Praktyczna nauka języków regionu/Słowo w kulturze - czeski A2 3224-SWKCZA2
Warsztaty z języka czeskiego na poziomie A2 mają za zadanie rozwijać
umiejętność wysławiania się w języku czeskim oraz poszerzać zasób
leksykalny. Proponowaną formą zajęć będzie konwersacja na zadane
studentom tematy związane z życiem codziennym (także język potoczny,
niepodręcznikowy), wydarzeniami kulturalnymi i komunikacją w
przyszłym miejscu pracy zgodnie z profilem absolwenta.
Zakres tematyczny zajęć obejmuje poznanie leksyki związanej z
podstawowymi sytuacjami komunikacyjnymi oraz wydarzeniami
kulturalnymi/wybranymi elementami kulturowymi i realioznawczymi
Czech i Moraw (wydarzenia kulturalne, ciekawostki):
1. Historia języka czeskiego, podstawowe rejestry czeszczyzny
pisanej i mówionej (spisovná čeština, hovorová a obecná čeština)
2. Fałszywi przyjaciele - mity i fakty oraz pułapki. Przykłady
3. Polacy o Czechach, Czesi o Polakach – jak się widzimy
nawzajem? Budowanie na zajęciach wrażliwości dotyczącej
mitów i stereotypów
4. Czeska mentalność – stereotypy i rzeczywistość na temat życia
społecznego, religijności oraz odrębności kulturowych
5. Czy można zjeść smacznie i zdrowo w Czechach? Kuchnia i
gastronomia. Najczęście spotykane zwroty w restauracjach
(powtórka z A1)
6. Jak pić, żeby się nie upić. Kultura picia w Czechach i na
Morawach. Różnice
7. Rodzina, relacje rodzinne, nazewnictwo dotyczące
pokrewieństwa. Domowe pupilki (zwierzęta domowe)
8. Znani Czesi i Czeszki (wybitne osobistości kultury i sportu).
Czytanie krótkich biogramów w języku czeskim
9. Początki genetyki, transfuzjologii i soczewki kontaktowej, czyli
mowa o czeskich wynalazkach. Wprowadzenie do terminologii
naukowej
10. Geografia Czech i Moraw. Na styku masywów górskich i
stoków rzecznych – co z tego wynika dla kultury i
języka/dialektów? Przykłady zróżnicowania dialektalnego na
Morawach
11. Historia hymnu oraz czeskie symbole narodowe – heraldyczne,
przyrodnicze i in. Interpretacja tekstu czeskiego hymnu.
12. Materialne dziedzictwo UNESCO
13. Niematerialne dziedzictwo UNESCO
14. Najpiękniejsze miasta i cuda przyrody – czyli, gdzie na
wakacje i na urlop w Czechach i na Morawach.
15. U lekarza, u dentysty - usługi w Czechach. Podobieństwa i
różnice oraz jak sobie poradzić w szpitalu – typowe zwroty
(powtórka A1), medyczna terminologia specjalistyczna
16. „Zdejmij buty”. Czego na pewno nie powinieneś /nie
powinnaś robić- czyli w gościach u Czechów
17. Wypełnianie kwestionariuszy i podań - czyli pracujemy i
studiujemy w Czechach. Kwestia zwracania się do szefa i kolegów
z pracy (vykání/tykání)
18. „Wystający brzuch”. Czy Czesi dbają przesadnie o wygląd?
Sposób ubierania się i moda. Jak sobie kupić ubranie w sklepie? –
typowe zwroty (powtórka z A1)
19. Co Cię może zaskoczyć - relacje i zachowania w miejscach
publicznych oraz indywidualne różnice. Zwroty językowe w
Czecha/na Morawach i (czeskim) Śląsku. Różnice regionalne.
20. „Każdy Czech to grajek” („Co Čech, to muzikant”). Czesi i muzyka. Twórcy muzyki „narodowej” (2. połowa XIX w.),
kompozytorzy XX wieku. Próba śpiewana librett w języku
czeskim
21. Czeski „bard antykomunistyczny” i jego poezja śpiewana.
Interpretacja tekstów lirycznych Karla Kryla. Obecne kontynuacje
i nawiązania
22. Kicz czy sztuka? Fenomen Karel Gott. Za i przeciw (esej
Milana Kundery). Przykłady tekstów
23. Czeskie covery Deep Purple i Black Sabbath – porównanie
tekstów, analiza i interpretacje
24. Wielokulturowość na pograniczach- Jaromír Nohavica i Ewa
Farna. Regionalizmy w tekstach poetyckich.
25. Jak władza komunistyczna wykorzystała bohaterów
narodowych. Kinematografia (i język) w czasach propagandy
komunistycznej. Przykłady filmów, w tym czeskich baśni.
26. Zjawisko “nowej czeskiej fali” – fragmenty filmów i ich
omówienie ze szczególnym zwróceniem uwagi na środki
posługiwania się językiem (monologi, dialogi bohaterów)
27. Perły kinematografii czechosłowackiej – lata sześćdziesiąte
XX wieku w kontekście kinematografii europejskich –
porównanie, fragmenty filmów – rozumienie ze słuchu.
28. Nie tylko lata sześćdziesiąte – komedie w czasach ponurej,
czechosłowackiej „normalizacji” (lata 70. i 80. XX wieku)
29. Twórczość „czeska” Milana Kundery – powieści „Żart”,
„Nieznośna lekkość bytu” – fragmenty powieści
30. Twórczość „francuska” Milana Kundery – „Nieśmiertelność”
Możliwe są też inne tematy związane z zainteresowaniami
studentów/zaproponowane przez studentów.
Zajęcia prowadzone będą w formie: rozmowy na temat zadanych tekstów
lub materiału zaprezentowanego przez prowadzącego (zajęcia frontalne),
praca w grupach i parach/w plenum, praca indywidualna (w miarę
możliwości przy wsparciu prowadzącego).
Kształcenie poszczególnych umiejętności językowych będzie odbywało
się w następujący sposób:
Mówienie: indywidualne wypowiedzi monologowe na tematy omawiane
w semestrze, dialog, gry z podziałem na role
Rozumienie ze słuchu: różne typy tekstów (dialog, monolog w różnych
sytuacjach komunikacyjnych) i zadań dostosowanych do poziomu
Użycie języka: ćwiczenia leksykalno-gramatyczne sprawdzające stopień
opanowania materiału oraz czytanie fragmentów tekstów literackich w
oryginale
Pisanie: wypowiedź pisemna (np. krótki opis, e-mail, zaproszenie) na 50 -
80 wyrazów na jeden z tematów omawianych w trakcie zajęć
Nakład pracy studenta:
Uczestnictwo w zajęciach w sali – 30 godzin (1 ECTS)
Przygotowanie do zajęć - 30 godzin (1 ECTS)
Przedmiot realizowany jest w ramach programu ZIP 2.0.
Rodzaj przedmiotu
Tryb prowadzenia
Koordynatorzy przedmiotu
Efekty kształcenia
Student bez obaw posługuje się językiem mówionym na poziomie A2.
Po ukończeniu kursu, student:
WIEDZA:
wykorzystuje wiedzę o kulturze danego obszaru językowego,
zdobytą na zajęciach;
zna i rozumie kompleksową naturę języka;
posiada elementarny zasób słownictwa niezbędny do odnalezienia
się w przestrzeni danego języka;
posiada pogłębioną wiedzę dotyczącą opisu systemu języka;
zna wybrane zagadnienia (patrz Pełny opis).
UMIEJĘTNOŚCI:
komunikuje się w obrębie tematyki przedstawionej w Pełnym
opisie;
identyfikuje przekazy w wybranych materiałach różnego typu i
komunikatach werbalnych;
rozumie informacje zawarte w wybranych materiałach
codziennego użytku;
przedstawia w formie ustnej informacje za pomocą
opanowanych konstrukcji.
KOMPETENCJE:
potrafi współpracować w parze oraz grupie;
zna strategie uczenia się i rozumie potrzebę samokształcenia
oraz uczenia się przez całe życie;
zna zasady obyczajowe i związane z nimi reakcje werbalne i
pozawerbalne obowiązujące na danym obszarze kulturowo-
językowym;
dostrzega różnice kulturowe i wykazuje się tolerancją wobec
odmienności użytkowników danego języka.
Kryteria oceniania
I. Organizacja zajęć
Zgodnie ze Szczegółowymi zasadami studiowania na Wydziale
Lingwistyki Stosowanej (uchwała nr 114 Rady Wydziału LS z dnia
19.12.2017 r.):
1) Obecność na zajęciach objętych planem jest obowiązkowa (§ 9 ust. 2).
2) Nie można poprawkowo zaliczać zajęć, jeśli przyczyną nieuzyskania
ich zaliczenia było niespełnienie wymogu uczestnictwa w nich. W takim
przypadku student może zostać warunkowo wpisany na kolejny etap
studiów i powtarzać niezaliczony przedmiot (§ 2 ust. 4)
Zgodnie z Uniwersyteckim Systemem Nauczania Języków Obcych
(uchwała nr 119 Senatu UW z dnia 17 czerwca 2009 r.)
3) W przypadku zajęć o wymiarze 30 godzin w semestrze dopuszczalne
jest opuszczenie 2 zajęć bez usprawiedliwienia w semestrze, opuszczone
zajęcia należy zaliczyć zgodnie z wymaganiami prowadzącego zajęcia.
Wymagania te prowadzący podaje na pierwszych zajęciach.
II. Kryteria oceniania
Na końcową ocenę składają się:
Uczestnictwo w zajęciach w sali – 30 godzin (1 ECTS)
Przygotowanie do zajęć - 30 godzin (1 ECTS)
Przy czym, aby uzyskać ocenę pozytywną na zaliczenie semestru, należy
wykazać się osiągnięciami w odniesieniu do każdej z wyżej
wymienionych kategorii (nie otrzyma zaliczenia student, który otrzyma
0% w którejś kategorii, czyli nie przejawił aktywności w jednej z nich).
Ocenę niedostateczną można wpisać jedynie na skutek
niesatysfakcjonujących wyników w nauce, potwierdzonych ocenami
cząstkowymi.
Skala ocen:
99 – 100% - 5 (celujący)
93 - 98% - 5 (bardzo dobry)
87 - 92% - 4,5 (dobry plus)
77 - 86% - 4 (dobry)
71 - 76% - 3,5 (dostateczny plus)
60 - 70% - 3 (dostateczny)
Ponadto prowadzący warsztaty określi szczegółowe zasady i kryteria
zaliczania i poda je do wiadomości studentów na pierwszych zajęciach w
danym roku akademickim.
Literatura
Podręcznik wiodący: Ana Adamovičová-Darina Ivanovová, - Milan
Hrdlička: Basic Czech II, Praha 2014
Red. A. Karolczuk, I. Kononeko – Polsko-wielojęzyczny słownik
falszywych przyjaciół tłumacza, Warszawa 2022
M. Kundera – Nesmrtelnost, Brno 1993
E. Lotko -Čeština a polština v překladatelské a tlumočnické praxi,
Ostrava 1986
M. Surosz – Ach, te Czeszki, Wołowiec 2022
i inne.
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: