Praktyczne aspekty Public Relations - od komunikacji kryzysowej do etyki 3402-30PR3Z

1. Komunikacja kryzysowa - rozpoznawanie zagrożeń, tworzenie planu i podręcznika kryzysowego (2 x 45').

Blok dotyczy specyficznego stanu, w jakim znajduje się ogranizacja w fazie kryzysu komunikacyjnego. Kryzysy można dzielić według różnych kryteriów, jednak z punktu widzenia planowania polityki antykryzysowej najważniejszy jest podział na te, o których organizacja dowiaduje się wcześniej niż otoczenie oraz te, o których dowiaduje się z zewnątrz. Znaczna część bloku poświęcona jest rozpoznawaniu i segregowaniu zagrożeń komunikacji. Uczestnicy kursu ćwiczą również konstruowanie planu i podręcznika kryzysowego, jakie - choćby w najprostszej postaci - powinny znaleźć się w każdej organizacji.

2. Komunikacja kryzysowa - organizacja i działanie sztabu kryzysowego (45'), wstęp do komunikacji wewnętrznej (45').

Pierwsza część bloku poświęcona jest szczególnej zmianie struktury organizacyjnej, a zwłaszcza komunikacyjnej, jaka następuje w organizacji dotkniętej kryzysem. Sztab kryzysowy to instytucja "stanu wyjątkowego" w każdej organizacji - ma specyficzne uprawnienia i tryb postępowania. Nazwa "sztab" całkowicie słusznie przywołuje skojarzenia wojskowe - w czasie kryzysu przedsiębiorstwo wykazuje znaczne podobieństwa do armii na stopie wojennej.

W drugiej części bloku uczestnicy zapoznają się z podstawowymi pojęciami komunikacji wewnętrznej, a także dowiadują się o jej obszarach (wbrew pozorom, nie są one oczywiste), specyfice oraz podobieństwach i różnicach między nią a komunikacją zewnętrzną, a także o przenikaniu obydwu obszarów komunikacji.

3. Komunikacja wewnętrzna - wybrane zagadnienia szczegółowe: taktyki, narzędzia, miejsce w planie komunikacyjnym (2 x 45').

Ten blok ma charakter warszatowy - uczestnicy kursu przystępują do prostych i fragmentarycznych (ze względu na bardzo ograniczony czas) prób przygotowania planu komunikacji wewnętrznej: umiejscowienia w ogólnym planie komunikacyjnym przedsiębiorstwa, określenia konkretnych grup docelowych i przekazów (strategicznych i taktycznych), a także efektywnych taktyk i narzędzi.

4. Etyka public relations (2 x 45').

Zagadnienia etyczne mają obecnie coraz większe znaczenie w polskiej praktyce public relations. W tej kwestii nawarstwiło się sporo mitów oraz sprzecznych stanowisk, których rozwikłanie sprawia znaczne kłopoty nie tylko adeptom, ale również doświadczonym praktykom i edukatorom. Rzeczowej dysputy nie ułatwiają media, które epatują sensacyjnymi doniesieniami o prawdziwych i wyimaginowanych niegodziwościach specjalistów public relations (zwłaszcza "atrakcyjne" są takie tematy, jak czarny PR, korupcja i różne rodzaje manipulacji).

Dyskusja, która wypełnia większość niniejszego bloku, ma ułatwić uczestnikom orientację w zagadnieniach etycznych. Prowadzący, członek Rady Etyki Public Relations, nie ma zamiaru wyznaczać adeptom granic przyzwoitego postępowania, jednak zmierza do uświadomienia uczestnikom kursu pewnych prawidłowości i zjawisk, tak, by w późniejszej praktyce zdawali sobie sprawę z etycznych konsekwencji swoich czynów, a wszelkie decyzje podejmowali w sposób świadomy.

5. Dodatkowe zagadnienia praktyczne - odpowiedzialność społeczna biznesu, przykłady taktyk komunikacyjnych (2 x 45').

Ostatni blok jest poświęcony praktycznym zagadnieniom, które nie dają się łatwo sklasyfikować gdzie indziej. Zawartość zajęć w dużej mierze jest uzależniona od uczestników (prowadzący na początku sprawdza ich obszary zainteresowań). Tematy stałe to m.in. odpowiedzialność społeczna biznesu (i tzw. cause related marketing), wraz z aspektami etycznymi, a także przykłady różnych taktyk komunikacyjnych (jak "promocja choroby", "budowanie kategorii/ poszerzanie rynku" czy "oblężona twierdza").