Tłumaczenie tekstów specjalistycznych - tematyka autorska jęz. C - niemiecki 3200-M2-1TSACN

Po zakończeniu warsztatów student nabywa wiedzę w zakresie technik i strategii tłumaczeniowych oraz następujące umiejętności:
- właściwie kwalifikuje rodzaj tekstu i dobiera metodę tłumaczenia
- potrafi dobrać specjalistyczne źródła słownikowe, tekstowe i korzystać z nich
- ma zasób słownictwa specjalistycznego pozwalający na prawidłowy przekład tekstu z przedmiotowej dziedziny i właściwie je wykorzystuje
- rozpoznaje idiomatyczność w tekście wyjściowym i wie, jak się z nią obchodzić
- prawidłowo, w sposób zrozumiały i przejrzysty przekłada teksty specjalistyczne i niespecjalistyczne z danej dziedziny.
- posiada umiejętność autokorekty
- umie nadać właściwą formę graficzną tłumaczonemu tekstowi
- potrafi uzasadnić wybraną przez siebie strategię tłumaczenia
- umie pracować w (małym) zespole tłumaczeniowym

Ocena ciągła na podstawie:
- obecności i przygotowania do zajęć,
- pracy samodzielnej (przygotowanie wymaganej liczby tłumaczeń wraz z autokorektą),
- zadowalającego wykonania innych wskazanych przez prowadzącego zadań (np. analiz, glosariuszy),
- pozytywnej oceny ze wszystkich prac cząstkowych,
- końcowego zaliczenia semestralnego.

Kryteria oceny przekładów:
Przekłady oceniane są pod względem tłumaczeniowym, formalno-językowym i pragmatycznym.

Skala ocen:
99–100% - 5!
98–91% - 5
90–86% - 4,5
85–76% - 4
75–71% - 3,5
70–60% - 3
poniżej - 2 (nzal)

Limit dopuszczalnych nieobecności: 2. W razie przekroczenia tego limitu student powinien zwrócić się do wykładowcy z prośbą o wyznaczenie formy zaliczenia materiału z zajęć (o ile nieobecności jest nie więcej niż 50%).

Słowniki jedno-, dwu- i wielojęzyczne; ogólnojęzykowe i specjalistyczne; papierowe i elektroniczne (w tym słowniki internetowe, np. Online-Duden, DWDS; Langenscheidt Online, Translatica; SJP PWN); korpusy językowe (pojedyncze i paralelne, np. Leipziger Korpus-Sammlung – corpora.uni-leipzig.de; Linguee, Reverso Context); glosariusze i bazy terminologiczne (np. IATE, Electropedia); leksykony i encyklopedie; teksty paralelne i analogiczne.

Słowniki i leksykony:
- *Budzowski A. (2004): Niemieckie idiomy i zwroty potoczne. Warszawa: Wyd. Euro-Edukacja.
- Chodera J., Kubica S., Bzdęga A. (2007): Podręczny słownik niemiecko-polski. Wyd. XIX. Warszawa: Wiedza Powszechna.
- *Czochralski J. (1990): Mały słownik idiomatyczny polsko-niemiecki. Wyd. III. Warszawa: PW „Wiedza Powszechna”.
- Czochralski J., Ludwig K.-D., [Kramer U.] (2010): 5000 idiomów niemieckich. Wyd. III. Warszawa: Wyd. „Wiedza Powszechna”.
- Droemann, Maria U.; Welfens, Maria J. (2004): Słownik ochrony środowiska niemiecko-polski, polsko-niemiecki. Warszawa: PW „Wiedza Powszechna”
- Janus D. [et al.] (red.) (2007): Wielki słownik niemiecko-polski PONS. Poznań: Wyd. LektorKlett.
- Kunkel-Razum K., Scholze-Stubenrecht W., Wermke M. (Hrsg.) (2010): Duden. Deutsches Universalwörterbuch. 6., überarb. und erw. Aufl. Mannheim [etc.]: Dudenverlag.
- Sokołowska M., Bender A., Żak K. (red.) (2005): Słownik naukowo-techniczny niemiecko-polski. Wyd. XIV. Warszawa: Wyd. Nauk.-Techn.
- Tafil-Klawe M., Klawe J. (2012): Podręczny słownik medyczny polsko-niemiecki i niemiecko-polski. Wyd. II (dodr.). Warszawa: Wyd. Lek. PZWL.
- Wiktorowicz J., Frączek A. (red.) (2010): Wielki słownik niemiecko-polski. Warszawa: Wyd. Nauk. PWN.
- Ziebart H., Wójcik A. (2010): PONS Phraseologisches Wörterbuch Deutsch-Polnisch / Słownik frazeologiczny niemiecko-polski. Stuttgart: PONS GmbH.

Jordan B., Lenz A. (1998): Weltpolitik im 20. Jahrhundert. Lexikon der Ereignisse und Begriffe. Reinbek: Rowohlt.
Strackenbrock B. (Hrsg.) (1998): Wie funktioniert das? Technik heute. 4., völlig neu bearbeitete Auflage. Mannheim [etc.]: Meyers Lexikonverlag.
[*= słowniki/leksykony do konsultacji uzupełniającej lub studiów szczegółowych]

Pozycje translatologiczne:
- Dzierżanowska H. (1977): Tłumaczenie tekstów nieliterackich. Założenia teoretyczne i wskazówki metodyczne. Warszawa: Wyd. UW.
- Górnicz M. (2013): "Kulturowe uwarunkowania zapożyczeń terminologicznych (na przykładzie terminologii medycznej)". W: Kasperska I,; Żuchelkowska A. (red.): Przekład jako akt komunikacji międzykulturowej. Poznań: Wyd Nauk. UAM, s. 69-86.
- Hejwowski K. (2004a): Kognitywno-komunikacyjna teoria przekładu. Warszawa: Wyd. Nauk. PWN.
- Hejwowski K. (2004b): Translation: A Cognitive-Communicative Approach. Olecko: Wyd. Wszechnicy Mazurskiej.
- Hejwowski K. (2015): Iluzja przekładu. Przekładoznawstwo w ujęciu konstruktywnym. Katowice: Śląsk.
- Kautz U. (2002): Handbuch Didaktik des Übersetzens und Dolmetschens. München: Iudicium.
- Kątny A. (red.) (2001): Języki fachowe: problemy dydaktyki i translacji. Olecko: Wyd. Wszechnicy Mazurskiej.
- Kielar B. Z. (1991): „Problemy tłumaczenia tekstów specjalistycznych”. W: Grucza F. (red.): Teoretyczne podstawy terminologii. Warszawa: Zakł. Nar. im. Ossolińskich, s. 133-140.
- Kokot U. (2001): Metody przekładu niemieckich nazw medycznych na język polski. Katowice: Wyd. UŚ.
- Kozłowska Z., Szczęsny A. (2018): Tłumaczenie pisemne na język polski. Kompendium. Warszawa: Wyd. Nauk. PWN.
- Lipiński K. (2004): Mity przekładoznawstwa. Kraków: Egis.
- Maliszewski J. (red.) (2003): Wybrane aspekty przekładu literackiego i specjalistycznego. Częstochowa: Wyd. Wydz. Zarz. Politechniki Częstochowskiej.
- Olohan M. (2016): Scientific and Technical Translation. London; New York: Routledge.
- Stanaszek M. (2010): „Złożony problem złożeń. O tłumaczeniu niemieckich ‘compositów’ rzeczownikowych na język polski”. W: Hejwowski K. (red): Tłumaczenie – leksyka, frazeologia, styl. Warszawa : ILS UW, s. 164-176.
- Voellnagel A. (1998): Jak nie tłumaczyć tekstów technicznych. Wyd. IV, popr. i rozsz. Warszawa: Tepis.

Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb:

• Strona przedmiotu 3200-M2-1TSACN w USOSweb