Wykład licencjacki:Wybrane aspekty przekładoznawstwa i ich zastosowanie w pracy licencjackiej 3200-L3-0WL-WAP
Celem wykładu jest wspieranie studentów zainteresowanych tłumaczeniem – bez względu na ich kombinację językową – w pogłębianiu wiedzy przedmiotowej i podjęciu realizacji pracy dyplomowej w zakresie porównawczego badania przekładu. Materiał obejmuje omówienie zróżnicowanych perspektyw z jakich może być poprowadzona praca licencjacka poświęcona tej tematyce, wskazanie przykładowych pól badawczych i uwarunkowań kontekstowych oraz wyposażenie studentów w wybrane narzędzia badawcze, a także zasygnalizowanie rozmaitych alternatywnych kierunków metodologicznych. Omawiana jest problematyka związana z warsztatem badacza przekładu. Ponadto przewidziane jest wdrażanie umiejętności opracowania pracy od strony formalnej i posługiwania się materiałami źródłowymi (w zakresie niezależnym od języka).
Kurs skierowany jest do studentów w z różnych sekcji językowych i oparty na wielojęzycznym materiale. W miarę możliwości i potrzeb wykracza też poza zagadnienia tłumaczenia pisemnego oraz przekładu jako zjawiska werbalnego.
Główne treści nauczania obejmują:
1. Praca licencjacka z dziedziny translatoryki: jej przedmiot i możliwe ujęcia.
2. Przekładoznawstwo – podstawowe pojęcia (przypomnienie).
3. Ekwiwalencja – krytykowane pojęcie, bez którego nie możemy się obejść.
4. Od serii translatorskiej do serii komparatystycznej. Implikacje badawcze seryjności.
5. Błędy przekładowe – czy warto je badać i jak je klasyfikować.
6. Krytyka przekładu – wybrane modele.
7. Przykładowe analizy oryginału i przekładu/ów.
8. Konteksty tłumaczenia: kulturowe, biograficzne, socjologiczne, innosemiotyczne.
9. Zagadnienia literatury przedmiotu i pracy ze źródłami.
10. Formalna strona pracy – ogólne wymogi ILS (niezależne od języka pracy).
11. Tekst wielokodowy jako przedmiot badań przekładoznawczych na przykładzie piosenki.
12. Intertekstualność a przekład.
13. Humor a przekład.
14. Test zaliczeniowy.
15. Podsumowanie kursu.
Rodzaj przedmiotu
Tryb prowadzenia
Założenia (opisowo)
Koordynatorzy przedmiotu
Efekty kształcenia
Po ukończeniu przedmiotu:
Student dysponuje utrwaloną wiedzą nt. podstawowych pojęć i narzędzi analizy przekładoznawczej.
Rozumie wieloaspektowość badań przekładoznawczych.
Zna podstawowe zasady, w tym etyczne, posługiwania się literaturą przedmiotu i innymi materiałami podczas pisania tekstów akademickich.
Student potrafi zastosować przedstawione na wykładzie pojęcia i narzędzia badawcze do opisu i analizy empirycznego materiału.
Potrafi krytycznie ocenić swój stan wiedzy i swoje instrumentarium badawcze i będzie umiał je poszerzać zgodnie z potrzebami dyktowanymi przez badany w pracy licencjackiej materiał.
Docenia znaczenie merytorycznego uzasadnienia formułowanych założeń oraz ocen tłumaczenia.
Rozumie współzależność efektów analizy i przyjętych parametrów i paradygmatów.
Kryteria oceniania
Zaliczenie na ocenę
Podstawa zaliczenia: 1) obecność na wykładach (dopuszczalne dwie nieobecności, bez względu na powód);
2) test zaliczeniowy, sprawdzający wiedzę i umiejętność jej odniesienia do empirycznych przykładów / w przypadku niewielkiej liczby słuchaczy możliwa zamiana testu na rozmowę (egzamin ustny).
Progi zaliczeniowe:
100%–98% – 5!
91% – 97% – 5
90% – 86% – 4,5
85% – 76% – 4
75% – 71% – 3,5
70% – 60% – 3
poniżej – 2 (nzal).
Przy podejściu do zaliczenia w drugim terminie lub po raz drugi progi ocen ulegają podniesieniu odpowiednio o 5% każdy.
Literatura
Do zaliczenia przedmiotu nie jest wymagana literatura obowiązkowa. Poniższy spis to niewielki wybór literatury, na której oparty jest materiał wykładu; pozycje te mogą służyć do pogłębienia wiedzy przedmiotowej.
Bednarczyk A., Kulturowe aspekty przekładu, Śląsk, Katowice 2002.
Biograficzne konteksty przekładu, red. P. Fast, A. Kozak, „Śląsk”, Katowice 2002.
Hejwowski K., Kognitywno-komunikacyjna teoria przekładu, PWN, Warszawa 2007.
Jettmarová Z., How many functionalisms are there in translation studies?, „AUC Philologica” 3/2015: Translatologica Pragensia” IX, 73-82.
Kaźmierczak M., Przekład meliczny, w: Sensualność w literaturze polskiej. Przedstawienia zmysłów człowieka w języku, piśmiennictwie i sztuce od średniowiecza do współczesności, red. W. Bolecki, Instytut Badań Literackich PAN, Warszawa 2013.
Kaźmierczak M., Przekład w kręgu intertekstualności, ILS, Warszawa 2012.
Kaźmierczak M., Tekst, paratekst, przesunięcia interpretacyjne w polskich wydaniach „Przygód Fandorina”, „Przegląd Rusycystyczny” 2016 nr 1, nr 2.
Legeżyńska A., Tłumacz i jego kompetencje autorskie, PWN, Warszawa 1999, wyd. 2.
Lewicki R., Obcość w odbiorze przekładu, wyd. UMCS, Lublin 2000.
Mała encyklopedia przekładoznawstwa, red. U. Dąmbska-Prokop, Educator, Częstochowa 2000.
Między oryginałem a przekładem, t. XIII: Poczucie humoru a przekład, red. J. Konieczna Twardzikowa, M. Filipowicz-Rudek, Kraków 2008.
Munday J., Introducing Translation Studies. Theories and Applications, Routledge, London – New York 2001.
Pisarska A., Tomaszkiewicz T., Współczesne tendencje przekładoznawcze, Wyd. Naukowe UAM, Poznań 1996.
Skibińska E., Kuchnia tłumacza. Studia o polsko-francuskich relacjach przekładowych, Universitas, Kraków 2008.
Skwara M., Polskie serie recepcyjne wierszy Walta Whitmana, Universitas, Kraków 2014.
Socjologiczne aspekty przekładu, red. P. Fast, „Śląsk”, Katowice 2003.
Tabakowska E., Językoznawstwo kognitywne a poetyka przekładu, przeł. A. Pokojska, Universitas, Kraków 2001.
Teodorowicz-Hellman E., „Pan Tadeusz” w szwedzkich przekładach, Izabelin 2001.
Topics in Audiovisual Translation, red. P. Orero, Amsterdam, John Benjamins 2004.
Translation Studies Reader, red. L. Venuti, Routledge, London – New York 2000.
Übersetzung – Translation – Traduction. An International Encyclopedia of Translation Studies, red. H. Kittel et al., t.1, de Gruyter, Berlin 2004.
Wojtasiewicz O., Wstęp do teorii tłumaczenia, TEPIS, Warszawa 1996, wyd.3.
Współczesne teorie przekładu. Antologia, red. P. Bukowski, M. Heydel, Znak, Kraków 2009.
Z teorii i historii przekładu artystycznego, red. J. Baluch, UJ, Kraków 1974.
Виноградов В., Перевод. Общие и лексические вопросы, КДУ, Москва 2004, wyd. 2.
Оболенская Ю.Л., Художественный перевод и межкультурная коммуникация, Либроком, Москва 2010, wyd. 3.
Топер П., Перевод в системе сравнительного литературоведения, Наследие, Москва 2001, wyd. 2.
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: