Optymizm i pesymizm w nowożytnej filozofii dziejów 3501-M73-11
Pełny opis przedmiotu
Kurs realizowany będzie w postaci wykładu monograficznego (z elementami konwersatorium). Wykład poświęcony będzie historycznemu przedstawieniu nowożytnej filozofii dziejów: ukazane zostaną jej narodziny w dobie oświecenia, czasy jej rozkwitu w wieku dziewiętnastym, czasy jej kryzysu i „dekonstrukcji” w epoce nam współczesnej. Szukać będziemy odpowiedzi na trojakiego rodzaju pytania: po pierwsze, pytania dotyczące historycznych warunków powstania i przeobrażania się filozofii dziejów; po drugie, pytania dotyczące funkcji, jakie spełniała filozofia dziejów prezentująca rozmaite (zwykle optymistyczne, ale czasem również pesymistyczne) wizje procesu historycznego; po trzecie, pytania dotyczące wewnętrznej struktury myśli historiozoficznej, w szczególności dotyczące jej metafizycznych założeń.
Rodzaj przedmiotu
monograficzne
Tryb prowadzenia
Efekty kształcenia
Uczestnictwo w zajęciach umożliwia zdobycie usystematyzowanej wiedzy w zakresie filozofii dziejów oraz daje przygotowanie do samodzielnego interpretowania klasycznych utworów reprezentatywnych dla tej dziedziny. Umożliwia też pogłębienie wiedzy z zakresu dziedzin pokrewnych: historii filozofii, filozofii kultury, filozofii wartości oraz antropologii filozoficznej
Kryteria oceniania
Zaliczenie na podstawie obecności na wykładach . Studenci pragnący uzyskać zaliczenie na ocenę będą zobowiązani do napisania krótkiego (kilkustronicowego) eseju na temat jednego z tekstów (omawianych na wykładzie i umieszczonych w liście lektur powyżej).
Literatura
Literatura
1. G. B. Vico, Nauka nowa [fragment], Warszawa 1966.
2. A. Condorcet, Szkic obrazu postępu ducha ludzkiego poprzez dzieje, Warszawa 1957.
3. J. G. Herder, Myśli o filozofii dziejów [fragment], Warszawa 1962.
4. I. Kant, Rozprawy z filozofii historii, Kęty 2005.
5. G. W. F. Hegel, Wykłady z filozofii dziejów (Wstęp), Warszawa 1958.
6. A. Cieszkowski, Prolegomena do historiozofii, Warszawa 1972.
7. A. Comte, Rozprawa o całokształcie pozytywizmu [fragment], Warszawa 1973.
8. K. Marks, Rękopisy ekonomiczno-filozoficzne z 1844 r., MED, t.1., Warszawa 1962.
9. J. Plechanow, O roli jednostki w historii, Warszawa 1951.
10.F. Nietzsche, Pożyteczność i szkodliwość historii dla życia (w:) idem, Niewczesne rozważania, Kraków 2003.
11.W. Dilthey, Budowa świata historycznego w naukach humanistycznych, Gdańsk 2004.
12.O. Spengler, Zmierzch Zachodu [fragment], Warszawa 2001.
13.M. Bierdiajew, Sens historii. Filozofia losu człowieka, Kęty 2002.
14. M. Heidegger, Nihilizm europejski (w:) idem, Nietzsche, t. II., Warszawa 1999.
15. K. Jaspers, O źródle i celu historii, Kęty 1999.
16. J. Ortega y Gasset, Historia jako system, (w:) idem, Po co wracamy do filozofii? Warszawa 1992.
17. K. Popper, Nędza historycyzmu, Warszawa 1999.
18. M. Foucault, Filozofia, historia, polityka [fragment], Warszawa 2000.
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: