Przekład z zastosowaniem technologii cyfrowych jęz. C - angielski 3200-L3-1PTCCA
Celem zajęć jest kształcenie kompetencji tłumaczeniowych z wykorzystaniem nowoczesnych technologii cyfrowych oraz rozwijanie umiejętności analizy tekstu oryginalnego, tłumaczenia, weryfikacji i oceny przekładu.
Nakład pracy studenta:
30 godzin zajęć kontaktowych i 30 godzin pracy własnej, w sumie: 60h
W przypadku braku możliwości prowadzenia zajęć w formie stacjonarnej zajęcia będą się odbywać przy użyciu narzędzi komunikacji na odległość zalecanych przez Uniwersytet Warszawski.
Główne treści nauczania:
1. Praca terminologiczna i tłumaczeniowa z korpusem: rodzaje i funkcje korpusów, ocena ich przydatności, weryfikacja łączliwości;
2. Praca terminologiczna i tłumaczeniowa ze słownikami internetowymi: rodzaje i zastosowania słowników internetowych, ich porównanie ze słownikami tradycyjnymi, umiejętność krytycznej oceny rezultatów kwerendy słownikowej oraz ograniczenia słowników, poszukiwanie ekwiwalentów w języku docelowym i ich ocena;
3. Program Word jako podstawowe narzędzie pracy tłumacza: pogłębienie umiejętności używania programu w pracy nad tłumaczeniem, formatowaniem, weryfikowaniem i redagowaniem tekstu tłumaczenia, wymogi edytorskie i korekta tekstów;
4. Programy do tłumaczenia maszynowego jako narzędzie pracy tłumacza: ich funkcjonowanie, zastosowanie i ograniczenia, praca z tekstem przełożonym maszynowo, postedycja;
5. Tekst cyfrowy jako przedmiot tłumaczenia: hiperlinki i znaczniki jako problem tłumaczeniowy;
6. Internet jako źródło tekstów paralelnych i analogicznych: ich poszukiwanie, ocena i wykorzystanie;
7. Techniki i strategie tłumaczenia (parafrazowanie, transformacje składniowe na poziomie zdania i akapitu, operowanie szykiem jako wykładnikiem struktury tematyczno-rematycznej oraz adekwatnymi środkami spójności; techniki stosowane w odniesieniu do leksyki bezekwiwalentnej, problem odmienności realiów kulturowych) – kontynuacja;
8. Typy i rodzaje tekstów, identyfikacja rejestru, stylu i jego wykładników oraz sposoby ich oddania w tłumaczeniu – kontynuacja;
9. Problemy pragmatyki przekładu specyficzne dla tematyki, odbiorcy, funkcji i typu tekstów – kontynuacja.
Formy pracy:
Analiza tekstów (wyjściowych, przekładów, paralelnych, analogicznych), analizowanie błędów w tekstach oryginałów i tłumaczeń (własnych i cudzych); praca z internetowymi materiałami źródłowymi różnych typów; ćwiczenia mające na celu sformatowanie adekwatnego tekstu tłumaczenia w Wordzie, ćwiczenia mające na celu weryfikację i redakcję tekstu w Wordzie, ćwiczenia mające na celu sformułowanie adekwatnego tekstu przekładu; przygotowywanie analiz w domu i omawianie na zajęciach, przygotowywanie na zajęciach krótkich propozycji tłumaczeń; ćwiczenia ze słownikami internetowymi, ćwiczenia z korpusami, samodzielne wykonanie przekładu (w domu, na zajęciach) i jego omówienie; ćwiczenia przeciwdziałające interferencji, ćwiczenia mające na celu uzyskanie kohezji i koherencji tekstu; przygotowanie glosariusza; praca projektowa (zespołowa).
Metody pracy:
Dyskusja grupowa, praca w małych grupach, praca indywidualna, prezentacje, samodzielne wykonywanie przekładów, identyfikacja i korekta błędów (praca w parach), przygotowanie glosariusza, projekty i in.
Tematyka i rodzaje tekstów:
Teksty niespecjalistyczne o dowolnej tematyce i możliwie zróżnicowanej formie i funkcji: przewodniki, foldery, strony internetowe, reklamy, teksty prasowe, ulotki, recenzje, publicystyka, przemówienia, wywiady itp., teksty z elementami języka specjalistycznego.
Kierunek tłumaczenia:
A-C i C-A.
Wymagania na zaliczenie:
Obecność i zadowalająca praca na zajęciach, systematyczne i terminowe przygotowywanie w domu ćwiczeń na zajęcia, rzetelne wykonanie wskazanych zadań w czasie zajęć, w tym – ćwiczeń ze słownikami, korpusami i źródłami internetowymi, ćwiczeń przekładowych i ćwiczeń weryfikacyjno-redakcyjnych; zaliczenie śródsemestralnych testów kontrolnych i/lub sprawdzianu końcowego.
Zaliczenie poprawkowe odbywa się w tej samej formie i na takich samych warunkach, jak zaliczenie w zwykłym terminie, chyba że nie jest to możliwe ze względów organizacyjnych (wówczas forma zaliczenia może ulec zmianie).
Rodzaj przedmiotu
Tryb prowadzenia
Założenia (opisowo)
Koordynatorzy przedmiotu
Efekty kształcenia
Po ukończeniu kursu student:
wiedza:
• zna podstawowe rodzaje przekładu pisemnego, ma wiedzę o tłumaczeniu pisemnym jako procesie, zna i potrafi rozpoznać role tłumacza w akcie komunikacji
• zna i rozumie podstawy warsztatu tłumacza pisemnego, zna strategie i techniki tłumaczeniowe (w ujęciu różnych koncepcji translatorycznych), rozumie ich specyfikę
• ma wiedzę o technologiach informacyjnych i współczesnych technologiach wspomagających tłumaczenie, zna zastosowania komputera w pracy językoznawcy i tłumacza pisemnego oraz ustnego
• ma wiedzę o korpusach językowych, w tym równoległych, rozumie ich zastosowanie w pracy badawczej oraz w praktyce translatorskiej
• zna zasady etyki profesjonalnej tłumacza pisemnego i ustnego
• zna podstawowe zasady funkcjonowania tłumacza w ramach różnych form przedsiębiorczości (freelance, biura tłumaczy itp.) na rynku krajowym i międzynarodowym, zna podstawowe zasady współpracy z instytucjami (wydawnictwami)
umiejętności
• potrafi korzystać ze źródeł, słowników, tekstów paralelnych, dokonując adekwatnej oceny ich przydatności w poszukiwaniu ekwiwalentów przekładowych
• potrafi przeprowadzić wieloaspektową analizę tekstu wyjściowego, określając najważniejsze problemy przekładowe
• potrafi dokonać spełniającego wymogi jakości profesjonalnej tłumaczenia pisemnego tekstu z języka obcego na język polski oraz z polskiego na język obcy (dotyczy to dwóch studiowanych języków),
• zna i stosuje w jak największym stopniu współczesne technologie informacyjne w pracy badawczej, w tłumaczeniu i edycji tekstów
• stosuje dane korpusowe w pracy badawczej oraz w poszukiwaniu odpowiedników i w przygotowaniu tłumaczenia pisemnego,
• posiada podstawowe umiejętności pozwalające specjalizować się w dziedzinie tłumaczenia pisemnego oraz w dziedzinie tłumaczenia ustnego z wykorzystaniem współczesnych technologii tłumaczeniowych,
kompetencje społeczne
• jest gotów zaplanować projekt tłumaczeniowy indywidualny lub zbiorowy, określając swoją rolę stosownie do etapu przekładu,
• jest gotów kierować miniprojektem tłumaczeniowym - symulacją projektu w warunkach dydaktycznych, pod opieką nauczyciela,
• potrafi współdziałać w grupie, w tym pracując na odległość i stosując nowoczesne technologie tłumaczeniowe,
• potrafi być mediatorem w sytuacji komunikacji międzykulturowej, uwzględnia w pracy tłumacza różnice kulturowe,
• wykonuje swoje zadania, stosując standardy etyki zawodowej tłumacza i dobre praktyki profesjonalne
• jest gotów do myślenia i działania w sposób przedsiębiorczy w projektach tłumaczeniowych, do których się włącza jako uczestnik lub organizator, potrafi negocjować z instytucjami prowadzącymi działalność tłumaczeniową, ma gotowość podjęcia działalności indywidualnej na rynku tłumaczeniowym (krajowym i międzynarodowym).
Kryteria oceniania
Szczegółowe wymagania oraz kryteria oceny określa każdy prowadzący zajęcia w konkretnym cyklu kształcenia.
Oceny z prac cząstkowych; ocena ciągła (podstawa: kontrola obecności, bieżące przygotowanie do zajęć i aktywność oraz wykonywane samodzielnie tłumaczenia pisemne, śródsemestralne pisemne testy kontrolne, końcowy sprawdzian pisemny, tłumaczenie semestralne). Każdy z ewentualnych wymogów musi zostać spełniony z osobna, dlatego nie określa się ich udziału w ocenie.
Skala:
99% – 100 – 5!
98% – 91% – 5
90% – 86% – 4,5
85% – 76% – 4
75% – 71% – 3,5
70% – 60% – 3
poniżej – 2
Dopuszczalna liczba nieobecności: 2 nieobecności na semestr (w przypadku przekroczenia dopuszczalnego limitu dwóch nieobecności student powinien zwrócić się do wykładowcy z prośbą o wyznaczenie formy zaliczenia materiału z zajęć; jeśli nieobecności jest więcej niż 50%, stanowi to podstawę do niezaliczenia przedmiotu w świetle Regulaminu Studiów).
Literatura
Literatura ogólna (przekładoznawcza, z uwzględnieniem wykorzystania w przekładzie narzędzi informatycznych):
Bogucki, Ł. (2009): Przekład wspomagany komputerowo. Warszawa: Wyd. Nauk. PWN.
Cronin, M. (2013): Translation in the Digital Age, London & New York: Routledge
Hejwowski, K. (red.) (2005): Kulturowe i językowe źródła nieprzekładalności. Olecko: Wszechnica Mazurska.
Hejwowski, K. (2015): Iluzja przekładu. Przekładoznawstwo w ujęciu konstruktywnym. Katowice: Śląsk [szczególnie Rozdział II: „Proces tłumaczenia” i IX: „Błędy tłumaczeniowe”].
Kozłowska, Z.; Szczęsny, A. (2018): Tłumaczenie pisemne na język polski. Kompendium. Warszawa: Wyd. Nauk. PWN [zwłaszcza Rozdział I: „Podstawy tłumaczenia pisemnego”].
Walczyński, M. (2013): „Editorial errors in translation: Translators’ computer skills and the implications for translators’ training”. W: Piotrowski, T.; Grabowski, Ł. (eds.) The Translator and the Computer. Wrocław: Wyd. Wyższej Szkoły Filologicznej, s. 123-138.
Piwko, Ł. (2012): Komputer w pracy tłumacza. Warszawa: Instytut Rusycystyki UW.
Somers, H. (ed.) (2003): Computers and Translation. A Translator’s Guide. Amsterdam & Philadelphia: John Benjamins.
W nawiasach ostrokątnych podano dostępność pozycji w wybranych bibliotekach UW (KH = Katedra Hungarystyki, zbiory byłej biblioteki ILS).
Literaturę szczegółową, w tym zalecane słowniki i korpusy obcojęzyczne, określa prowadzący zajęcia w konkretnym cyklu kształcenia.
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: