Tłumaczenie specjalistyczne z j. rosyjskiego na j. polski 3200-L2-2TSBR
Ćwiczenia mają na celu wprowadzenie słuchaczy do uczestnictwa w zajęciach z poszczególnych gatunków tłumaczeń specjalistycznych, przewidzianych w programie w dalszym toku studiów.
Program kursu obejmuje następujące zagadnienia:
●warsztat pracy tłumacza (najczęściej wykorzystywane źródła, narzędzia i technologie);
●analiza pretranslacyjna (ocena grupy docelowej, stylistyki tekstu, najistotniejszej terminologii);
●dobór strategii, technik i metod tłumaczeniowych, zachowanie spójności tekstu;
●korekta tekstu tłumaczenia (kwestie językowe, stylistyczne, tłumaczeniowe);
●gatunki tłumaczenia specjalistycznego i ich cechy szczególne (teksty publicystyczne, popularnonaukowe, hasła encyklopedyczne, teksty użytkowe, teksty specjalistyczne).
Istotne zagadnienia z zakresu pracy tłumacza zostaną przedstawione na przykładzie tekstów o różnym poziomie specjalizacji i terminologizacji z różnych dziedzin.
Nakład pracy studenta (łącznie 55 godzin):
30 godzin obecność na zajęciach – 1 ECTS;
25 godzin samodzielna praca studenta – 1 ECTS:
- 20 godzin wykonanie zadań domowych,
- 5 godzin przygotowanie tłumaczeń na ocenę.
Rodzaj przedmiotu
Tryb prowadzenia
Założenia (opisowo)
Koordynatorzy przedmiotu
Efekty kształcenia
Po zakończeniu przedmiotu student:
Wiedza:
- ma wiedzę o źródłach informacji (słowniki, słowniki elektroniczne, źródła tekstów paralelnych itp.) dotyczących języka rosyjskiego (S1.2_W13);
- ma wiedzę o możliwościach funkcjonalnych języka polskiego i podstawowych różnicach między językiem polskim oraz językiem rosyjskim (K1_W07; S1.2_W04);
- umie rozpoznać różne stopnie terminologizacji i specjalizacji tekstu oraz jego zabarwienie stylistyczne (S1.2_W06);
- ma podstawową wiedzę z zakresu konstrukcji składniowych, typowej terminologii oraz środków łączliwości w tekstach specjalistycznych w języku polskim i rosyjskim (S1.2_W06);
- ma podstawową wiedzę z zakresu translatoryki, m.in. strategie, techniki i metody tłumaczeniowe (S1.2_W02; S1.2_W05);
- ma podstawową wiedzę z zakresu etyki zawodowej tłumacza (K1_W13; K1_W15; S1.2_W14; S1.2_W16);
- zna i rozumie podstawowe pojęcia i zasady z zakresu ochrony własności intelektualnej i prawa autorskiego (K1_W09).
Umiejętności:
- potrafi posługiwać się oraz właściwie zastosować podstawowe strategie i techniki przekładowe w tłumaczeniu z języka rosyjskiego na język polski (K1_U10; S1.2_U01; S1.2_U02);
- potrafi wyszukiwać, analizować, oceniać i selekcjonować autentyczne teksty w dwóch językach specjalności (K1_U01; S1.2_U07; S1.2_U11);
-zna zasady poprawnej polszczyzny i stosuje je w praktyce (K1_U08);
-potrafi przeprowadzić podstawową analizę tekstu specjalistycznego na poziomie mikrotekstualnym i makrotekstualnym oraz omówić cechy stylistyczne danego tekstu, właściwie je zinterpretować oraz wskazać jego funkcję kulturową w obrębie języka polskiego i rosyjskiego (S1.2_U12);
- potrafi tłumaczyć proste teksty specjalistyczne z języka rosyjskiego na język polski, unikając błędów interferencyjnych oraz stosując strategie i techniki przekładowe odpowiednie do rodzaju tłumaczenia, potrafi zastosować ekwiwalentne konstrukcje składniowe, terminologię oraz środki łączliwości w tłumaczeniu tekstów specjalistycznych z/na język rosyjski obce oraz z/na język polski (S1.2_U03);
- potrafi wykorzystać ogólnodostępne bazy i inne zasoby terminologiczne do pracy z tekstami specjalistycznymi, potrafi krytycznie ocenić zgromadzone dane terminologiczne wybranej dziedziny wiedzy i działalności zawodowej (S1.2_U08);
-potrafi samodzielnie wyszukać i zastosować w pracy tłumacza odpowiednie media, aby usprawnić proces tłumaczeniowy (S1.2_U13);
- potrafi rozwiązywać problemy i wykonywać zadania w warunkach nie w pełni przewidywalnych przez dokonanie oceny i analizy sytuacji oraz dobór właściwych metod i narzędzi (K1_U13; S1.2_U01).
Kompetencje społeczne:
- potrafi pracować w grupie / w parach / współpracować z innymi, przyjmując odpowiednie funkcje; kierować małym zespołem (K1_K07; S1.2_K03; S1.2_K04);
- potrafi określić priorytety służące realizacji zadań, potrafi gospodarować czasem i realizować określone zadania w wyznaczonych terminach, przestrzega zasad etyki zawodowej (K1_K01; S1.2_K01);
- jest świadomy różnic kulturowych istniejących między kulturą polską i rosyjską (S1.2_K02);
- rozumie i docenia wagę elementów kulturowych w tłumaczeniu (S1.2_K02).
Kryteria oceniania
1. Ocena końcowa składa się z następujących komponentów:
- 70% stanowi średnia ocen z tłumaczeń przygotowanych przez studenta (3 teksty);
- 30% stanowi ocena z zajęć dydaktycznych, np.: wykonywanie prac domowych, zaangażowanie w trakcie zajęć;
Warunkiem zaliczenia przedmiotu jest uzyskanie oceny dostatecznej (3) ze wszystkich komponentów.
2. Ocenę końcową wystawia się na podstawie poniższej skali:
60%-69,9% = 3
70%-74,9% = 3+
75%-84,9% = 4
85%-89,9% = 4+
90%-100% = 5
3. Ocena z przedmiotu obejmuje:
- 30% ocena ciągła, czyli bieżące przygotowanie do zajęć;
- 70% tłumaczenia na ocenę.
WARUNKI ZALICZENIA
1. Dopuszczalne są 2 nieusprawiedliwione nieobecności w semestrze. Każdą nieusprawiedliwioną nieobecność ponad ten limit można odrobić poprzez wykonanie prac dodatkowych. Jeśli student posiada zwolnienie lekarskie lub równoważny dokument pozwalający usprawiedliwić nieobecność, musi go przedłożyć prowadzącemu.
2. Student powinien być przygotowany na każde zajęcia. Każde nieprzygotowanie będzie uwzględniane w ocenie z zaangażowania w zajęcia.
3. Końcowego zaliczenie można uzyskać po zaliczeniu wszystkich prac tłumaczeniowych. Student ma prawo do dwukrotnej poprawy każdego sprawdzianu pisemnego. Nieprzystąpienie do sprawdzianu w pierwszym terminie bez usprawiedliwienia powoduje utratę tego terminu.
Praktyki zawodowe
-
Literatura
●Dzierżanowska H., 1988, Przekład tekstów nieliterackich, Warszawa: PWN.
●Dybiec-Grajer, J. 2013, Zmierzyć przekład? Z metodologii oceniania w dydaktyce przekładu pisemnego, Kraków: Universitas.
●Grucza, F. 1981, Zagadnienia translatoryki, (w:) F. Grucza (red.), Glottodydaktyka a translatoryka, Warszawa: Instytut Lingwistyki Stosowanej, Uniwersytet Warszawski, s. 9–30.
●Grucza S., Marchwiński A., Płużyczka М. (red.), 2013. Translatoryka. Koncepcje – Modele – Analizy. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe Instytutu Kulturologii i Lingwistyki Antropocentrycznej Uniwersytet Warszawski.
●Hejwowski, K. 2004, Kognitywno-komunikacyjna teoria przekładu, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
●Kozłowska, Z. 2001, O błędach w językowych w tekstach polskich przekładów, (w:) A. Kopczyński/ U. Zaliwska-Okrutna (red.), Język rodzimy a język obcy. Komunikacja, przekład, dydaktyka, Warszawa: Wydawnictwo Uniwersytetu Warszaw-skiego, s. 137–147.
●Lipiński K., 2000, Vademecum tłumacza, Kraków: IDEA.
●Lukszyn J. (red.), 2001, Tezaurus terminologii translatorycznej, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
●Pieńkos, J. (2003), Podstawy przekładoznawstwa. Od teorii do praktyki, Kraków: Kantor Wydawniczy Zakamycze.
●Płużyczka, M. 2009, Dydaktyka translacji – rozważania terminologiczne, „Przegląd Glottodydaktyczny” (26), s. 195–200.
●Płużyczka, M. 2011, Wybrane trudności translacyjne a proces translodydaktyczny, (w:) Piotrowski, S. (red.) O nauczaniu i uczeniu się języka dla potrzeb zawodowych, Lublin: Werset, s. 88–97.
●Wojtasiewicz O., 1996, Wstęp do teorii tłumaczenia, Warszawa: TEPIS.
●materiały własne prowadzącego.
Uwagi
|
W cyklu 2023L:
W przypadku braku możliwości prowadzenia zajęć w formie stacjonarnej zajęcia będą odbywać się za pośrednictwem narzędzi Google Meet i Google Classroom. |
W cyklu 2024L:
W przypadku braku możliwości prowadzenia zajęć w formie stacjonarnej zajęcia będą odbywać się za pośrednictwem narzędzi Google Meet i Google Classroom. |
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: