Badania mediów – od analizy dyskursu przez wywiady po eksperymenty biometryczne 3500-FAKM-BMED

Badacze mediów na całym świecie coraz częściej zwracają uwagę na pewne niedostatki klasycznych
metod z obszaru nauk społecznych i humanistycznych. Wiele mówi się o potrzebie ich triangulacji,
uczeni skłaniają się także ku nowoczesnym technologiom, takim jak eyetracking, facetracking,
EDA/GSR, EEG, NIRS etc. Okazuje się, iż to, co respondent odczuwa/przeżywa/dostrzega, na co
reaguje, jest w znacznym stopniu mierzalne i może podlegać standaryzacji. Jeśli tak, to badacze
współczesnych mediów nie muszą już ograniczać się do wywiadów pogłębionych, dzienniczków
obserwacji, ankiet czy też grup fokusowych. Dzięki nowoczesnym technologiom nie są też ograniczeni
tzw. efektem deklaracji (chociaż wpływu obserwatora na badanego nie da się nigdy całkowicie
wyeliminować). W badaniach nad recepcją książek, prasy, radia, telewizji, mediów
społecznościowych, aplikacji, gier czy też w doświadczeniach rzeczywistości wirtualnej (VR/AR)
można pokusić się o sprawdzenie tego, co faktycznie dostrzega lub przeżywa respondent w
momencie kontaktu z bodźcem. W perspektywie biometrycznej przedmiotem refleksji jest więc nie
tylko to, co badany sam chce nam powiedzieć, ale także niekontrolowane reakcje jego organizmu.
Powyższe zagadnienia zaprezentuję na przykładach różnych badań, realizowanych w Laboratorium
Badań Medioznawczych Uniwersytetu Warszawskiego.