Wykład monograficzny: Poza postmodernizm: literatura - poststrukturalizm - nowe horyzonty 3301-UM-W-LA227

Omawiane będą teksty zarówno postmodernistyczne - powieści, opowiadania, eseje z lat 1960. i 1970. - jak i późniejsze, jedne będące ideologiczną reakcją na praktykę i teorię postmodernizmu (na przykład White Noise Dona de Lillo), inne zaś pozostające z dala od ideologicznych polemik (na przykład Cigarettes Harry'ego Mathewsa). Zaczynając od "klasyki" postmodernizmu - opowiadania "The Glass Mountain" Donalda Barthelme'go - zbadamy, jak konwencje determinują pisanie i odczytywanie tekstów literackich, naukowych i filozoficznych, jak również tekstu, który każdy z nas codziennie układa i nazywa światem. Pod tym kątem omówione zostaną także opowiadania Roberta Coovera oraz Pale Fire Vladimira Nabokova. W pierwszej części kursu zajmować nas będzie destruktywna gra konwencjami, właściwa wczesnym postmodernistom. Esej Jeana Baudrillarda o symulakrach stanowić będzie przejście do omówienia satyrycznej powieści Dona de Lillo, podczas którego skupimy się na zagadnieniach normalności, tego, co uważamy za normalne, i dlaczego. Związane z tym sprawy teoretyczne to: wzniosłość a nowoczesne technologie, status filozofii i religii w amerykańskiej mediokracji, oraz erozja ideałów humanizmu w postmodernistycznej kulturze akademickiej. Stąd przejdziemy do polemiki Lyotarda z Habermasem oraz politycznej charakterystyki postmodernizmu i modernizmu. Następnie odejdziemy od tej ogniskującej uwagę teoretyków debaty i na przykładzie Cigarettes Harry'ego Mathewsa zobaczymy, jak modele matematyczne mogą generować tekst literacki. Przeczytamy również poetycki komentarz Johna Ashbery'ego do takich metod pisania. Następnie zajmiemy się Fredrica Jamesona rozróżnieniem między parodią i pastiszem, który jego zdaniem jest formą par excellence postmodernistyczną, i skonfrontujemy jego rozpoznanie z nowelką "Girl with Curious Hair" Davida Fostera Wallace'a.