Językoznawstwo hiszpańskie I 3305-JH1-1U
Przebieg zajęć będzie zorganizowany w następujący sposób:
Zajęcia rozpoczną się od wstępnego przygotowania (w ramach pracy własnej), obejmującego krótką lekturę dotyczącą poruszanego tematu. Lektura ta będzie omawiana podczas pierwszej części zajęć stacjonarnych, gdzie prowadzący przedstawi materiał i zachęci do aktywnego udziału studentów. Druga część zajęć stacjonarnych będzie poświęcona praktycznym działaniom związanym bezpośrednio z omawianym tematem.
ZAGADNIENIA TEORETYCZNE:
1. Semiotyczne podstawy języków naturalnych
2. Zasady fonetyki i fonologii
3. Zasady morfologii
4. Zasady składni
5. Kategorie i funkcje gramatyczne
CZĘŚĆ PRAKTYCZNA:
• Analiza struktur językowych w języku hiszpańskim.
• Analiza fonologiczna, morfologiczna i syntaktyczna w języku hiszpańskim.
• Analiza normatywnego i niestandardowego użycia języka hiszpańskiego.
Zarówno teoretyczna, jak i praktyczna część przedmiotu mają na celu dostarczenie studentom podstawowych narzędzi do analizy językoznawczej w języku hiszpańskim. Ponadto mają na celu zapewnienie zaawansowanej wiedzy teoretyczno-praktycznej na temat normy i najczęstszych odstępstw od normy języka hiszpańskiego. Dodatkowo, aktywności te pozwolą studentom:
• Poznać i korzystać z narzędzi pracy w lingwistyce opisowej i stosowanej.
• Zrozumieć społeczną, geograficzną i stylistyczną zmienność języka hiszpańskiego.
• Zastosować zdobyte wiedzę w rozwiązywaniu specyficznych problemów języka hiszpańskiego, jak również w przeprowadzaniu analiz i komentarzy językoznawczych, zarówno z perspektywy diachronicznej, jak i współczesnej oraz porównawczej.
• Zrozumieć różnorodność i bogactwo językowe Hiszpanii i innych krajów hiszpańskojęzycznych.
Założenia (opisowo)
Koordynatorzy przedmiotu
W cyklu 2025Z: | W cyklu 2024Z: |
Rodzaj przedmiotu
Tryb prowadzenia
Efekty kształcenia
WIEDZA
Po ukończeniu kursu student zna i rozumie:
• specyfikę przedmiotową i metodologiczną właściwą dla studiów iberystycznych, którą jest w stanie rozwijać twórczo i stosować w działalności profesjonalnej, oraz terminologię z zakresu językoznawstwa hiszpańskiego (K_W01);
• powiązania kierunku iberystyka z innymi dziedzinami nauk humanistycznych i społecznych (K_W02);
• podstawowe pojęcia i zasady z zakresu ochrony własności intelektualnej i prawa autorskiego oraz konieczność zarządzania zasobami własności intelektualnej (K_W03)
• zjawiska naukowe i kulturalne w Polsce i krajach hiszpańskojęzycznych, a zwłaszcza ma pogłębioną wiedzę o powiązaniach nowych badań i trendów z zakresu językoznawstwa z innymi dyskursami humanistycznymi (K_W04);
• terminologię, teorię i metodologię z zakresu językoznawstwa, właściwych dla studiów iberystycznych (K_W05);
• współczesne dokonania ośrodków i szkół badawczych, obejmujące wybrane obszary językoznawstwa, także z perspektywy hiszpańskiego obszaru językowego (K_W06).
UMIEJĘTNOŚCI
Po ukończeniu kursu student potrafi:
• wykorzystać nabyte umiejętności badawcze, obejmujące krytyczną analizę wytworów kultury i zjawisk społecznych krajów hiszpańskiego obszaru językowego, syntezę różnych idei i poglądów, dobór metod i konstruowanie narzędzi badawczych, opracowanie i prezentację wyników, pozwalające na oryginalne rozwiązywanie złożonych problemów z zakresu językoznawstwa z perspektywy hiszpańskiego obszaru językowego (K_U01);
• samodzielnie zdobywać wiedzę w zakresie językoznawstwa, a także poszerzać umiejętności badawcze oraz podejmować autonomiczne działania zmierzające do rozwijania zdolności i kierowania własną karierą zawodową jako nauczyciel lub badacz w dziedzinie językoznawstwa, także z perspektywy hiszpańskiego obszaru językowego (K_U02);
• wykorzystać nabyte umiejętności językowe w zakresie rozumienia i tworzenia tekstów ustnych i pisemnych z wykorzystaniem fachowej terminologii z zakresu językoznawstwa (K_U03).
KOMPETENCJE SPOŁECZNE
Po ukończeniu kursu student jest gotów do:
• współdziałania w grupie, pełniąc w niej różne role wynikające ze specyfiki prowadzenia badań językoznawczych z zakresu języka hiszpańskiego (K_K01).
Kryteria oceniania
Na ocenę końcową składają się:
• Wynik egzaminu (70% oceny)
• Obecność i aktywność na zajęciach (30% oceny)
Zgodnie z Uchwałą nr 98 Uniwersyteckiej Rady ds. Kształcenia z dnia 8 grudnia 2023 r., korzystanie z narzędzi sztucznej inteligencji (SI) w ramach zajęć oraz przygotowywania prac zaliczeniowych i dyplomowych jest dozwolone wyłącznie w sposób uzgodniony z prowadzącym i zgodny z celami przedmiotu. Zakres i sposób wykorzystania SI muszą być jasno określone, a użycie tych narzędzi należy opisać w pracy, z wyraźnym oznaczeniem miejsc ich zastosowania. Użycie SI nie zwalnia studenta z odpowiedzialności za treść pracy, w tym zgodności z prawem autorskim, rzetelności źródeł, unikania uprzedzeń oraz przestrzegania zasad etyki akademickiej.
Literatura
BIBLIOGRAFIA PODSTAWOWA (wybrane fragmenty):
• Gutiérrez-Rexach, J. (ed.) (2016). Enciclopedia de lingüística hispánica (vol. 1). Londres: Routledge.
• Simone, R. (2001). Fundamentos de lingüística. (2ª ed.). Madrid: Ariel.
• Yule, G. (2008). El lenguaje. (3ª ed.). Madrid: Akal.
BIBLIOGRAFIA UZUPEŁNIAJĄCA:
• Bosque, I. y Demonte, V. (dirs.) (1999). Gramática descriptiva de la lengua española. Madrid: Espasa-Calpe.
• Bosque, I. y Gutiérrez-Rexach, J. (2009). Fundamentos de sintaxis formal. Madrid: Akal.
• Briz, A. (2010). El español coloquial: situación y uso. Madrid: Arco.
• García Mouton, P. (2020). Lenguas y dialectos de España. (10ª ed.). Madrid: Arco.
• Lyons, J. (1997). Semántica lingüística: una introducción. Barcelona: Paidós.
• Real Academia Española (2009). Nueva gramática de la lengua española. Madrid: Espasa.
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: