Gramatyka języka staro-cerkiewno-słowiańskiego 3221-S1-0GS12A
1. Misja św.św. Cyryla i Metodego. Alfabety: głagolica i cyrylica. Najstarsze zabytki w języku staro-cerkiewno-słowiańskim.
2. Zjawiska fonetyczne epoki prasłowiańskiej (prawo sylab otwartych, monoftongizacja dyftongów, pochodzenie samogłosek i spółgłosek).
3. Grupy przestawkowe (metateza), palatalizacje tylnojęzykowych.
4. Historia połączeń spółgłosek z j, uproszczenia grup spółgłoskowych.
5. Podział rzeczowników na deklinacje.
6. Odmiana prosta i złożona przymiotników; deklinacja zaimków rodzajowych.
7. Klasy koniugacyjne. Odmiana czasowników w czasie teraźniejszym.
8. Aorysty.
9. Imperfectum.
10. Tworzenie form trybu rozkazującego i warunkowego.
11. Imiesłowy czasu teraźniejszego i ich odmiana (prosta i złożona).
12. Imiesłowy czasu przeszłego i ich odmiana (prosta i złożona).
13. Złożone czasy przeszłe; czas przyszły.
14. Analiza gramatyczna wybranych fragmentów zabytków języka staro-cerkiewno-słowiańskiego.
15. Analiza fragmentów zabytków języka staro-cerkiewno-słowiańskiego (ciąg dalszy).
NAKŁAD PRACY STUDENTA – BILANS PUNKTÓW ECTS
Obciążenie studenta na zajęciach wymagających bezpośredniego udziału nauczycieli akademickich: 30 godz. ECTS: 2, w tym:
Udział w zajęciach 30 godz. - 1 ECTS
Obciążenie studenta związane z nauką samodzielną: 15 godz. i przygotowanie do zaliczenia 15 godz. - 1 ECTS
RAZEM
obciążenie studenta na zajęciach wymagających bezpośredniego udziału nauczycieli akademickich oraz związane z nauką samodzielną: 60 godz. ECTS: 2
Rodzaj przedmiotu
Założenia (opisowo)
Efekty kształcenia
Po ukończeniu przedmiotu student:
1. WIEDZA: student zna i rozumie w zaawansowanym stopniu:
- złożoną naturę języka, w szczególności języka białoruskiego
- białoruską terminologię filologiczną
2. UMIEJĘTNOŚCI: student potrafi:
- ocenić znaczenie zjawisk językowych na tle historycznym
- wykorzystywać terminy lingwistyczne w procesie analizy zjawisk językowych
3. KOMPETENCJE SPOŁECZNE: student jest gotów do:
- ponoszenia odpowiedzialności za zachowanie dziedzictwa kulturowego, w tym dziedzictwa Białorusi
Kryteria oceniania
Warunki zaliczenia przedmiotu i dopuszczenia do końcowego zaliczenia:
- obecność i aktywne uczestnictwo w zajęciach
- systematyczne przygotowanie na zajęcia zadanego materiału
- terminowe wykonywanie prac domowych i testów kontrolnych
- aktywny udział w pracach nad prezentacjami, wystąpieniami
Przy zaliczeniach stosuje się następujące kryteria:
- osiągnięcie zakładanych efektów kształcenia obejmujących wszystkie istotne aspekty – 5,0 (ocena bardzo dobra)
- osiągnięcie zakładanych efektów kształcenia obejmujących wszystkie istotne aspekty z niewielką liczbą błędów lub nieścisłości – 4,5 (ocena dobra plus)
- osiągnięcie zakładanych efektów kształcenia z pominięciem niektórych (mniej istotnych) aspektów – 4,0 (ocena dobra)
- osiągnięcie zakładanych efektów kształcenia z pominięciem niektórych istotnych aspektów oraz z istotnymi nieścisłościami – 3,5 (ocena dostateczna plus)
- osiągnięcie zakładanych efektów kształcenia z pominięciem istotnych aspektów lub z poważnymi nieścisłościami – 3,0 (ocena dostateczna plus)
- brak osiągnięcia zakładanych efektów kształcenia – 2,0 (ocena niedostateczna)
Składniki oceny:
- ocena ciągła, kształtująca (bieżące przygotowanie do zajęć, aktywność) – 30%
- śródsemestralne testy/ prace kontrolne – 35%
- prezentacje, wystąpienia, projekty indywidualne, projekty grupowe – 35%
Przedmiot kończy się zaliczeniem na ocenę które następuje w wyniku zaliczenia testów środsemestralnych, gdzie kryteria oceny przedstawione są w formie progów procentowych (punkty uzyskane z testów śródsemestralnych).
60% – 68% - 3 (ocena dostateczna)
69% - 77% - 3+ (ocena dostateczna plus)
78% - 86% - 4 (ocena dobra)
87% - 95% - 4+ (ocena dobra plus)
96% - 98 % - 5 (ocena bardzo dobra)
99% -100% - 5 !(ocena bardzo dobra z wykrzyknikiem)
Przekroczenie nieobecności usprawiedliwionych i nieusprawiedliwionych na 50% zajęć może być podstawą do niezaliczenia przedmiotu.
Literatura
1. Bartula Cz., Podstawowe wiadomości z gramatyki staro-cerkiewno-słowiańskiej, Warszawa 2000.
2. Brajerski T., Język staro-cerkiewno-słowiański, Lublin1977.
3. Chaburgajev G.A., Staroslavjanskij jazyk, Moskwa 1986.
4. Lehr-Spławiński T., Bartula Cz., Zarys gramatyki języka staro-cerkiewno-słowiańskiego na tle porównawczym, Wrocław-Warszawa-Kraków-Gdańsk 1976.
5. Słoński S., Gramatyka języka starosłowiańskiego (starobułgarskiego), Warszawa 1951.
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: