Seminarium magisterskie dla specjalizacji językoznawczej IV 3222-54SJ4S[2]-N

Po ukończeniu kursu student/ studentka:
1. wiedza:
- zna i rozumie w pogłębionym stopniu terminologię i metodologię badań językoznawczych (K2_W01)
- w pogłębionym stopniu związki badań filologicznych i ich złożone zależności z innymi dyscyplinami naukowymi (K2_W03)
- zna i rozumie w pogłębionym stopniu psychologiczne podstawy funkcjonowania języka (K2_W04)
- zna i rozumie język ukraiński w mowie i piśmie zgodnie z wymaganiami określonymi dla poziomu C2 ESOKJ (K2_W08)
- zna i rozumie podstawowe pojęcia i zasady z zakresu ochrony własności intelektualnej i prawa autorskiego (K2_W10)

2. umiejętności:
- potrafi właściwie dobierać źródła i informację z nich pochodzące, dokonywać krytycznej analizy, twórczej interpretacji i prezentacji informacji z zakresu języka ukraińskiego (K2_U01)
- potrafi stosować właściwe metody i narzędzia badawcze w zakresie językoznawstwa ukraińskiego (K2_U03)
- potrafi formułować i testować hipotezy związane z badaniami w zakresie językoznawstwa ukraińskiego (K2_U05)
- potrafi komunikować się na tematy specjalistyczne ze zróżnicowanymi kręgami odbiorców (K2_U07)
- potrafi komunikować się w mowie i w piśmie w języku ukraińskim zgodnie z wymaganiami określonymi dla poziomu C2 Europejskiego Systemu Opisu Kształcenia Językowego (K2_U09)
3. kompetencje społeczne
– jest gotów do krytycznej oceny posiadanej wiedzy i odbieranych treści (K2_K01)

Warunki zaliczenia przedmiotu (w pierwszym i drugim podejściu) i dopuszczenia do końcowego zaliczenia:
- ocena ciągła, czyli aktywne uczestnictwo w zajęciach;
- aktywny udział w pracach nad projektami badawczymi indywidualnymi;
- przygotowanie i obrona pracy magisterskiej.

Student ma prawo do 2 nieusprawiedliwionych nieobecności, każda następna wymaga złożenia usprawiedliwienia. O uznaniu nieobecności decyduje wykładowca.
Forma zaliczenia zajęć, na których student był nieobecny – odrabianie na dyżurach.
Przekroczenie nieobecności usprawiedliwionych i nieusprawiedliwionych na 50% zajęć może być podstawą do niezaliczenia przedmiotu.

Literatura jest dobierana indywidualnie, w zależności od
tematu pracy magisterskiej.
Proponowane prace, wprowadzające w tematykę seminarium, m. in. :

Dębski, R., Od mediów przekazu do mediów uczestnictwa. Transmisja i nauczanie języków mniejszościowych. Kraków 2008.
Fross H., F. Sowa, Twoje imię. Przewodnik onomastyczno-ha
gio¬graficzny, wyd. III, t. I–VI, Kraków 1997–2007.
Garncarek P., Kajak P., Zieniewicz A. (red.), Kanon kultury w nauczaniu języka polskiego jako obcego, Warszawa 2010.
S. Grucza, Lingwistyka języków specjalistycznych, Warszawa 2008.
S. Grucza, Od lingwistyki tekstu do lingwistyki tekstu specjalistycznego, KJS UW, Warszawa, 2004.
B. Hałas, Terminologia języka prawnego, Zielona Góra 1995.
Z. Kaleta, Nazwisko w kulturze polskiej, Warszawa 1998.
Karpiński Ł., Zarys leksykografii terminologicznej, KJS UW, Warszawa, 2008.
Z. Kielar, S. Grucza, Lingwistyczna identyfikacja tekstów specjalistycznych, Warszawa 2003.
Kononenko I., Mytnik I., Romaniuk S., Cultural Context in Ukrainian Language Teaching in Poland [w:] „Kwartalnik Neofilologiczny”, t. VXVIII, z. 1, 2021, s. 124-135.
Kostro-Olechowska K., Różnice kulturowe w nauczaniu języka polskiego jako obcego licealistów z polskimi korzeniami ze Wschodu [w:] „Języki obce w szkole”, nr 1, 2014, s. 109-112.
Z. Kowalik-Kaleta Z., Staropolskie nazwy osobowe moty¬wo¬
-wane przez nazwy miejscowe, Wrocław 1981.
Z. Kowalik-Kaleta Z., Historia nazwisk polskich na tle
społecz¬nym i obyczajowym (XII–XV wiek), t. I, Warszawa
2007.
Kramsch C., Language and Culture, Oxford 1998.
J. Lukszyn, W. Zmarzer, Teoretyczne podstawy terminologii, WLSiFW, Warszawa, 2001.
M. Malec, Staropolskie skrócone nazwy osobowe od imion
dwuczło¬nowych, Wrocław 1982.
M. Malec, Imiona chrześcijańskie w średniowiecznej Polsce,
Kraków 1994.
M. Malec, Imię w polskiej antroponimii i kulturze, Kraków
2001.
Mihułka K., Dylematy współczesnej dydaktyki: język – kultura, interlingwalizm – interkulturowość [w:] „Języki obce w szkole”, nr 3, 2014, s. 78-87.
I. Mytnik, Polsko-ukraińskie kontakty językowe w
antroponimii histo¬rycznej, [w:] Ukraina. Teksty i konteksty. Symbolae in honorem Stefan Kozak, Warszawa 2007, s. 171–176.
I. Mytnik. Antroponimia Wołynia w XVI-XVIII w.,
Warszawa 2010.
I. Mytnik, Imiennictwo ziemi chełmskiej w XVI-XVII wieku, Warszawa 2017.
J. Pienkoś, Podstawy jury lingwistyki: język w prawie – prawo w języku, Warszawa 1999.
B. Raszewska-Żurek, Kształtowanie się nazwisk rów¬nych
imionom w Polsce (wiek XIII–XVI), Warszawa 2006.
J. Rieger, Imiennictwo ludności wiejskiej w ziemi sanockiej i
prze¬myskiej w XV w., Wrocław 1977.
E. Rudnicka-Fira, Antroponimia Krakowa od XVI do XVIII
wieku. Proces kształtowania się nazwiska, Katowice 2004.
K. Rymut, Nazwiska Polaków. Słownik historyczno etymolo
giczny, t. I–II, Kraków 1999-2001.
E. Rzetelska-Feleszko, W świecie nazw własnych, War¬szawa
Kraków 2006.
W. Szulowska, Imiennictwo dawnej ziemi halickiej i lwowskiej, Warszawa 1992.
W. Szulowska , Dawna antroponimia Mazowsza (XV–XVII w.),
Olsztyn 2004.
Węglińska M., Jak pisać pracę magisterską, Kraków 1998.
Wierzbicka A., Understanding Cultures through Their Key Words. English, Russian, Polish, German and Japanese, Oxford 1997.
E. Wolnicz-Pawłowska, Osiemnastowieczne imien¬nic¬two
ukraińskie w dawnym województwie ruskim, Wrocław 1978.
E. Wolnicz-Pawłowska, Antroponimia łemkowska na tle
polskim i słowackim, Warszawa 1993.
E. Wolnicz-Pawłowska, W. Szulowska, Antroponimia polska
na kresach po¬łudniowo-wschodnich XV–XIX wiek, Warszawa
1998.
B. Wróblewski, Język prawny i prawniczy, Kraków 1984.

B. Błyznjuk, Suczasni huculs’ki prizwyszcza w
ukrajins’komu rozwyktu, Lwiw 1997.
. M. Demczuk, Słowjans’ki awtochtonni osobowi własni
imena w pobuti ukrajinciw ХІV–ХVІІ st., Кyjiw 1988.
J. Dzendzeliws’kyj, Ukrajins’ke i słowjans’ke mowoznawstwo, Lwiw 1996.
I.Farion, Ukrajins’ki prizwyszczewi nazwy prykarpats’koji
Lwiwszczyny kin. XVIII- pocz. XIX st. Z etymołohicznym słownykom, Lwiw 2001.
I.W. Jefymenko, Ukrajins’ki prizwyszczewi nazwy XVІ st., Kyjiw 2003.
R. J. Kersta, Ukrajins’ka antroponimija XVI st. Czołowiczi
najmenuwannja, Kyjiw 1984.
Leuta O., Gonczarow W. Mahisterśke mowoznawcze naukowe doslidżennia: metodyka, metody, napysannia, oformlennia, zahyst, Kyjiw 2005.
S. M. Medwid’-Pachomowa, Ewolucija antroponimnych
formuł u słowjans’kych mowach, Użhorod 1999.
S. Panc’o, Antroponimija Łemkiwszczyny, Ternopil 1995.
A. S. Tokars’ka, I. M. Koczan, Kultura fachowoho mowlennja prawnyka, Lwiw 2003.
Ukrajinska mowa: Encykłopedija, Kyjiw 2000.

Антонів О., Лінгвокраїнознавчий словник власних назв у процесі навчання української мови як іноземної [в:] “Studia Ucrainica Varsoviensia”, 2014, t. 2, с. 15-21.
Н. В. Артикуца, Moва права і юридична термінологія, Київ 2004.
Вербенєц М., Юридична термінологія української мови: історія становлення і функціонування, Київ 2004.
Волкова І., Лексико-семантична характеристика сучасної української фізичної термінології (на матеріалі спеціалізованих видань 90-х рр. ХХ ст.), Харків 2002.
Ворона І., Функціонування церковно-релігійних термінів-синонімів в українських богослужбових текстах, Івано-Франківськ 2014.
Гаращенко Л., Аналітичні номінації в науково-технічній термінології: когнітивно-ономасіологічний аспект, Харків 2015.
Дидик-Меуш Г., Медична номенклатура в пам'ятках української мови ХVІ - ХVІІІ ст., Львів 2001.
Зеніна А., Адаптація англізмів у термінології української банківської справи, Донецьк 2014.
Іваненко І., Українська логопедична термінологія: структура, семантика, функціонування, Сімферополь 2010.
Єрмоленко С., Мовно-естетичні знаки української культури, Київ 2009.
Кононенко И., Мытник И., Изучение украинского, русского и английского языков на кафедре украинистики Варшавского университета [в:] Фиолологическое образование в современных исследованиях: лингвистический и методический аспекты, М. Русецкая (ред.), Москва- Ярославль 2017, с. 350-354.
Кононенко І., Митник І., Романюк С., Розвиток мовних компетенцій студентів на кафедрі україністики Варшавського університету [в:] Мова у суспільстві: семантика, син тактика, прагматика. Language in Society: Semantics, Syntax, Pragmatics, Г. Мацюк, І. Митник (ред.), Warszawa–Lwów–Monachium 2019, с. 43-56.
Кочан І., Становлення і розвиток методики викладання української мови як іноземної [в:] «Теорія і практика викладання української мови як іноземної», 2012, № 7, с. 17-24.
Лепеха Т., Лексико-семантичні та словотвірно-структурні особливості судово-медичної термінології, Дніпропетровськ 2000.
Луньо П., Термінологія конституційного права України: історія становлення та системна організація, Львів 2014.
Г. Мацюк, І. Митнік, Динаміка комунікативної компетентності фахівця-україніста в контексті вимог сучасного соціокультурного і політичного середовищ України та Польщі [в:] ІХ Internationale virtuelle Konferenz der Ukrainistik "Dialog der Sprachen – Dialog der Kulturen. Die Ukraine aus globaler Sicht", O. Novikova, U. Schweier (ed.), München: Verlag readbox unipress Open Access LMU 2019, c. 101-110.
Сергєєва Г., Англомовні запозичення в українській правничій термінології, Харків 2002.
Толста С., Правнича термінологія в законодавчих актах України, Київ 2006.
Трач Н., Українська правнича термінологія в ХХ ст., Чернівці 2009.
Файчук Т., Біологічна та медична лексика у лікарських порадниках ХVІ-ХVІІІ ст., Київ 2004.
Цісар Н., Вторинна номінація в системі української медичної термінології, Львів 2009.
Шпильківська О., Українська термінологія фінансового права, Київ 2010.

Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb:

• Strona przedmiotu 3222-54SJ4S[2]-N w USOSweb