Historia języka włoskiego z elementami gramatyki historycznej 1 3223-3LHJW1E

- Pojęcie łaciny ludowej na tle zmian zachodzących w łacinie; substraty i superstraty łaciny na Półwyspie Apenińskim. Tendencje ewolucyjne w łacinie ludowej prowadzące do wykształcenia się języków romańskich i dialektów włoskich.
- Uproszczenie i regularyzacja systemu fonologicznego: redukcja systemu samogłoskowego, monoftongizacja, redukcja grup spółgłoskowych.
- Uproszczenie systemu morfologicznego: redukcja systemu deklinacji i koniugacji, wykształcenie się romańskich form analitycznych; tworzenie romańskich form zaimkowych, powstanie rodzajnika.
- Zmiany w zakresie systemu składniowego: rozwój form przyimkowych, ustalenie szyku wyrazów w obrębie zdania.
- Zmiany w zakresie systemu leksykalnego: przesunięcia semantyczne, powstawanie nowych wyrazów na gruncie volgare, rozwój afiksacji.
- Zabytki piśmiennictwa w volgare: Appendix Probi. , Indovinello veronese, Iscrizione della Basilica di San Clemente, Placiti cassinesi.
- Volgare w tekstach użytkowych, w listach handlowych i tekstach religijnych.
- Początki volgare literackiego: a) szkoła sycylijska i jej wersja toskańska b) Umbria (Św. Franciszek, Jacopone da Todi)
- Tzw „Tre Corone” i ich wkład w rozwój języka włoskiego: Dante i jego wizja volgare (De vulgari eloquentia, Convivio), model językowy Petrarki; proza Boccaccia na tle modelu prozy łacińskiej (fragment Decamerone)
- Miedzy łaciną a volgare: humanizm we Włoszech.
- Dysputy językowe w okresie Cinquecento (Bembo, Trissino, Macchiavelli, Castiglione) oraz wykształcenie się modelu językowego.
- Początki kodyfikacji włoskiego volgare: pierwsze gramatyki.
- Rola Accademia della Crusca jako instytucji reprezentującej normę językową. Il Vocabolario degli Accademici Della Crusca i początki leksykografii włoskiej: polemika wokół Vocabolario i jego modelu języka. Analiza fragmentów słownika.
- Język włoski w dobie baroku; kształtowanie się włoskiego języka nauki (Galileo).
- Język włoski w dobie Oświecenia: propozycje reformy (Verri, Cesarotti). Rola wpływów francuskich.
- Polemika wokół normy językowej w XIX w.: Manzoni i Ascoli.
- Sytuacja językowa w okresie Zjednoczenia Włoch i problemy językowe Włoch po zjednoczeniu: język pisany a język mówiony, rola dialektów; dążenia do unifikacji językowej. Rozwój leksykografii i gramatykografii w XIX w.
- Sytuacja językowa i społeczna Włoch w pierwszej połowie XX-go w.: polityka językowa okresu faszyzmu, język włoskich emigrantów.