Terminologia języków specjalistycznych 3321-Z21LIC-03
Tematyką seminarium są metody pozyskiwania terminologii przez języki specjalistyczne, z uwzględnieniem strategii wewnątrz-, zewnątrz- i międzyjęzykowych oraz analizy leksykologicznej i semantycznej. Podczas pierwszych zajęć zapoznamy się z procedurami, wymogami i normami formalnymi stawianymi pracy licencjackiej, kwestiami językowymi i edycyjnymi usprawniającymi jej redakcję. W ciągu pierwszego miesiąca seminarzyści dokonują wyboru języka specjalistycznego i określenia tematów, gromadzą podstawową bibliografię oraz określają korpus badawczy. Pierwszym zagadnieniem teoretycznym, któremu się przyjrzymy będzie pojęcie języka specjalistycznego oraz ogólnych właściwości języków specjalistycznych na tle innych odmian języka włoskiego, w tym języka standardowego. W następnej kolejności przeanalizujemy sposoby wzbogacania leksyki, którymi dysponuje język włoski, ze szczególnym uwzględnieniem natury i produktywności procesów słowotwórczych (derywacyjnych, kompozycyjnych, konwersyjnych i redukcyjnych), zapożyczeń, kalk oraz neologizmów. Drugi semestr seminarium jest skoncentrowany głównie na pracy analitycznej nad wybranym korpusem badawczym, której etapy i rezultaty Seminarzyści przestawiają na zajęciach, z uwzględnieniem również etymologii poszczególnych terminów, jak też – w zależności od indywidualnych potrzeb lub życzeń – odpowiedników analizowanych terminów w języku polskim lub w innych znanych językach nowożytnych (np. francuski, angielski).
Rodzaj przedmiotu
obowiązkowe
Koordynatorzy przedmiotu
Tryb prowadzenia
Efekty kształcenia
Wiedza: absolwent zna i rozumie:
K_W01 w podstawowym stopniu powiązania filologii włoskiej z innymi dyscyplinami nauk humanistycznych, w tym przede wszystkim nauki o sztuce, nauki o kulturze i religii;
K_W03 podstawową terminologię, przedmiot i kierunki badań dziedziny;
K_W09 podstawowe pojęcia i zasady z zakresu ochrony własności intelektualnej i prawa autorskiego.
Umiejętności: absolwent potrafi:
K_U01 czytać ze zrozumieniem teksty w języku włoskim;
K_U02 przedstawić własne poglądy, opinie, dyskutować, prezentować przygotowane zagadnienia w języku włoskim;
K_U04 samodzielnie zdobywać wiedzę i rozwijać umiejętności z wykorzystaniem odpowiednich źródeł (słowników, leksykonów, encyklopedii, tekstów źródłowych, opracowań monograficznych, itp.);
K_U05 pracować, realizować zadania i rozwijać swoje umiejętności wedle wskazówek opiekuna naukowego; P6S_UW
K_U06 napisać oraz zredagować pracę pisemną w języku polskim i włoskim (semestralną, roczną, a także licencjacką) z zastosowaniem odpowiednich metod oraz właściwych źródeł;
K_U08 planować i organizować pracę, współdziałać w zespole.
Kompetencje społeczne: absolwent jest gotów do:
K_K01 krytycznej oceny własnej wiedzy i umiejętności, rozumie także potrzebę ciągłego doskonalenia się i rozwoju;
K_K02 udziału w życiu kulturalnym, wypełniania zobowiązań społecznych;
K_K03 przestrzegania zasad etyki zawodowej, uznawania autorytetu ekspertów, zasięgania ich opinii przy rozwiązywaniu złożonych problemów;
Kryteria oceniania
bieżące przygotowanie do zajęć i aktywny w nich udział (udział w dyskusji, wygłoszenie krótkiego referatu na wybrany temat, a w II semestrze przedstawienie rezultatów pracy analitycznej)
przedstawienie przez studenta i akceptacja przez prowadzącą planu pracy dyplomowej (koniec I semestru)
bieżące przygotowanie poszczególnych rozdziałów części pracy dyplomowej
Literatura
1. DARDANO, M (2009). Costruire parole. La morfologia derivativa dell’italiano. Bologna: Il Mulino.
2. SCALISE, S. / BISETTO, A. (2008): La struttura delle parole. Bologna: Il Mulino.
3. APRILE, M. (2005): Dalle parole ai dizionari. Bologna: Il Mulino.
4. GROSSMANN, M. / RAINER, F. (eds) (2004): La formazione delle parole in italiano. Tübingen: Niemeyer.
5. CORTELAZZO, M. A. (1990), Lingue speciali. La dimensione verticale. Padova: Unipress.
6. BECCARIA, G. L. (ed.) (1973): I linguaggi settoriali in Italia. Milano: Bompiani.
7. BERRUTO, G. (2006), Sociolinguistica dell’italiano contemporaneo. Roma, La Nuova Italia Scientifica.
8. DARDANO, M. / TRIFONE, P. (1995): Grammatica italiana con nozioni di linguistica. Bologna: Zanichelli Editore.
9. DARDANO, M. (1996): Manualetto di linguistica italiana. Bologna: Zanichelli.
10. BONOMI, I. / MASINI, A. / MORGANA, S. / PIOTTI, M. (2005): Elementi di linguistica italiana. Roma: Carocci.
11. D'ACHILLE, P. (2003): L'italiano contemporaneo. Bologna: Il Mulino.
12. BECCARIA, G.L. (ed.) (1994-1996): Dizionario di linguistica e di filologia, metrica, retorica. Torino: Einaudi.
Dodatkowo pozycje bibliograficzne poświęcone poszczególnym językom specjalistycznym, w zależności od wyboru przedmiotu badań Seminarzysty
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: