Językoznawstwo hiszpańskie I 3305-JH1-1U

Przebieg zajęć będzie zorganizowany w następujący sposób:

Zajęcia rozpoczną się od wstępnego przygotowania (w ramach pracy własnej), obejmującego krótką lekturę dotyczącą poruszanego tematu. Lektura ta będzie omawiana podczas pierwszej części zajęć stacjonarnych, gdzie prowadzący przedstawi materiał i zachęci do aktywnego udziału studentów. Druga część zajęć stacjonarnych będzie poświęcona praktycznym działaniom związanym bezpośrednio z omawianym tematem.

ZAGADNIENIA TEORETYCZNE:
1. Semiotyczne podstawy języków naturalnych
2. Zasady fonetyki i fonologii
3. Zasady morfologii
4. Zasady składni
5. Kategorie i funkcje gramatyczne

CZĘŚĆ PRAKTYCZNA:
• Analiza struktur językowych w języku hiszpańskim.
• Analiza fonologiczna, morfologiczna i syntaktyczna w języku hiszpańskim.
• Analiza normatywnego i niestandardowego użycia języka hiszpańskiego.

Zarówno teoretyczna, jak i praktyczna część przedmiotu mają na celu dostarczenie studentom podstawowych narzędzi do analizy językoznawczej w języku hiszpańskim. Ponadto mają na celu zapewnienie zaawansowanej wiedzy teoretyczno-praktycznej na temat normy i najczęstszych odstępstw od normy języka hiszpańskiego. Dodatkowo, aktywności te pozwolą studentom:
• Poznać i korzystać z narzędzi pracy w lingwistyce opisowej i stosowanej.
• Zrozumieć społeczną, geograficzną i stylistyczną zmienność języka hiszpańskiego.
• Zastosować zdobyte wiedzę w rozwiązywaniu specyficznych problemów języka hiszpańskiego, jak również w przeprowadzaniu analiz i komentarzy językoznawczych, zarówno z perspektywy diachronicznej, jak i współczesnej oraz porównawczej.
• Zrozumieć różnorodność i bogactwo językowe Hiszpanii i innych krajów hiszpańskojęzycznych.

W cyklu 2023Z:

Celem zajęć jest zapoznanie studentów z podstawowymi pojęciami językoznawstwa ogólnego na przykładzie języka hiszpańskiego a także innych języków Półwyspu Iberyjskiego. Przedstawione są zasady opisu języka naturalnego, a w szczególności zasady klasyfikacji genetycznej i typologicznej języków w tym języki naturalne, etniczne (w tym kreolskie), międzyetnicznepidżiny, sztuczne); żywe, martwe; rodziny i grupy językowe, języki izolująco pozycyjne, aglutynacyjne, fuzyjne. Fonologia z fonetyką i prozodią obejmuje kwestie inwentarza fonemów, archifonemów i allofonów, neutralizacji, typów opozycji fonologicznych, system prozodycznego oraz funkcji akcentu. Zakres morfologii to kwestie zasad podziału na części mowy, według różnych kryteriów, pojęcia morfemu, wyrazu, leksemu, fleksji wobec słowotwórstwa, derywacji, kompozycji oraz klasyfikacji rdzeni i afiksów. Pozostałe poruszane zagadnienia to: kategorie gramatyczne (m.in. przypadek, liczba, rodzaj, określoność, czas, tryb, aspekt i inne) , zagadnienia składni (składnia zgody, rekcja, zgodność czasów, szyk wewnątrz grupy nominalnej, struktura tematyczno rematyczna zdania), semantyka (m.in. pojęcie pola semantycznego), leksykologia (pochodzenie wyrazów, udział słownictwa odziedziczonego i zapożyczonego, neologizmy), stylistyka (style funkcjonalne). W czasie zajęć studenci zapoznają się krótko z metodologią diachronii, nabywając podstawową wiedzę o rekonstrukcji prajęzyka, typologii zmian fonemicznych, prozodycznych, morfologicznych i składniowych, ewolucję semantyczną, gramatykalizację i powstawanie nowych kategorii gramatycznych. Poznają genezę języków iberoromańskich od praindoeuropejskiego do stanu współczesnego. Szczególny nacisk położony jest na ewolucję od łaciny klasycznej, wraz z dialektalną bifurkacją łaciny ludowej oraz na inne historyczne komponenty opisywanych języków to jest substrat iberyjski oraz wpływy wizygockie i arabskie. Przykłady wzięte są z historii języków iberyjskich.

Rodzaj przedmiotu

obowiązkowe

Tryb prowadzenia

w sali

Założenia (opisowo)

Przedmiot dedykowany jest studentom z biegłą znajomością języka hiszpańskiego. Student powinien znać i posługiwać się terminologią językoznawczą związaną z językiem hiszpańskim. Student zdobywa umiejętności nabywania informacji na podstawie przekazanych materiałów w celu rozwinięcia swoich kompetencji analitycznych, interpretacyjnych y oceniających treści, które poddał lekturze.

Koordynatorzy przedmiotu

Martin Testa

Efekty kształcenia

WIEDZA:
Po ukończeniu kursu student:
• zna i rozumie specyfikę przedmiotową i metodologiczną właściwą dla studiów iberystycznych, którą jest w stanie rozwijać twórczo i stosować w działalności profesjonalnej, oraz terminologię z zakresu językoznawstwa hiszpańskiego (S1K_W01, S2K_W01);
• zna i rozumie powiązania kierunku iberystyka z innymi dziedzinami nauk humanistycznych i społecznych (S1K_W02, S2K_W02);
• zna i rozumie zjawiska naukowe i kulturalne w Polsce i krajach hiszpańskojęzycznych, a zwłaszcza ma pogłębioną wiedzę o powiązaniach nowych badań i trendów z zakresu językoznawstwa z innymi dyskursami humanistycznymi (S1K_W04/S2K_W04);
• zna i rozumie terminologię, teorię i metodologię z zakresu językoznawstwa, właściwych dla studiów iberystycznych (S1K_W05, S2K_W05);
• zna i rozumie współczesne dokonania ośrodków i szkół badawczych, obejmujące wybrane obszary językoznawstwa, także z perspektywy hiszpańskiego obszaru językowego (S1K_W06, S2K_W06).

UMIEJĘTNOŚCI:
Po ukończeniu kursu student:
• potrafi wykorzystać nabyte umiejętności badawcze, obejmujące krytyczną analizę wytworów kultury i zjawisk społecznych krajów hiszpańskiego obszaru językowego, syntezę różnych idei i poglądów, dobór metod i konstruowanie narzędzi badawczych, opracowanie i prezentację wyników, pozwalające na oryginalne rozwiązywanie złożonych problemów z zakresu językoznawstwa hiszpańskiego (S1K_U01, S2K_U01);
• potrafi samodzielnie zdobywać wiedzę w zakresie językoznawstwa, a także poszerzać umiejętności badawcze oraz podejmować autonomiczne działania zmierzające do rozwijania zdolności i kierowania własną karierą zawodową jako nauczyciel lub badacz w dziedzinie językoznawstwa hiszpańskiego (S1K_U02, S2K_U02);
• potrafi wykorzystać nabyte umiejętności językowe w zakresie rozumienia i tworzenia tekstów ustnych i pisemnych z wykorzystaniem fachowej terminologii z zakresu językoznawstwa (S1K_U03, S2K_U03);
• potrafi porozumiewać się z wykorzystaniem różnych kanałów, technik komunikacyjnych ze specjalistami języku polskim lub hiszpańskim w zakresie językoznawstwa hiszpańskiego (S1K_U06, S2K_U06).

KOMPETENCJE SPOŁECZNE:
Po ukończeniu kursu student:
• jest gotów do współdziałania w grupie, pełniąc w niej różne role wynikające ze specyfiki prowadzenia badań językoznawczych z zakresu języka hiszpańskiego (S1K_K01, S2 K_K01);
• jest gotów do rozstrzygania dylematów związanych z wykonywaniem przyszłego zawodu, w szczególności pracy nauczyciela lub badacza w dziedzinie językoznawstwa hiszpańskiego (S1K_K02, S2 K_K02).

Kryteria oceniania

Na ocenę końcową składają się:
• Wynik egzaminu (70% oceny)
• Obecność i aktywność na zajęciach (30% oceny)

Dopuszcza się 2 nieobecności w ciągu semestru.

Literatura

BIBLIOGRAFIA PODSTAWOWA (wybrane fragmenty):
• Gutiérrez-Rexach, J. (ed.) (2016). Enciclopedia de lingüística hispánica (vol. 1). Londres: Routledge.
• Lyons, J. (1997). Semántica lingüística: una introducción. Barcelona: Paidós.
• Simone, R. (2001). Fundamentos de lingüística. (2ª ed.). Madrid: Ariel.
• Yule, G. (2008). El lenguaje. (3ª ed.). Madrid: Akal.

BIBLIOGRAFIA UZUPEŁNIAJĄCA:
• Bosque, I. y Demonte, V. (dirs.) (1999). Gramática descriptiva de la lengua española. Madrid: Espasa-Calpe.
• Bosque, I. y Gutiérrez-Rexach, J. (2009). Fundamentos de sintaxis formal. Madrid: Akal.
• Briz, A. (2010). El español coloquial: situación y uso. Madrid: Arco.
• García Mouton, P. (2020). Lenguas y dialectos de España. (10ª ed.). Madrid: Arco.
• Real Academia Española (2009). Nueva gramática de la lengua española. Madrid: Espasa.

Więcej informacji

Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb:

Strona przedmiotu 3305-JH1-1U w USOSweb