Historia języka fińskiego 3320-ZLF71-HJF
Zagadnienia omawiane na zajęciach:
1. Pochodzenie języka fińskiego i etapy rozwoju fińskiego języka literackiego. Przegląd gatunków tekstów w latach 1540-1870.
2. Język Mikaela Agricoli i rozwój ortografii od czasów Agricoli po wiek XIX.
3. Rozwój ortografii - ćwiczenia.
4. Przekłady Biblii - porównywanie tekstów.
5. Cechy fonetyczne i morfologiczne.
6. Przegląd języka słowników i gramatyk.
7. Składnia i słownictwo.
8. Kształtowanie się języka prawnego - m.in. kodeks Królestwa Szwecji z 1734 roku i wpływ języka szwedzkiego na język fiński.
9. Rozwój języka prasy.
10. Język fiński w XIX wieku - wojna dialektów i kształtowanie się normy językowej.
11. Kształtowanie się normy językowej, język Kalevali.
12. Powtórzenie
13. Test końcowy
Rodzaj przedmiotu
Założenia (opisowo)
Koordynatorzy przedmiotu
Tryb prowadzenia
Efekty kształcenia
Po ukończeniu zajęć student:
- zna i rozumie elementarne zjawiska zachodzące w obszarach języka oraz elementarną terminologię używaną w opisie języka oraz rozumie jej źródła oraz zastosowania (K_W01);
- ma podstawową wiedzę z zakresu językoznawstwa ogólnego oraz gramatyki, stylistyki, historii języka fińskiego (K_W02);
- ma elementarną wiedzę o metodologii badań nad językiem i kierunkach badań w językoznawstwie (K_W03);
- zna i rozumie elementarne zjawiska zachodzące w obszarach literatury, kultury i historii oraz elementarną terminologię używaną w opisie literatury, kultury i historii oraz rozumie jej źródła oraz zastosowania (K_W05);
- potrafi posługiwać się podstawowymi ujęciami teoretycznymi, paradygmatami badawczymi i pojęciami właściwymi dla literaturoznawstwa i kulturoznawstwa (K_U02);
- potrafi samodzielnie zdobywać wiedzę i rozwijać swoje kompetencje badawcze kierując się wskazówkami opiekuna naukowego (K_U013).
Ponadto student:
- potrafi czytać i analizować stare fińskojęzyczne teksty literackie;
- zna i rozumie najważniejsze kierunki rozwoju fińskiej ortografii, morfologii i składni;
- zna najważniejsze teksty starofińskie;
- potrafi korzystać z elektronicznych baz starych tekstów fińskojęzycznych.
Kryteria oceniania
W trakcie zajęć przewidziane są do wykonania zadania, polegające na lekturze autentycznych tekstów starofińskich. Studenci nauczą się również korzystać z internetowych korpusów starych tekstów fińskojęzycznych.
Do uzyskania zaliczenia wymagana jest obecność na zajęciach, oddanie wszystkich wymaganych zadań oraz ocena z testu końcowego.
Praktyki zawodowe
Nie dotyczy.
Literatura
Podręcznik podstawowy: Lehikoinen, Laila – Kiuru, Silva 2006: Kirjasuomen kehitys. Helsingin yliopiston suomen kielen laitos.
Literatura dodatkowa:
Lehtinen, Tapani 2007: Kielen vuosituhannet: suomen kielen kehitys kantauralista varhaissuomeen. Helsinki: SKS.
Lehikoinen, Laila 2005: Suomea ennen ja nyt: suomen kielen kehitys ja vaihtelu. Helsinki: Finn Lectura.
Źródła internetowe:
Virtuaalinen vanha kirjasuomi: http://www.helsinki.fi/vvks/index.html
Vanhan kirjasuomen sanakirja (VKS): http://kaino.kotus.fi/vks/
Suomen kielen korpus: https://korp.csc.fi/
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: