Kontekstualizm w filozofii 3501-S31-08

Seminarium będzie poświęcone krytycznej analizie kontekstualizmu. Kontekstualizm stał się ostatnio bardzo modnym kierunkiem w filozofii - uważa się, iż dostarcza rozwiązania wielu problemów i paradoksów gnębiących filozofię analityczną. Jest poglądem należącym do filozofii języka, ale ma - przynajmniej zdaniem jego zwolenników - konsekwencje dla bardzo wielu dziedzin filozofii. W epistemologii kontekstualizm ma na przykład rozwiązać zagadkę sceptycką, problem Gettiera i paradoks loterii, w metafizyce ma "unieszkodliwić" paradoks przygodnej identyczności, w filozofii języka - wyjaśnić problem nieostrości i dostarczyć rozwiązanie paradoksu łysego, a w etyce - umożliwić odpowiedź na problem Fregego-Geacha. Zasadniczym założeniem kontekstualizmu jest twierdzenie, iż takie pojęcia, jak "wie, że", "znaczy, że", "jest identyczny z", "powinien", "ma prawo do" itd. są wyrażeniami okazjonalnymi i ich odniesienie zależy od kontekstu. Kontekstualizm epistemologiczny głosi np., że warunki prawdziwości i wartość logiczna zdań przypisujących wiedzę lub jej brak (tj. zdania typu "S wie, że p" i "S nie wie, że p") są wyznaczane przez oczekiwania osoby przypisującej wiedzę. "Wie, że" jest zatem wyrażeniem okazjonalnym i w różnych kontekstach oznacza różne relacje wiedzenia.
W trakcie seminarium zapoznamy się z kluczowymi dla kontekstualizmu tekstami i postaramy się ocenić, czy rzeczywiście jest to pogląd tak ważki filozoficznie, jak chcieliby jego zwolennicy.

Zaliczenie: obecność i aktywność na zajęciach, przygotowanie 1-2 referatów w ciągu roku
Wymagana jest bardzo dobra (przynajmniej bierna) znajomość angielskiego