Na scenie i na ekranie: filmowe adaptacje sztuk teatralnych 3305-NSE-01
Przegląd wybranych zagadnień dotyczących wzajemnych powiązań między kinem i teatrem w perspektywie historycznej i współczesnej. Zapoznanie z podstawowymi pojęciami i zagadnieniami związanymi z teorią filmowej adaptacji utworów literackich: definicja adaptacji filmowej, rodzaje adaptacji, związki między kinem a teatrem, specyfika adaptacji sztuk teatralnych. W trakcie zajęć zostaną przeprowadzone praktyczne analizy wybranych utworów dramatycznych i ich filmowych adaptacji, m.in. "El perro del hortelano", Lopego de Vega (reż. Pilar Miró), „Bodas de sangre”, Federica Garcii Lorki („La novia”, reż. Paula Ortiz); “Ay, Carmela”, Joségo Sáncheza Sinisterry (“Ay, Carmela”, reż. Carlos Saura); “Las bicicletas son para el verano”, Fernanda Fernána Gómeza (reż. Jaime Chavarri); “Método Gronholm”, Jordiego Galcerána (“Método”, reż. Marcelo Piñeyro); “El chico de la última fila”, Juana Mayorgi (“En la casa”, reż. Francois Ozon); “Nina”, Joségo Ramóna Fernándeza (reż. Andrea Jaurrieta) Lista analizowanych ekranizacji dzieł teatralnych może ulec zmianie bądź zostać rozszerzona w zależności od zainteresowań słuchaczy.
Metody pracy: Zajęcia będą prowadzone w formie konwersatorium, z naciskiem na metody aktywizujące, takie jak dyskusja moderowana, debata oraz analiza przypadków. Uczestnicy będą zachęcani do formułowania własnych opinii, argumentowania stanowisk oraz krytycznego odniesienia się do omawianych zagadnień.
Zastrzeżenie: Niektóre treści prezentowane w ramach kursu mogą zawierać elementy trudne do odbioru dla osób wrażliwych (np. przemoc, wulgarny język lub eksplicytne treści erotyczne). Prosimy o uwzględnienie tego przy podejmowaniu decyzji o udziale w kursie.
Rodzaj przedmiotu
Tryb prowadzenia
Założenia (opisowo)
Koordynatorzy przedmiotu
Efekty kształcenia
Wiedza:
Student ma podstawowe wiadomości z zakresu teorii adaptacji filmowej utworów literackich, zwłaszcza utworów dramatycznych. Zna najważniejszych twórców teatru i kina hiszpańskiego oraz potrafi usytuować ich twórczość w szerszym kontekście kulturowym. (K_W03)
Umiejętności:
Osoba studiująca umie dokonać krytycznego oglądu i oceny zjawisk filmowych adaptacji, umiejscawiając je w kontekście historyczno-kulturowym Hiszpanii. Umie przedstawić swoje poglądy i opinie na temat filmowych adaptacji w formie ustnej. Umie dokonać analizy i interpretacji dzieła dramatycznego i filmowego z użyciem podstawowej terminologii i właściwych metod. Dostrzega wieloaspektowość zagadnień z dziedziny humanistyki. Umie systematyzować wiedzę, monitorować swoje procesy rozumienia treści i przedstawiać wyniki swoich badań w formie ustnej i pisemnej. (K_U01, K_U02, K_U03)
Kompetencje społeczne:
Osoba studiująca jest przygotowywana do krytycznej oceny własnej wiedzy i umiejętności, jak również do śledzenia współczesnych procesów i zjawisk zachodzących w hiszpańskim teatrze i kinie. (K_K01, K_K04)
Kryteria oceniania
Ocena końcowa będzie opierać się na dwóch elementach:
1. Aktywność na zajęciach (25% oceny końcowej) – systematyczne przygotowanie do zajęć (znajomość obowiązkowych lektur i materiałów) i merytoryczne uczestnictwo w dyskusjach i debatach (umiejętność argumentowania, formułowania samodzielnych wniosków, odniesień do materiału źródłowego).
2. Sprawdzian pisemny (75% oceny końcowej) – test z pytaniami otwartymi obejmujący zagadnienia poruszane w trakcie konwersatorium.
Dopuszczalne są maksymalnie dwie nieusprawiedliwione nieobecności. W przypadku przekroczenia tego limitu osoba studiująca zobowiązana jest do skontaktowania się z prowadzącą celem uzgodnienia formy zaliczenia materiału z opuszczonych zajęć (esej, prezentacja lub dodatkowa analiza tekstu źródłowego). W przypadku nieobecności pow. 50 % osoba studiująca jest nieklasyfikowana (NK).
Podczas przygotowywania prac pisemnych oraz udziału w testach i sprawdzianach bezwzględnie zakazane jest korzystanie z narzędzi opartych na Sztucznej Inteligencji (np. ChatGPT, Gemini, Claude, Copilot). W przypadku stwierdzenia użycia tego typu narzędzi, praca nie zostanie zaliczona, a osoba studiująca może zostać skierowany na postępowanie dyscyplinarne zgodnie z regulaminem uczelni.
Literatura
Teksty źródłowe:
1. Fernán Gómez, Fernando (1984) “Las bicicletas son para el verano”, Espasa Calpa.
2. Galcerán, Jordi (2008) “Metoda Gronholma”, w: „Słowa, rzeczy, imiona: sześć sztuk z Hiszpanii”, Panga Pank.
3. Garcia Lorca, Federico (1974) "Bodas de sangre”, Espasa Calpa.
4. Lope de Vega (1970) "El perro del hortelano", Castalia.
5.Mayorga, Juan (2006) “El chico de la última fila”, en: https://pl.scribd.com/doc/57938520/El-chico-de-la-ultima-fila-de-Juan-Mayorga
6. Sánchez Sinisterra, José (1991) “Ay, Carmela”, Catedra.
7. Ramón Fernández, José (2017) “Nina”, Esperpento Ediciones Teatrales.
Literatura przedmiotu:
1. García Barrientos, José Luis (2001) “Cómo se comenta una obra de teatro. Ensayo de método”, Síntesis.
2. Diego, Rosa de (2011) “Teatro y cine: textos y miradas”, Universidad del País Vasco
3. Gutiérrez Carbajo, Francisco y Martínez Diez, Alonso (2013) “Teatro y cine: Teorías y propuestas”. Ediciones del Oro.
4. Sánchez Noriega, José Luis (1999) „Un modelo teórico-práctico de análisis de adaptación cinematográfica de textos teatrales”, en: A. Ríos Carratalá/John D. Sanderson (comp.) Relaciones entre el cine y la literatura: el teatro en el cine, Universidad de Alicante.
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: