Analiza konwersacyjna 3500-JIS-AKon
Kurs zapoznaje uczestników z instrumentarium językoznawczym, umożliwiającym przeprowadzanie analiz interakcji ustnych. Na wybranych przykładach omawiane będą następujące zagadnienia:
1. systemy i konwencje transkrypcji: wypowiedzi („kolejki”), pauzy, rytm, intonacja, głos, gesty, czynności;
2. organizacja lokalna konwersacji: prawidłowości rządzące zabieraniem głosu przez uczestników rozmowy (system turn-taking);
3. organizacja ogólna konwersacji: otwarcie (sekwencje otwierające), korpus rozmowy, zamknięcie (sekwencje zamykające);
4. reguły sekwencji konwersacyjnych: dopasowane pary wypowiedzi (pary wypowiedzi przyległych);
5. spójność tematyczna konwersacji (ciągłość i brak ciągłości tematycznej);
6. grzeczność (pojęcia twarzy i terytorium, grzeczności pozytywnej i negatywnej); rytuały i rutyny konwersacyjne;
7. podejście międzykulturowe: problemy i nieporozumienia kulturowe, różnice kulturowe w świetle analizy konwersacji;
8. konflikt i spór w interakcji ustnej.
Na zajęciach będą wykorzystywane materiały audiowizualne.
NAKŁAD PRACY STUDENTA:
ćwiczenia - 30 godz.
przygotowanie do zajęć i lektury uzupełniające - 40 godz.
przygotowanie do sprawdzianu zaliczeniowego - 5 godz.
Razem - 75 godz. (3 punkty ECTS)
Koordynatorzy przedmiotu
Efekty kształcenia
K_W01 Ma pogłębioną wiedzę o specyfice przedmiotowej i metodologicznej językoznawstwa, analizy
dyskursu i semiotyki społecznej.
K_W02 Ma pogłębioną wiedzę o językowych aspektach komunikacji publicznej, międzykulturowej oraz
specjalistycznej.
K_W07 Zna zaawansowane metody wypracowane przez językoznawstwo, lingwistyczną analizę dyskursu i
semiotykę społeczną, pozwalające problematyzować, analizować i interpretować zjawiska zachodzące
w dziedzinie kultury, komunikacji międzyludzkiej i dyskursów społecznych
K_U01 Wykorzystując różne źródła potrafi wyszukiwać, selekcjonować, analizować, oceniać i integrować
informacje dotyczące języka, komunikacji i dyskursywnych aspektów życia społecznego i formułować
na tej podstawie krytyczne sądy.
K_U08 Potrafi krytycznie analizować język debat publicznych (np. politycznych i publicystycznych) pod
kątem stosowanych w nich strategii perswazyjnych i manipulacyjnych.
K_U15 Umie identyfikować i analizować dyskursy, których funkcją jest kreowanie oraz neutralizacja
konfliktów.
K_K04 Jest otwarty na kontakty z ludźmi z odmiennych kręgów kulturowych, wykazuje empatię oraz
zrozumieniem dla inności
Kryteria oceniania
Warunkiem wstępnym uzyskania zaliczenia jest obecność na zajęciach. Dopuszczalne są dwie nieusprawiedliwione nieobecności w semestrze.
Metoda:
Zaliczenie na podstawie sprawdzianu pisemnego zawierającego pytania otwarte i polegającego na przeprowadzeniu analizy interakcji ustnej.
Kryteria:
Ocenie będą podlegały następujące aspekty: znajomość wprowadzonych na zajęciach pojęć i terminów (40 p.), umiejętność prawidłowego zastosowania ich do analizy interakcji ustnej (40 p.), pogłębiony charakter analizy (10 p.), spójność i poprawność językowa wypowiedzi pisemnej (10 p.).
SKALA OCEN:
100% – 91% bdb
90% – 81% db +
80% – 71% db
70% – 61% dst +
60% – 50% dst
Literatura
ANTAS Jolanta (2006). “Gesty – obrazy pojęć i schematy myśli”. W. E. Tabakowska (red.), Ikoniczność znaku. Kraków, Universitas, str. 181-212.
EKMAN Paul, FRIESEN Wallace V. (1969). „The Repertoire of Nonverbal Behavior: Categories, Origins, Usage, and Coding”. Semiotica, 1 (1): 49-98.
FREI Robert (2012). “Analiza konwersacyjna – zarys metody”. Via Communicandi. Prace z Antropologii Komunikacji i Epistemologii Społecznej, 1: 35-51.
GEMBALCZYK Sonia (2017). „Elementy organizacji przestrzeni w komunikacji urzędnika z klientem”, w: Język a komunikacja. Style komunikacyjne, A. Knapik, A. Misior-Mroczkowska, P. Chruszczewski, W. Chłopicki (red.), Kraków, Tertium, str. 39-48.
GOFFMAN Erving (2006). Rytuał interakcyjny. Przełożyła Alina Szulżycka. Warszawa: PWN.
HALL T. E. (2003). Ukryty wymiar. Przełożył Tadeusz Hołówka. Warszawa: MUZA.
KERBRAT-ORECCHIONI Catherine (1994). Les interactions verbales III, Paris: Armand Colin.
KERBRAT-ORECCHIONI Catherine (1997). “A multilevel approach in the study of talk-in-interaction”. Pragmatics 7 (1): 1-20.
LIDDICOAT Antony (2011). An Introduction do Conversation Analysis, second edition. London, New York : Continuum.
NĘCKI Zbigniew (2000). Komunikacja międzyludzka. Kraków-Kluczbork: Antykwa.
RANCEW-SIKORA Dorota (2007). Analiza konwersacyjna jako metoda badania rozmów codziennych. Warszawa: Wydawnictwo TRIO.
RANCEW-SIKORA Dorota (2015). „Opowiadanie w społecznym układzie stołu. Analiza konwersacyjna spotkań rodzinnych“. Studia Humanistyczne AGH 14/1: 25-43.
RUTKOWSKI Mariusz (2015). „Elementy formalne i nieformalne w rozmowach urzędowych”. Socjolingwistyka 29: 135-148.
SZKUTA Katarzyna (2009). “”Cześć, chłopaku!” Rytualne aspekty okazywania zaangażowania w rozmowę w audycji radiowej”. Przegląd Socjologii Jakościowej 5/2: 23-40.
ZAŁAZIŃSKA Aneta (2013). „Niewerbalne znaki sporu – gesty i inne zachowania towarzyszące mowie jako semiotyczne elementy konstytuujące i wyrażające spór”. Forum Artis Rhetoricae 1: 34-53.
ŻUREK Anna (2008). „Teorie grzeczności językowej”. Kształcenie Językowe 7 (17): 33-43.
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: