależy on od kondycji współczesnej sztuki? – powinowactwa i różnice między aisthesis a dyskursem filozoficznym.
Rodzaj przedmiotu
Tryb prowadzenia
Założenia (opisowo)
Efekty kształcenia
Po ukończeniu przedmiotu student powinien:
1.Analizować teksty filozoficzne z zakresu estetyki pod kątem podstawowych kategorii, wokół których ogniskuje się problematyka wybranego tekstu.
2.Rozpoznawać tradycję (perspektywę) filozoficzną reprezentowaną przez konkretnego autora analizowanego tekstu.
3.Wykonać analizę materiału wizualnego w odniesieniu do idei i problemów filozoficznych mających do niego zastosowanie.
4.Wyjaśnić podstawowe przekształcenia, którym podlegają wybrane kategorie estetyczne.
5.Rozpoznać odniesienie podstawowych problemów z zakresu estetyki do szerszego kontekstu filozoficznego.
Kryteria oceniania
Przedmiot kończy się egzaminem ustnym. Student zobowiązany jest do zaznajomienia się z literaturą do egzaminu. Warunkiem przystąpienia do egzaminu jest zaliczenie ćwiczeń.
Praktyki zawodowe
Nie przewiduje się.
Literatura
Literatura omawiana na ćwiczeniach zostanie podana na pierwszych zajęciach.
LISTA LEKTUR DO EGZAMINU Z ESTETYKI
1. Władysław Tatarkiewicz, „Definicja sztuki” (w:) tegoż, Droga przez estetykę, Warszawa 1972 s. 11-39; Mirosław Żelazny „Źródłowy sens pojęcia estetyka” (w:) tegoż, Źródłowy sens pojęcia estetyka, Toruń 1994, s. 9-39
2. Platon, Państwo, ks. III 389 b – 402, ks. X 595 – 608 b
3. Arystoteles, Polityka ks. VIII 1337b – 1338a; Poetyka, 1447 – 1449a 30, 1449b25 -1451a 15, 1451b - 1452a10, 1452b30 – 1454a15, 1460a – 1461b25
4. Plotyn, Enneada I „VI O pięknie”; Enneada V „VIII O pięknie umysłowym”
5. św. Augustyn, O wierze prawdziwej, XXI-41 – XXII-43; XXXII-59-60, Kraków 2001, s. 762-765, 778-779; Umberto Eco „Tomasz z Akwinu i estetyka organizmu” (w:) tegoż Sztuka i piękno w średniowieczu, Kraków 2006, s. 122 - 132
6. Leonardo da Vinci „Traktat o malarstwie” ks. I (w:) J. Białostocki, Myśliciele, kronikarze i artyści o sztuce. Od starożytności do 1500, Gdańsk 2001, 421-433 ; Albrecht Dürer, „Cztery księgi o proporcjach ludzkich. Księga trzecia” (w:) J. Białostocki, Myśliciele, kronikarze i artyści o sztuce 1500-1600, Warszawa 1985, s. 66-78
7. David Hume, „Sprawdzian smaku” (w:) tegoż, Eseje z dziedziny moralności i literatury, Warszawa 1955, s. 190 – 215
8. Immanuel Kant, Krytyka władzy sądzenia, wstęp II-VII (s.16-46), paragrafy: §1-§2, §5-§6, §8-§12, §15-§22, §23-§29, §56-§58
9. Georg W.F. Hegel, Wstęp do estetyki s.3-26, 41-45, 56-96 (w:) tegoż „Wykłady o estetyce”, Warszawa 1964
10. Friedrich Nietzsche, „Narodziny tragedii z ducha muzyki” r.1-7 s. 33-68, Kraków 1994
11. Roman Ingarden „Przeżycie estetyczne i przedmiot estetyczny” (w:) tegoż, Wybór pism estetycznych, Kraków 2005, s. 192-222
12. Martin Heidegger, „O źródle dzieła sztuki” (w:) tegoż, Drogi lasu s.7-39
13. Hans G. Gadamer, „Aktualność piękna” s. 29-71
14. Arthur C. Danto, „Świat sztuki” (w:) tegoż, Świat sztuki. Pisma z filozofii sztuki, Kraków 2006, s.33 - 46
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: