Wstęp do nauki gramatyki teoretycznej 3202-S1WGK12o

WIEDZA:
Student zna i rozumie miejsce językoznawstwa pośród innych nauk. Posiada podstawową wiedzę z zakresu nauki o języku.
Student ma uporządkowaną wiedzę z zakresu terminologii lingwistycznej.
Student zna leksykę naukową
Student zna podstawowe słowniki lingwistyczne.

UMIEJĘTNOŚCI:
Student potrafi posługiwać się tekstem z zakresu językoznawstwa.
Student potrafi zanalizować i zastosować właściwy termin gramatyczny.
Student potrafi posłużyć się słownikiem i tekstem źródłowym

KOMPETENCJE SPOŁECZNE:
Student ma świadomość potrzeby i doskonalenia zdobytej wiedzy.
Student odznacza się odpowiedzialnością za własne przygotowanie do pracy, podejmowane decyzje i ich skutki.

Zajęcia kończą się zaliczeniem na ocenę na podstawie testu zaliczeniowego. Liczba godzin, którą należy przeznaczyć na osiągnięcie optymalnych efektów uczenia się, Godziny zorganizowane – 30, praca samodzielna studenta – 30 godz., przygotowanie do testu – 30 godz. Łącznie – 90 godz. - 3 pkt. ECTS.

Podstawę zaliczenia stanowi wynik końcowego testu zaliczeniowego, obecność i aktywność studentów na zajęciach.
Test zaliczeniowy obliczony jest na 30 pkt. Zalicza 15 pkt. Oceny: 15 - 17 pkt. – ( 3), 18 – 21 pkt. - (3+), 22 - 24 pkt. – (4) , 25 - 27 pkt. (4+) ,
28 – 30 pkt. – (5).

Student ma prawo do 2 nieusprawiedliwionych nieobecności, każda następna wymaga złożenia usprawiedliwienia. O uznaniu nieobecności decyduje wykładowca. Przekroczenie nieobecności usprawiedliwionych i nieusprawiedliwionych na 50% zajęć może być podstawą do niezaliczenia przedmiotu. Warunki zaliczenia przedmiotu w terminie poprawkowym są takie same jak w terminie I.

W przypadku braku możliwości prowadzenia zajęć w formie stacjonarnej zajęcia będą odbywać się przy użyciu narzędzi komunikacji na odległość, najprawdopodobniej Google Classroom oraz innych zalecanych przez UW.

nie dotyczy

T. Milewski, Językoznawstwo. Warszawa 2005.
A. Heinz, Dzieje językoznawstwa w zarysie. Warszawa 1978.
B. Bojar, Zarys językoznawstwa, Warszawa 1991.
I. Bobrowski, Zaproszenie do językoznawstwa. Kraków 1998.
W. Doroszewski, Język. Myślenie. Działanie. Warszawa 1982.
M. Timoszuk, Język a teoria lingwistyczna, KJS UW Warszawa 2005.
F. Grucza, Teoretyczne podstawy terminologii. Wrocław 1991.
J.Lukszyn , W. Zmarzer, Teoretyczne podstawy terminologii. KJS, Warszawa 2001.
W. Lejczyk, L. Biesiekirska, Terminoznawstwo: przedmiot, metody, struktura. Białystok 1998.
T. Miodunka, Podstawy leksykologii i leksykografii. Warszawa 1989.
A. Markowski, Kultura języka polskiego. Warszawa 2007.
J. Lukszyn, Języki specjalistyczne. Słownik terminologii przedmiotowej. KJS Warszawa 2002.
Słowniki
O. S. Ochmanova, Slovar lingvisticzeskich terminom. Moskva 1966.
Z. Gołąb, A. Heinz, K. Polański, Słownik terminologii językoznawczej. Warszawa 1970.
S. Urbańczyk, Encyklopedia języka polskiego. Wrocław 1991.
V. N. Jarceva, Lingvisticzeskij enciklopediczeskij slovar. Moskva 1990.
J. N. Karaulov, Russkij jazyk. Enciklopedija. Moskva

Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb:

• Strona przedmiotu 3202-S1WGK12o w USOSweb