Warsztaty językowo-tłumaczeniowe C francuski poziom I 3201-1WJTCF1
Celem zajęć jest zapoznanie studentów z zasadami oraz etapami tłumaczenia, podstawowymi elementami warsztatu tłumacza, wybranymi problemami polsko-obcojęzycznej konfrontacji przekładowej, różnorodnymi strategiami i technikami tłumaczeniowymi. Studenci będą wykonywać ćwiczenia z analizy translacyjnej tekstu wyjściowego, będą poszukiwać optymalnych odpowiedników (korzystając z różnorodnych, wiarygodnych źródeł, takich jak słowniki, teksty paralelne i analogiczne, korpusy językowe, banki terminologiczne, fora tłumaczy itp.), analizować dwuteksty, redagować teksty docelowe w języku polskim, co pozwoli im opanować umiejętność dostrzegania i poprawiania błędów językowych i tłumaczeniowych. Weryfikacją opanowanych umiejętności cząstkowych będą wykonane tłumaczenia na język polski. Celem kursu jest również ukształtowanie postaw zgodnych z etyką zawodową tłumacza.
Tematyka zajęć:
1. etapy pracy tłumacza pisemnego;
2. warsztat pracy tłumacza – słowniki (w języku polskim oraz w obcych);
3. zasady korzystania ze słowników i encyklopedii oraz zasobów internetowych
4. wymogi formalne wobec tekstu tłumaczenia (w tym wyróżnienia, strona graficzna, redakcja techniczna, podstawowe znaki korektorskie) – w j. polskim;
5. redagowanie tekstu – w j. polskim;
6. proces tłumaczenia: transformacje przekładowe, techniki i strategie;
7. różnice językowe (ujęcie kontrastywne – „luki” systemowe) oraz wynikające stąd problemy w tłumaczeniu;
8. nazwy własne jako szczególny problem tłumaczeniowy w kontekście kultur języka ojczystego, obcego (B) oraz „trzeciej” kultury;
9. błędy w tłumaczeniu i mechanizmy ich powstawania;
10. transkrypcja i transliteracja, norma polska oraz systemy międzynarodowe;
11. normy etyczne w tłumaczeniu.
Nakład pracy studenta:
Godziny kontaktowe: 30
Nakład własny: 15
Rodzaj przedmiotu
Tryb prowadzenia
Założenia (opisowo)
Efekty kształcenia
WIEDZA:
Po ukończeniu ćwiczeń student zna zasady i etapy tłumaczenia, zna warsztat tłumacza oraz podstawowe strategie i techniki tłumaczenia.
UMIEJĘTNOŚCI:
Student analizuje tekst wyjściowy, analizuje teksty oryginalne i tłumaczone, wybiera strategię przekładu w zależności od specyfiki oraz funkcji tekstu, spodziewanych odbiorców i innych czynników oraz konsekwentnie ją realizuje. Znajduje odpowiedniki, korzysta z różnorodnych źródeł – słowników, tekstów paralelnych i analogicznych, korpusów językowych, redaguje tekst docelowy w języku polskim, dostrzega i poprawia błędy językowe i tłumaczeniowe. Dokonuje oceny dostępnych źródeł pod kątem ich wiarygodności oraz użyteczności przy konkretnym tłumaczeniu.
KOMPETENCJE SPOŁECZNE:
Student wykonuje zadania zgodnie z zasadami etyki zawodowej.
Kryteria oceniania
Metody i kryteria oceniania: Wymagania na zaliczenie:
• obecność na zajęciach i przygotowanie do zajęć (dopuszczalne 2 nieobecności; w przypadku przekroczenia liczby 2 nieobecności prowadzący ma prawo odmówić zaliczenia zajęć)
• terminowość,
• pozytywna ocena ze wszystkich prac cząstkowych (student ma prawo do jednej poprawy każdej pracy),
• zadowalające wykonanie innych wskazanych przez prowadzącego zadań.
Zaliczenia poprawkowe odbywa się na tych samych zasadach, co zaliczenie w pierwszym terminie, chyba że nie jest to możliwe lub prowadzący w sylabusie zajęć dla grupy zajęciowej określi inne warunki
Ocena ciągła (bieżące przygotowanie do zajęć), ocena prac cząstkowych (glosariuszy, analiz dwutekstów, analiz pod kątem błędów, kilku tłumaczeń krótkich tekstów na język polski).
Kryteria oceny:
W przypadku tłumaczeń oceniany jest aspekt tłumaczeniowy i pragmatyczny, językowy, formalny.
99%-100 - 5!
98% - 91% - 5
90% - 86% - 4,5
85% - 76% - 4
75% - 71% - 3,5
70% - 60% - 3
poniżej - 2 (nzal)
Literatura
Zajęcia mają charakter warsztatowy i do zaliczenia przedmiotu nie jest wymagana literatura obowiązkowa.
Na zajęciach korzystamy ze słowników jedno- i dwujęzycznych, słowników jęz. polskiego, leksykonów i encyklopedii, tekstów paralelnych i analogicznych, korpusów językowych.
Literatura zalecana:
Bagajewa I. 1993 O nazwach geograficznych w ujęciu translatorycznym w: Przyczynki do teorii i metodyki kształcenia nauczycieli języków obcych i tłumaczy w perspektywie wspólnej Europy. Red. F. Grucza. Warszawa.
Belczyk A. 2009 Poradnik tłumacza. Wydanie 2 poprawione, rozszerzone i uaktualnione. Kraków: Wydawnictwo IDEA.
Dzierżanowska H. 1988 Przekład tekstów nieliterackich. Warszawa: PWN.
Lipiński K. 2000 Vademecum tłumacza Kraków: IDEA.
Osuchowska B. 2005 Poradnik autora, tłumacza, redaktora. Warszawa: Inicjał.
Szczęsny A., Kozłowska Z. 2018 Tłumaczenie pisemne na język polski. Kompendium. Warszawa: PWN.
Tezaurus terminologii translatorycznej 1993 i 1998, red. J. Lukszyn Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: