Wprowadzenie do tłumaczenia specjalistycznego z j. polskiego na j. włoski (B) 3200-L2-2WTSBW
Program kursu obejmuje następujące zagadnienia:
- przedstawienie technik tłumaczenia pisemnego;
- specyfika języków specjalistycznych i tekstów specjalistycznych (na przykładzie języka naukowego, medycznego, farmaceutycznego, urzędowego, handlowego, obszaru gastronomii i sztuki);
- dokonywanie wstępnej analizy i interpretacji tekstu specjalistycznego;
- wybór odpowiednich technik tłumaczeniowych;
- analiza krytyczna tekstów paralelnych;
- literatura i narzędzia wykorzystywane przez tłumacza tekstów
specjalistycznych (zalecane słowniki, leksykony, encyklopedie oraz literatura specjalistyczna).
Ćwiczenia mają na celu przygotowanie słuchaczy do pracy z tekstami specjalistycznymi z różnych dziedzin. Studenci zachęcani są do pogłębiania wiedzy tłumaczeniowej we własnym zakresie z użyciem nowoczesnych źródeł. W tym celu przygotowują prezentacje wybranych zagadnień teoretycznych oraz własne miniprojekty terminologiczne.
Nakład pracy studenta:
30 godzin – obecność na zajęciach
20 godzin – wykonanie zadań domowych
5 godzin – przygotowanie prezentacji na zajęcia
5 godzin – przygotowanie do zaliczenia.
Rodzaj przedmiotu
Tryb prowadzenia
Założenia (opisowo)
Koordynatorzy przedmiotu
Efekty kształcenia
Po zakończeniu przedmiotu student:
Wiedza:
- zna strukturę języka jako systemu, ma podstawową wiedzę o miejscu i znaczeniu terminologii oraz translatoryki w zakresie tłumaczeń specjalistycznych, a także rozumie specyfikę przedmiotową tych dziedzin (S1.2_W01),
- zna podstawową terminologię z zakresu translatoryki, metod translatorskich, komunikacji specjalistycznej (S1.2_W01),
- zna i rozumie typową terminologię gramatyczną, posiada wiedzę na temat wybranych uwarunkowań pragmatycznych w obrębie języka polskiego i dwóch studiowanych języków obcych, rozpoznaje charakterystyczne struktury tekstu specjalistycznego i rozumie potrzebę zastosowania odpowiednich strategii translatorskich w celu przetłumaczenia tego typu tekstów (S1.2_W04),
- rozumie, czym jest układ translatoryczny i ekwiwalencja przekładowa, zna różne typy tłumaczeń, zna i rozumie zasady i strategie przekładu międzyjęzykowego, szczególnie w obrębie dwóch studiowanych języków obcych oraz języka polskiego (S1.2_W06),
- zna i rozumie terminologię wybranych dziedzin wiedzy i działalności zawodowej, ma podstawową wiedzę o tworzeniu baz i innych zasobów terminologicznych, zna ośrodki zajmujące się działalnością terminologiczną w Polsce i krajach obszarów dwóch studiowanych języków obcych (S1.2_W10),
- zna i rozumie paradygmaty i metody analizy tekstu specjalistycznego i/lub literackiego, ma uporządkowaną wiedzę ogólną w zakresie teorii i metodologii analizy tekstu, orientuje się w możliwościach zastosowania teorii przekładu w pracy tłumacza tekstów specjalistycznych i/lub tekstów literackich w zakresie dwóch studiowanych języków obcych (S1.2_W12),
Umiejętności:
- potrafi rozwiązywać problemy i realizować zadania w zakresie tłumaczeń specjalistycznych, dokonując analizy procesów zachodzących w układzie komunikacji zawodowej oraz czynników wpływających na te procesy (S1.2_U01),
- potrafi odpowiednio dobrać metody translatorskie lub strategie językowe umożliwiające rozwiązywanie problemów przekładowych w zakresie dwóch studiowanych języków (S1.2_U02),
- potrafi tłumaczyć na studiowany język obcy teksty specjalistyczne, unikając błędów interferencyjnych oraz stosując strategie
i techniki przekładowe odpowiednie do rodzaju tłumaczenia, potrafi zastosować ekwiwalentne konstrukcje składniowe, terminologię oraz środki łączliwości w tłumaczeniu tekstów specjalistycznych z języka polskiego na studiowany język (S1.2_U03),
- potrafi rozpoznawać elementy kulturowe obecne w tekstach specjalistycznych; potrafi właściwie interpretować dane zjawiska kulturowe dotyczące komunikacji specjalistycznej (S1.2_U04),
- potrafi wyszukiwać i krytycznie oceniać formy ekwiwalentne w różnego rodzaju dziełach leksykograficznych, w tym w korpusach tekstowych, w zakresie języka polskiego i dwóch studiowanych języków (S1.2_U07),
- potrafi wykorzystać ogólnodostępne bazy i inne zasoby terminologiczne do pracy z tekstami specjalistycznymi, potrafi krytycznie ocenić zgromadzone dane terminologiczne wybranej dziedziny wiedzy i działalności zawodowej (S1.2_U08),
- potrafi odpowiednio interpretować dane leksykograficzne i terminologiczne, właściwie interpretuje cechy danego języka specjalistycznego, określa jego stopień terminologizacji (S1.2_U10),
- potrafi przeprowadzić analizę tekstu specjalistycznego na poziomie mikrotekstualnym i makrotekstualnym, potrafi omówić cechy stylistyczne danego tekstu, właściwie je zinterpretować oraz wskazać jego funkcję kulturową w obrębie dwóch studiowanych języków obcych (S1.2_U12).
Kompetencje społeczne:
- jest gotów do właściwego identyfikowania i rozstrzygania dylematów komunikacji specjalistycznej, spowodowanych asymetrią różnych systemów językowych i różnicami kulturowymi, przestrzegając wzorców zachowań etycznych i zasięgając opinii ekspertów (S1.2_K01),
- jest gotów do pośredniczenia między kulturami obszarów dwóch studiowanych języków obcych oraz do uczestnictwa w życiu kulturalnym danych krajów, korzystając z tradycyjnych, jak i najnowszych środków przekazu (S1.2_K02),
- jest gotów do współdziałania w zespole lub kierowania nim, jeśli wymaga tego realizacja danego zadania tłumaczeniowego, dbając przy tym o przestrzeganie zasad etyki zawodowej (S1.2_K03),
- jest gotów do przyjmowania projektów tłumaczeniowych, właściwego określania nakładu pracy oraz poszukiwania danych językowych i kulturowych potrzebnych do wykonania określonego projektu (S1.2_K04),
- jest gotów do pośredniczenia w międzyjęzykowej komunikacji specjalistycznej z zakresu wybranych dziedzin wiedzy i działalności zawodowej jako profesjonalny pośrednik językowy i kulturowy (S1.2_K05),
- jest gotów do współpracy w projektach terminologicznych zarówno dla potrzeb systematyzacji wiedzy wybranej dziedziny, jak i dla potrzeb tłumaczenia wybranych tekstów specjalistycznych (S1.2_K06).
Kryteria oceniania
Metody oceniania pracy studenta:
● ocena ciągła (bieżące przygotowanie do zajęć i wykonywanie zadań podczas zajęć)
● końcowe zaliczenie pisemne
● projekt.
Ocena z przedmiotu obejmuje:
- 40% ocena ciągła, czyli bieżące przygotowanie do zajęć;
- 25% ocena z prezentacji;
- 35% końcowe zaliczenie pisemne
(40% + 25% + 35% = 100%)
Skala ocen:
55%-69% = 3
70%-74% = 3+
75%-84% = 4
85%-89% = 4+
90%-100% = 5
Osiągnięcia studentów oceniane są zgodnie z regulaminem UW. Studenci mają obwiązek uczęszczać na zajęcia, dopuszcza się dwie nieobecności bez konieczności usprawiedliwienia. Każdą kolejną nieobecność należy usprawiedliwić po powrocie na zajęcia.
Literatura
Balboni P.E.. 2000, Le microlingue scientifico-professionali. Natura e insegnamento, Petrini.
Dąmbska-Prokop, U. (red.), 2000. Mała encyklopedia przekładoznawstwa, Częstochowa.
Kozłowska, Z. 2007. O przekładzie tekstu naukowego (na materiale tekstów językoznawczych). Warszawa: Wydawnictwo Uniwersytetu Warszawskiego.
Pieńkoś, J. 2003. Podstawy Przekładoznawstwa – od teorii do praktyki. Kraków: Kantor Wydawniczy Zakamycze.
Tabakowska, E., 2003, O przekładzie na przykładzie, Kraków.
Tabakowska, E., 2009, Tłumacząc się z tłumaczenia, Kraków.
Literatura zostaje uzupełniona o materiały własne przygotowane przez prowadzącego.
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: