Lingwistyka edukacyjna (DITALS) 3321-M1S19MWJ02
Program ramowy obejmuje zastosowania językoznawstwa w nauczaniu języków obcych, w szczególności w nauczaniu języka włoskiego. Zajęcia są podzielone na cztery bloki tematyczne. Pierwszy dotyczy określenia zakresu badań i metodologii lingwistyki edukacyjnej. Drugi przedstawia koncepcje lingwistyczne (wywodzące się z lingwistyki tekstu i analizy dyskursu), użyteczne w nauczaniu obcokrajowców tworzenia różnych gatunków tekstów. Trzeci blok wprowadza zagadnienia pragmatyki w odniesieniu do nauczania włoskiego jako języka obcego. Czwarty blok dotyczy teorii komunikacji międzykulturowej i sposobów ich praktycznego wykorzystywania na zajęciach z języka włoskiego. Przedmiot stanowi część cyklu zajęć w ramach programu DITALS.
Kurs należy do grupy przedmiotów Dydaktyka języka włoskiego.
Rodzaj przedmiotu
Koordynatorzy przedmiotu
Tryb prowadzenia
Efekty kształcenia
Wiedza: absolwent zna i rozumie
K_W04 - specyfikę przedmiotową i metodologiczną dyscypliny;
K_W06 - zasady z zakresu ochrony własności intelektualnej i prawa autorskiego.
Umiejętności: absolwent potrafi
K_U05 - komunikować się na tematy specjalistyczne, prezentować opinie i argumenty, prowadzić dyskusje w języku włoskim;
K_U06 - potrafi czytać ze zrozumieniem teksty specjalistyczne i źródłowe w języku włoskim;
K_U07- zrealizować projekt badawczy, translatorski, edytorski lub glottodydaktyczny w ramach warsztatów;
K_U11 - planować i organizować pracę, określać priorytety w realizacji zadań;
K_U12 - współpracować w zespole.
Kompetencje społeczne: absolwent jest gotów do
K_K01 - zasięgania opinii ekspertów w przypadku trudności z samodzielnym rozwiązaniem problemu;
K_K02 - krytycznej oceny własnych działań i umiejętności;
K_K03 - przestrzegania zasad etyki zawodowej, i rozwijania dorobku zawodu;
K_K04 - uczestniczenia w życiu kulturalnym, odpowiedzialnego wypełniania zobowiązań społecznych.
EFEKTY NAUCZANIA DLA SPECJALIZACJI NAUCZYCIELSKIEJ
Wiedza: absolwent zna i rozumie:
D.1.W1. miejsce danego przedmiotu lub rodzaju zajęć w ramowych planach nauczania na poszczególnych
etapach edukacyjnych;
D.1.W4. kompetencje merytoryczne, dydaktyczne i wychowawcze nauczyciela, w tym potrzebę zawodowego
rozwoju, także z wykorzystaniem technologii informacyjno-komunikacyjnej, oraz dostosowywania
sposobu komunikowania się do poziomu rozwoju uczniów i stymulowania aktywności poznawczej
uczniów, w tym kreowania sytuacji dydaktycznych; znaczenie autorytetu nauczyciela oraz zasady
interakcji ucznia i nauczyciela w toku lekcji; moderowanie interakcji między uczniami; rolę nauczyciela
jako popularyzatora wiedzy oraz znaczenie współpracy nauczyciela w procesie dydaktycznym z
rodzicami lub opiekunami uczniów, pracownikami szkoły i środowiskiem pozaszkolnym;
D.1.W8. sposoby organizowania przestrzeni klasy szkolnej, z uwzględnieniem zasad projektowania
uniwersalnego: środki dydaktyczne (podręczniki i pakiety edukacyjne), pomoce dydaktyczne – dobór
i wykorzystanie zasobów edukacyjnych, w tym elektronicznych i obcojęzycznych, edukacyjne
zastosowania mediów i technologii informacyjno-komunikacyjnej; myślenie komputacyjne w
rozwiązywaniu problemów w zakresie nauczanego przedmiotu lub prowadzonych zajęć; potrzebę
wyszukiwania, adaptacji i tworzenia elektronicznych zasobów edukacyjnych i projektowania
multimediów;
D.1.W12. diagnozę wstępną grupy uczniowskiej i każdego ucznia w kontekście nauczanego przedmiotu lub
prowadzonych zajęć oraz sposoby wspomagania rozwoju poznawczego uczniów; potrzebę
kształtowania pojęć, postaw, umiejętności praktycznych, w tym rozwiązywania problemów, i
wykorzystywania wiedzy; metody i techniki skutecznego uczenia się; metody strukturyzacji wiedzy
oraz konieczność powtarzania i utrwalania wiedzy i umiejętności;
D.1.W13. znaczenie rozwijania umiejętności osobistych i społeczno-emocjonalnych uczniów: potrzebę
kształtowania umiejętności współpracy uczniów, w tym grupowego rozwiązywania problemów oraz
budowania systemu wartości i rozwijania postaw etycznych uczniów, a także kształtowania
kompetencji komunikacyjnych i nawyków kulturalnych;
D.1.W14. warsztat pracy nauczyciela; właściwe wykorzystanie czasu lekcji przez ucznia i nauczyciela;
zagadnienia związane ze sprawdzaniem i ocenianiem jakości kształcenia oraz jej ewaluacją, a także
z koniecznością analizy i oceny własnej pracy dydaktyczno-wychowawczej;
Umiejętności: absolwent potrafi:
D.1.U1. identyfikować typowe zadania szkolne z celami kształcenia, w szczególności z wymaganiami ogólnymi
podstawy programowej, oraz z kompetencjami kluczowymi;
D.1.U3. identyfikować powiązania treści nauczanego przedmiotu lub prowadzonych zajęć z innymi treściami
nauczania;
D.1.U4. dostosować sposób komunikacji do poziomu rozwojowego uczniów;
D.1.U7. dobierać metody pracy klasy oraz środki dydaktyczne, w tym z zakresu technologii informacyjno-
komunikacyjnej, aktywizujące uczniów i uwzględniające ich zróżnicowane potrzeby edukacyjne;
D.1.U8. merytorycznie, profesjonalnie i rzetelnie oceniać pracę uczniów wykonywaną w klasie i w domu.
Kompetencje społeczne: absolwent jest gotów do:
D.1.K3. zachęcania uczniów do podejmowania prób badawczych oraz systematycznej aktywności fizycznej;
D.1.K6. budowania systemu wartości i rozwijania postaw etycznych uczniów oraz kształtowania ich kompetencji komunikacyjnych i nawyków kulturalnych.
Kryteria oceniania
Warunkiem zaliczenia zajęć jest:
- odpowiednia frekwencja
– dopuszczalne są dwie nieobecności. Aby uzyskać zaliczenie, wymagana jest obecność na min. 60% zajęć, licząc w tym również zwolnienia lekarskie;
- aktywny udział w zajęciach, potwierdzający przygotowanie się do zajęć;
- uzyskanie pozytywnej oceny z zaliczenia pisemnego.
Ocena końcowa zależeć będzie:
- w 20% od oceny aktywności potwierdzającej przygotowanie się do zajęć;
- w 80% od oceny uzyskanej z zaliczenia pisemnego
Literatura
Materiały autorskie przygotowane w oparciu o min. następujące pozycje bibliograficzne:
1. PICHASSI, M. (1999): Fondamenti di glottodidattica. Temi e problemi della didattica linguistica. Perugia: Guerra Edizioni.
2. BALBONI, P.E. (1994): Didattica dell’italiano a stranieri. Roma: Bonacci Edizioni.
3. Balboni P.E. (2000): Dizionario di glottodidattica, Perugia: Guerra Edizioni.
4. De Marco A. (2007): Manuale di glottodidattica: insegnare una lingua straniera. Firenze: Carocci.
5. RICUCCI, M. (2014): Storia della glottodidattica. Roma: Armando Editore.
6. DIADORI, P. (ed.) (2001): Insegnare italiano a stranieri. Firenze: Le Monnier.
7. CILIBERTI A. (1997): Manuale di glottodidattica: per una cultura dell’insegnamento linguistico. Firenze: La Nuova Italia.
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: