Translatorium I - Przekłady tekstów literackich 3320-ZLW52-TRPTL
Zadaniem translatorium jest ogólne zaznajomienie studentów/-tek z problematyką pisemnego tłumaczenia z języka węgierskiego na język polski poprzez zajęcia praktyczne. Tłumaczenia dokonywane w ramach zajęć obejmować będą różne style/rejestry języka i zróżnicowane dziedziny tematyczne. W ten sposób studenci/-tki zyskają możliwość szerszego spojrzenia na praktyczne zastosowanie nabytych wcześniej umiejętności językowych. Zadaniem translatorium jest również zapoznanie studentów/-tek z podstawowymi teoriami przekładu.
Rodzaj przedmiotu
Tryb prowadzenia
Wymagania (lista przedmiotów)
Założenia (opisowo)
Koordynatorzy przedmiotu
Efekty kształcenia
Wiedza: absolwent zna i rozumie
- w stopniu zaawansowanym pojęcia z zakresu językoznawstwa ogólnego oraz gramatyki, stylistyki, historii języka kierunkowego/węgierskiego (K_W02)
- w stopniu zaawansowanym pojęcia z zakresu translatologii i potrafi je wykorzystać w praktyce (K_W04)
- najważniejsze zjawiska zachodzące w obszarach literatury, kultury i historii oraz elementarną terminologię używaną w opisie literatury, kultury i historii oraz rozumie jej źródła oraz zastosowania (K_W05)
- zaawansowane metody niezbędne w profesjonalnej analizie i interpretacji tekstów / także w języku węgierskim (K_W08)
Umiejętności: absolwent potrafi
- posługiwać się językiem węgierskim czynnie i biernie na poziomie zaawansowanym – (po I roku A2, po II - A2+, III-B2) po IV roku - poziom C1. Potrafi zrozumieć dłuższą wypowiedź, napisać tekst w podstawowych stylach funkcjonalnych (w tym styl urzędowy), i gatunkach (list, sprawozdanie, esej), zna podstawowe języki specjalistyczne (ze szczególnym uwzględnieniem terminologii prawnej i prawniczej, języka biznesu i administracji publicznej). Potrafi konstruować różne rodzaje tekstu zgodnie z regułami pragmatyki komunikacji językowej (K_U10)
- dokonać przekładów pisemnych oraz tłumaczeń ustnych z języka węgierskiego na język polski oraz z języka polskiego na język węgierski (K_U15)
Kompetencje społeczne: absolwent jest gotów do
- samodzielnego podnoszenia poziomu swojej wiedzy i umiejętności językowych w zakresie języka węgierskiego rozumie potrzebę ciągłego dokształcania się zawodowego i rozwoju osobistego, dokonuje samooceny własnych kompetencji i doskonali umiejętności, wyznacza kierunki własnego rozwoju i kształcenia, śledzi procesy zachodzące w języku (K_K01)
- samodzielnego śledzenia współczesnych procesów i zjawisk zachodzących w literaturze, kulturze Węgier, ma przekonanie o potrzebie rozwoju osobistego i zawodowego (K_K02)
Kryteria oceniania
Zaliczenie na ocenę.
Na ocenę końcową składa się:
- obecność na zajęciach
- referat
- aktywność na zajęciach
- tłumaczenie tekstu literackiego
Szczegółowe kryteria oceniania:
OBECNOŚĆ
Obecność na zajęciach jest niezbędna do zaliczenia przedmiotu. Dopuszczalne są dwie nieobecności nieusprawiedliwione, trzecia nieobecność nieusprawiedliwiona skutkuje dodatkową pracą (np. lektura tekstu i zrelacjonowanie go, dodatkowe tłumaczenie), kolejne nieobecności możliwe są tylko w przypadku okazania zwolnienia lekarskiego.
W przypadku nieobecności nieusprawiedliwionej w terminie wygłaszania referatu, za referat przyznaje się ocenę 2 możliwą do poprawy w późniejszym terminie..
REFERATY
Każdy student musi przygotować co najmniej jeden referat.
Kryteria oceniania:
2 - brak referatu lub nieusprawiedliwiona nieobecność w terminie wygłaszania referatu
3 - referat bez konspektu / prezentacji, referat polega głównie na czytaniu na głos obszernych fragmentów zadanego tekstu, brak odpowiedniej selekcji materiału lub niewyczerpanie tematu, brak przygotowanych pytań do grupy, brak wiedzy na temat trudniejszych terminów lub nieznanych nazwisk z tekstu, niski poziom merytoryczny
4 - przygotowany konspekt / prezentacja, referat polega częściowo na streszczaniu tekstu własnymi słowami, częściowo na czytaniu na głos fragmentów tekstu, średni poziom merytoryczny (sproblematyzowanie, dobór materiału i przykładów, pytania do grupy), częściowa wiedza na temat trudniejszych terminów lub nieznanych nazwisk z tekstu
5 - przygotowany konspekt / prezentacja, referat polega głównie na streszczaniu tekstu własnymi słowami i podpieraniu się przykładami (także spoza tekstu), wysoki poziom merytoryczny (sproblematyzowanie, dobór materiału i przykładów, pytania do grupy), pełna wiedza na temat trudniejszych terminów lub nieznanych nazwisk z tekstu, odwołanie się do innych tekstów (literackich bądź naukowych)
TŁUMACZENIA
Tłumaczenie wybranego tekstu literackiego po każdym semestrze.
Kryteria oceniania:
2 - brak tekstu, tekst przesłany po terminie lub tekst z licznymi (powyżej czterech) błędami merytorycznymi, uniemożliwiającymi jego zrozumienie bądź wypaczającymi sens
3 - tekst przesłany w terminie, dopuszczalne cztery błędy merytoryczne, liczne błędy stylistyczne, nieuzasadnione powtórzenia, nienaturalny szyk, itp.
4 - tekst przesłany w terminie, dopuszczalne dwa błędy merytoryczne, nieliczne błędy stylistyczne
5 - tekst przesłany w terminie, dopuszczalny jeden błąd merytoryczny, sporadyczne błędy stylistyczne, tekst starannie zredagowany, ciekawe rozwiązania translatorskie, brak błędów ortograficznych, staranna edycja tekstu (justowanie, akapity, czcionka, kursywy, cudzysłowy)
Literatura
1. K. Hejwowski, Kognitywno-komunikacyjna teoria przekładu, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2004.
2. B. Kopeć-Umiastowska, Dehnel na trawniku, “Literatura na Świecie”, nr 03-04/2014 (512-513), s. 421-431.
3. E. A. Nida, Zasady odpowiedniości, tłum. A. Skucińska [w:] Współczesne teorie przekładu. Antologia, red. P. Bukowski, M. Heydel, Kraków 2009, s. 53-69.
4. A. Berman, Przekład jako doświadczenie obcego, tłum. U. Hrehorowicz [w:] Współczesne teorie przekładu. Antologia, red. P. Bukowski, M. Heydel, Kraków 2009, s. 247-264.
5. S. Barańczak, Od Shakespeare’a do Szekspira, [w:] tegoż, Ocalone w tłumaczeniu, Kraków 2007, s. 148-172.
6. M. Heydel, Zwrot kulturowy w badaniach nad przekładem, [w:] “Teksty drugie”, 2009, 6, s. 21-33.
7. E. Kraskowska, Intertekstualność a przekład, [w:] Między tekstami, red. J. Ziomek, J. Sławiński, W. Bolecki, Warszawa 1992, s. 129-145.
8. P. Ricoueur, Paradygmat przekładu, tłum. M. Kowalska, [w:] Współczesne teorie przekładu. Antologia, red. P. Bukowski, M. Heydel, Kraków 2009, s. 369-370.
9. H.-G. Gadamer, Lektura jest przekładem, tłum. M. Łukasiewicz, [w:] Współczesne teorie przekładu. Antologia, red. P. Bukowski, M. Heydel, Kraków 2009, s. 321-325.
10. O nich tutaj (książka o języku i przekładzie), wyb. i oprac. P. Sommer, Kraków-Warszawa 2016.
11. Z. Zaleska, Przejęzyczenie. Rozmowy o przekładzie, Wołowiec 2015.
Oraz wiele innych lektur uzupełniających, dobieranych wedle aktualnych potrzeb.
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: