Warsztat metodologiczny historyka sztuki 3105-WMHSZCW
Zajęcia mają na celu przybliżenie studentom kierunków rozwoju, metod badawczych i najważniejszych naukowych
osiągnięć aktualnej historii sztuki. Umożliwiają zapoznanie się z ważnymi koncepcjami metodologicznymi
z uwzględnieniem ich ciągłości, analogii i konfrontacji. Szczególny nacisk położony jest na relację pomiędzy stanowiskiem
badacza a praktyką interpretacji. Zajęcia służą rozwiązywaniu złożonych i nietypowych problemów w zakresie historii
sztuki, posługiwaniu się szczegółowymi ujęciami teoretycznymi, paradygmatami badawczymi i pojęciami historii sztuki,
wykorzystywaniu specjalistycznej terminologii metodologicznej z przywoływaniem poglądów różnych badaczy historii
sztuki i historii kultury.
Zakres omawianych zagadnień obejmuje metody i perspektywy teoretyczne stosowane współcześnie w historii sztuki – od ikonologii, przez ikonikę i hermeneutykę obrazu, estetykę recepcji, inspiracje semiotyką, psychoanalizą, po feministyczną historię sztuki, antropologię obrazu, studia nad kulturą wizualną i badania postkolonialne.
W toku zajęć analizie podlegają teksty źródłowe, w których interpretacja dzieł artystycznych zajmuje istotne miejsce.
Metody prowadzenia zajęć:
wykład konwersatoryjny / konwersatorium / praca z tekstem / praca w grupie / burza mózgów / dyskusja w oparciu o prezentację multimedialną
Rodzaj przedmiotu
Koordynatorzy przedmiotu
Efekty kształcenia
Po ukończeniu kursu student:
K_W05 – w zaawansowanym stopniu opanował kierunki historycznego rozwoju historii sztuki oraz najważniejsze naukowe osiągnięcia aktualnej historii sztuki ze szczególnym uwzględnieniem znaczenia metod interpretacji dzieł sztuki w rozwoju dyscypliny
K_W11 – dostrzega fundamentalne powiązania historii sztuki z innymi dziedzinami nauki, jak historia, filozofia, antropologia, wiedza o kulturze, religii i literaturze
K_W12 – zna fundamentalne metody analizy i interpretacji obiektów sztuki, stosowane w historycznej tradycji badań nad sztuką i aktualnej historii sztuki, i potrafi je dostosować do badania konkretnego dzieła
K_U02 – nabył umiejętność rozwiązywania złożonych i nietypowe problemów w zakresie historii sztuki z uwzględnieniem formułowania i analizy problemów badawczych, doboru metod i narzędzi badawczych, opracowania i prezentacji wyników, w tym przy użyciu zaawansowanych technik informacyjno-komunikacyjnych
K_U03 – potrafi wykorzystywać posiadaną wiedzę w zakresie posługiwania się szczegółowymi ujęciami teoretycznymi, paradygmatami badawczymi i pojęciami historii sztuki w typowych sytuacjach profesjonalnych (m.in. w pracy badawczej, praktyce muzealniczej czy kuratorskiej)
K_U07 – umie komunikować się z otoczeniem z wykorzystaniem specjalistycznej terminologii, poglądów różnych badaczy historii sztuki i historii kultury
Kryteria oceniania
Forma zaliczenia:
Zaliczenie na podstawie wygłoszonego referatu oraz kolokwium pisemnego.
Kryteria oceniania:
Warunkiem zaliczenia jest uzyskanie 55% punktów na kolokwium pisemnym oraz przynajmniej oceny dostatecznej z wygłoszonego referatu. Dodatkowo w ocenie może został uwzględniona aktywność na zajęciach (zaangażowanie w grupowych dyskusjach).
Dopuszczalna liczba nieobecności w semestrze: dwie nieobecności w semestrze
Literatura
Adams Schneider Laurie, The Methodologies of Art. An Introduction, Oxford 1996 [London 2009].
Bal Mieke, Czytanie sztuki?, tłum. Maciej Maryl, „Teksty Drugie” 2012, nr 1-2, s. 39-58.
Taż, Wędrujące pojęcia w naukach humanistycznych. Krótki przewodnik, Warszawa 2012.
Bałus Wojciech, Dlaczego Warburg?, „Przegląd Kulturoznawczy” 2010, nr 2, s. 25-53.
Barthes Roland, Światło obrazu. Uwagi o fotografii, tłum. Jacek Trznadel, Warszawa 2008.
Belting Hans, Antropologia obrazu, tłum. Mariusz Bryl, Kraków 2007.
Boehm Gottfried, O obrazach i widzeniu. Antologia tekstów, red. Daria Kołacka, tłum. Małgorzata Łukasiewicz, Anna Pieczyńska-Sulik, Kraków 2014.
Bryl Mariusz, Suwerenność dyscypliny. Polemiczna historia sztuki od 1970 roku, Poznań 2008.
Czekalski Stanisław, Jak wyjaśnić obraz? Metodologiczne tropy historii sztuki w epoce Ernsta H. Gombricha, Poznań 2022.
Didi-Huberman Georges, Przed obrazem. Pytanie o cele historii sztuki, tłum. Barbara Brzezicka, Gdańsk 2011.
Fernie Eric, Art History and Its Methods, New York 1995.
Hatt Michael, Klonk Charlotte, Art History: A Critical Introduction to Its Methods, Manchester 2006.
Jakubowska Agata, Feminizm i współczesna historia sztuki, „Artium Quaestiones” XX, 2009, s. 103-114.
Mitchell William J. Thomas, Czego chcą obrazy? Pragnienie przedstawień, życie i miłość obrazów, tłum. Łukasz Zaremba, Warszawa 2013.
Panofsky Erwin, Ikonografia i ikonologia, [w:] tegoż, Studia z historii sztuki, oprac. Jan Białostocki, Warszawa 1971, s. 11-32.
Perspektywy współczesnej historii sztuki. Antologia przekładów „Artium Questiones”, red. Mariusz Bryl, Piotr Juszkiewicz, Piotr Piotrowski, Wojciech Suchocki, Poznań 2009.
Warburg Aby, Narodziny Wenus i inne szkice renesansowe, tłum. Ryszard Kasperowicz, Gdańsk 2010.
Tenże, Atlas Mnemosyne. Wprowadzenie, tłum. Krzysztof Pijarski, „Konteksty. Polska Sztuka Ludowa” 2011, nr 2-3, s. 110-115.
Wölfflin Heinrich, Podstawowe pojęcia historii sztuki. Problem rozwoju stylu w sztuce nowożytnej, tłum. Danuta Hanulanka, Warszawa 1962 [Gdańsk 2006, 2017].
Szczegółowa literatura do opracowania zostanie podana podczas pierwszych zajęć.
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: