Gramatyka konfrontatywna polsko-rosyjska 3202-S1OGKF31o

Wiedza:
- student zna podstawową terminologię z zakresu językoznawstwa konfrontatywnego;
- student ma uporządkowaną wiedzę o dyscyplinach językoznawstwa porównawczego;
- student zna zasady przeprowadzania konfrontatywnej analizy jednokierunkowej i dwustronnej;
- student posiada wiedzę o możliwościach wykorzystania wyników każdego z rodzajów badań w glottodydaktyce, leksykografii dwujęzycznej i in.;
- student ma wiedzę o podstawowych różnicach pomiędzy systemami fonologicznymi, morfologicznymi (ze szczególnym uwzględnieniem kategorii imiennych i czasownikowych) i syntaktycznymi języka polskiego i rosyjskiego.
Umiejętności:
- student potrafi prawidłowo obrać tertium comparationis w zależności od materiału językowego i celu konfrontacji;
- student wskazuje podstawowe różnice pomiędzy systemami fonologicznymi, morfologicznymi i syntaktycznymi języka polskiego i rosyjskiego;
- student samodzielnie przeprowadza analizę konfrontatywną ustalonego materiału języka polskiego i rosyjskiego.
Kompetencje społeczne:
- student potrafi określić priorytety i zaplanować swoją pracę badawczą;
- student ma świadomość odpowiedzialności za zachowanie dziedzictwa kulturowego (tradycji językowej) Polski i Rosji.

Ocena wystawiona na podstawie trzech składowych
1. ocena z testu
2. ocena z pracy semestralnej
3. punkty za aktywność na zajęciach

Test zawiera 16 pytań (otwartych i zamkniętych), maks. ilość punktów – 65.
poniżej 39 punktów = 2,0
39 – 43 = 3,0
44 – 48 = 3,5
49 – 54 = 4,0
55 – 59 = 4,5
60 – 65 = 5,0

Pracę semestralną studenci piszą w domu. Jest to samodzielna analiza konfrontatywna wybranego materiału leksykalnego (min. 5 jednostek wyjściowych). Analiza polega na dobraniu względem materiału wyjściowego odpowiednich ekwiwalentów, określeniu kategorialnego lub niekategorialnego charakteru odpowiedników międzyjęzykowych, ustaleniu panujących między odpowiednikami międzyjęzykowych stosunków tożsamości, różnic pełnych lub różnic częściowych, a następnie podania wniosków z przeprowadzonej analizy.

2,0 – zbyt mała liczba jednostek wyjściowych lub błędnie dobrane ekwiwalenty, lub w ponad połowie przypadków źle określony typ stosunków międzyjęzykowych.
3,0 – w kilku przypadkach błędnie dobrane ekwiwalenty i/lub w połowie przypadków źle określony typ stosunków międzyjęzykowych.
3,5 – ekwiwalenty dobrane poprawnie, w ok. 40-30% źle określony typ stosunków międzyjęzykowych, problemy z określeniem kategorialności/niekategorialności odpowiedników międzyjęzykowych (brak lub liczne błędy), błędne wnioski.
4,0 – ekwiwalenty dobrane poprawnie, w ok. 20-10% źle określony typ stosunków międzyjęzykowych, problemy z określeniem kategorialności/niekategorialności odpowiedników międzyjęzykowych (brak lub nieliczne błędy), wnioski sformułowane poprawnie.
4,5 – ekwiwalenty dobrane poprawnie, dopuszcza się źle określony typ stosunków międzyjęzykowych w poniżej 10% ustalonych par odpowiedników międzyjęzykowych lub problemy z określeniem kategorialności/niekategorialności odpowiedników międzyjęzykowych (brak lub błędy), wnioski poprawne, nieliczne błędy językowe i/lub ortograficzne i interpunkcyjne.
5,0 – ekwiwalenty dobrane poprawnie, we wszystkich parach odpowiedników międzyjęzykowych poprawnie określono typ stosunków międzyjęzykowych oraz ich kategorialny/niekategorialny charakter, wnioski poprawne; dopuszcza się nieliczne potknięcia językowe i/lub ortograficzne i interpunkcyjne.

Ocena końcowa jest średnią arytmetyczną z ww. ocen. Ocena 2,0 z którejkolwiek części uniemożliwia otrzymanie zaliczenia z przedmiotu (do czasu poprawienia). Punkty za aktywność na zajęciach (min. 5) podnoszą ocenę o 0,5.
Ocenę celującą 5! otrzymuje student, który otrzymał 5,0 z obu prac, uzyskał punkty za aktywność, a w pracy semestralnej podjął dodatkową próbę konfrontacji badanych jednostek na poziomie uzualno-stylistycznym.

Na osiągnięcie efektów uczenia się student musi przeznaczyć:
30 godzin zorganizowanych (1 ECTS),
ok. 15 godzin na bieżące przygotowanie do zajęć (0,5 ECTS),
ok. 15 godzin na napisanie pracy semestralnej (0,5 ECTS).

Student ma prawo do 2 nieusprawiedliwionych nieobecności, każda następna wymaga złożenia usprawiedliwienia. O uznaniu nieobecności decyduje wykładowca. Przekroczenie nieobecności usprawiedliwionych i nieusprawiedliwionych na 50% zajęć może być podstawą do niezaliczenia przedmiotu. Warunki zaliczenia przedmiotu w terminie poprawkowym są takie same jak w terminie I.

W przypadku braku możliwości prowadzenia zajęć w formie stacjonarnej zajęcia będą odbywać się przy użyciu narzędzi komunikacji na odległość, najprawdopodobniej Google Meet oraz innych zalecanych przez UW.

nie dotyczy

1. Bartwicka H., Ze studiów konfrontatywno-przekładowych nad językiem polskim i rosyjskim, Warszawa 2006.
2. Bogusławski A., Problem tertium comparationis w porównaniu lingwistycznym, „Kwartalnik Neofilologiczny”, 1976, nr 3.
3. Bogusławski A., Karolak S., Gramatyka rosyjska w ujęciu funkcjonalnym, Warszawa 1973.
4. Fontański H., Rodzaje podstaw funkcjonalno-semantycznych w opisie konfrontatywnym, [w:] Semantyka w badaniach konfrontatywnych języka rosyjskiego i polskiego, pod red. M. Blicharskiego, Katowice 1980, 7-15.
5. Gak V.G., Sopostavitel’naja leksikologija, Moskva, 1977.
6. Gak V.G., O kontrastivnoj lingvistike, [w:] Novoje v zarubežnoj lingvistike, vyp. 25, Kontrastivnaja lingvistika, Moskva, 1989.
7. Gasek B., Leksiko-semantičeskaja interferencija v processe perevoda, Wrocław 2012.
8. Gramatyka konfrontatywna języka polskiego i rosyjskiego. Materiały Konferencji Naukowej, Łódź 1976.
9. Grochowski L., Interferencja językowa z psychologicznego i lingwistycznego punktu widzenia a proces nauczania języka rosyjskiego, [w:] Polska myśl glottodydaktyczna 1945-1975, pod red. F. Gruczy, Warszawa 1979.
10. Jarceva V.N., Kontrastivnaja grammatika, Moskva, 1981.
11. Kognitywne podstawy języka i językoznawstwa, pod red. E. Tabakowskiej, Kraków 2001 (rozdz. Porównywanie języków: socjologia języka, typologia języków i językoznawstwo kontrastywne).
12. Mečkovskaja N.B., Obščeje jazykoznanije. Strukturnaja i social’naja tipologija jazykov, Moskva, 2009.
13. Platkow A., Gramatyka translacyjna a gramatyka kontrastywna, [w:] Gramatyki translacyjne, pod red. J. Lukszyna, wyd. TOPOS, Warszawa 1996, 40-46.
14. Polsko-rosyjskie językoznawstwo konfrontatywne. Wybór materiałów, oprac. J. Wawrzyńczyk, Łódź 1978.
15. Problemy izučenija otnošenij ekvivalentnosti v slavjanskich jazykach, red. S. Siatkowski i T.S. Tichomirova, Moskva, 1997.
16. Semantyka w badaniach konfrontatywnych języka rosyjskiego i polskiego, pod red. M. Blicharskiego, Katowice 1980.
17. Siatkowski S., Strukturalne i uzualno-stylistyczne właściwości odpowiedników międzyjęzykowych, „Slavia Orientalis”, 1978, nr 3.
18. Siatkowski S., K probleme adekvatnosti perevoda, „Slavia Orientalis”, 1980, nr 1-2.
19. Siatkowski S., Założenia językoznawstwa konfrontatywnego, [w:] Nauczanie języka rosyjskiego a językoznawstwo i psychologia, pod red. S. Siatkowskiego, Warszawa 1976, 1986.
20. Wójcik T., Zagadnienia teoretyczne polsko-rosyjskiej gramatyki kontrastywnej, Kielce 1977.
21. Zabrocki L., Podstawowe problemy gramatyki konfrontatywnej, [w:] Polska myśl glottodydaktyczna 1945-1975, pod red. F. Gruczy, Warszawa 1979.
22. Zmarzer W., Podstawy analizy konfrontatywnej języków pokrewnych, Warszawa 1992.

Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb:

• Strona przedmiotu 3202-S1OGKF31o w USOSweb