Klinika art. 42 kkw - Indywidualne sprawy więźniów 3401-FAK-K42-id
Cel przedmiotu wiąże się z misją „Kliniki art. 42 kkw”, którą jest promowanie standardów praw i wolności człowieka oraz wzmacnianie ochrony osób pozbawionych wolności, m.in. przez zwiększenie ich dostępu do pomocy prawnej i społecznej
Celem przedmiotu jest kształcenie studentów z zakresu wybranych instytucji prawa, w tym praw człowieka i więziennictwa oraz przygotowanie ich do stosowania nabytych wiedzy i umiejętności w praktyce. Dzięki bezpośredniej pracy studentów z „klientami” – więźniami, studenci uczą się konkretnej pomocy skazanym, zwłaszcza, zwiększając ich dostęp do informacji prawnej, dostęp do instytucji i organizacji, wzmacniając ich pozycję przed organami postępowania wykonawczego. Wielu skazanych pisze o przypadkach maltretowania lub potrzebie wsparcia w ich staraniach o przerwę lub warunkowe zwolnienie lub problemach rodzinnych i lokalowych. Po wstępnej selekcji spraw, studenci z pomocą patrona decydują o podjęciu sprawy. Każdy student zajmuje się własną sprawą poprzez:
- badanie dokumentacji,
- przygotowywanie korespondencji z więźniem lub innymi podmiotami,
- rozmowę z zainteresowanymi podmiotami (więźniem, władzami),
- zapoznanie się z odpowiednią literaturą,
- przygotowywanie opinii prawnej lub reprezentowanie więźnia przez organami władzy zgodnie z art. 42 k.k.w
Rodzaj przedmiotu
Tryb prowadzenia
Założenia (opisowo)
Efekty kształcenia
Studenci
1. znają i opisują instytucję więzienia
2. identyfikują i wymieniają prawa i wolności człowieka dotyczące wykonania kary pozbawienia wolności oraz międzynarodowe standardy postępowania z więźniami
3. rozróżniają interesy i wartości, które kolidują ze sobą w związku z wykonaniem kary pozbawienia wolności
4. kwalifikują i analizują problemy zgłaszane przez „klientów” kliniki
5. rozwiązują problemy zgłaszane przez „klientów”
6. wybierają i badają sprawy konkretnych klientów (potrafią dokonać ustaleń faktycznych, weryfikować informacje, prowadzić rozmowę ukierunkowaną)
7. argumentują wybrane przez siebie stanowisko , także przed organami postępowania wykonawczego
8. potrafią zespołowo opracowywać strategie i plany pracy z indywidualnymi przypadkami – „klientami” wymiaru sprawiedliwości karnej, w szczególności skazanymi na bezwzględne kary pozbawienia wolności
Kryteria oceniania
1. bieżąca ocena przygotowania studenta do zajęć i jego aktywności - studenci będą oceniani na podstawie realizacji kontraktu udziału w Klinice 2. Ocena sposobu i liczby rozwiązanych problemów
3. ocena opracowanych przez studentów spraw indywidualnych – prowadzenia dokumentacji, dokonanych ustaleń, przedstawianej argumentacji
4. ocena inne formy aktywności podjętej przez studenta w ramach kliniki (udział w organizowaniu konferencji, napisanie artykułu nt. kliniki)
Literatura
1. Hołda J., Hołda Z., Prawo karne wykonawcze, Zakamycze 2004.
2. Hołda Z., Postulski K., Kodeks Karny wykonawczy. Komentarz, Gdańsk 2006.
3. Lelental S., Wykład prawa karnego wykonawczego z elementami polityki kryminalnej, Łódź 1996.
4. Machel H., Więzienie jako instytucja karna i resocjalizacyjna, Gdańsk 2003.
5. Marek A. Nowicki, Wokół Konwencji Europejskiej. Krótki komentarz do Europejskiej Konwencji Praw Człowieka, Kraków 2003.
6. Pawela S., Kodeks karny wykonawczy. Praktyczny komentarz, Warszawa 1999.
7. Pawela S., Prawo karne wykonawcze. Zarys wykładu, Zakamycze 2003.
8. Stańdo-Kawecka B., Prawne podstawy resocjalizacji, Zakamycze 2000
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: