Przedmiot i metody historii sztuki 3105-PMHSWE
Wykład obejmuje wybrane aspekty dziejów historii sztuki (z uwzględnieniem tekstów źródłowych i współczesnych opracowań), a w tym początki w starożytności i rozwój historiografii artystycznej w nowożytności, początki nowoczesnej nauki o sztuce, koncepcje muzeum i krytyki artystycznej, instytucjonalizację i rozwój dyscypliny w XIX wieku, problematykę formy artystycznej i ikonologii w XX wieku, współczesne metody historii sztuki wobec historii rzeczy, nauk o obrazach i mediach, czy geografii sztuki w ramach studiów postkolonialnych. Istotną częścią wykładów jest określenie miejsca historii sztuki wobec innych dyscyplin humanistycznych oraz zarysowanie najważniejszych problemów badawczych ujętych w bloki tematyczne uwzględniające elementy tzw. „pierwszej” i „drugiej” historii sztuki, takie jak: 1. autorstwo, atrybucja i problem biografizmu; 2. datowanie, chronologia i koncepcje czasu; 3. miejsce dzieła i geografie historii sztuki; 4. tradycyjne techniki i nowe media; 5. opis, analiza, interpretacja – znaczenie dzieła sztuki i jego wartościowanie.
Metody prowadzenia zajęć:
Wykład konwersatoryjny z prezentacją multimedialną
Rodzaj przedmiotu
Koordynatorzy przedmiotu
Efekty kształcenia
Po ukończeniu kursu student zna i rozumie:
K_W01 – w zaawansowanym stopniu miejsce i znaczenie historii sztuki w systemie nauk oraz jej specyfikę przedmiotową i metodologiczną
K_W03 – szczegółowe zagadnienia z zakresu historii sztuki, obejmujące dzieje, teorię i metodologię dyscypliny
K_W11 – fundamentalne powiązania historii sztuki z innymi dziedzinami nauki, jak historia, filozofia, antropologia, wiedza o kulturze, religii i literaturze
K_W12 – fundamentalne metody analizy i interpretacji obiektów sztuki, stosowane w historycznej tradycji badań nad sztuką i aktualnej historii sztuki, i potrafi je dostosować do badania konkretnego dzieła
potrafi:
K_U03 – wykorzystywać posiadaną wiedzę w zakresie posługiwania się szczegółowymi ujęciami teoretycznymi, paradygmatami badawczymi i pojęciami historii sztuki w typowych sytuacjach profesjonalnych
Kryteria oceniania
Forma zaliczenia:
Egzamin pisemny
Kryteria oceniania:
Warunkiem zaliczenia jest uzyskanie 55% punktów na egzaminie pisemnym.
Dopuszczalna liczba nieobecności w semestrze: 2
Literatura
1. Arasse D., Detal. Historia malarstwa w zbliżeniu, przeł. A. Arno, Kraków 2013.
2. Belting H., Antropologia obrazu. Szkice do nauki o obrazie, przeł. M. Bryl, Kraków 2007.
3. Białostocki J., Historia sztuki wśród nauk humanistycznych, Wrocław 1980.
4. Biografia, historiografia dawnej i dziś. Biografia nowoczesna, nowoczesność biografii, red. R. Kasperowicz, E. Wolicka, Lublin 2005.
5. Bredekamp H., Akt obrazu, przeł. M. Słabicka-Turpeinen, Warszawa 2024.
6. Bryl M., Suwerenność dyscypliny. Polemiczna historia historii sztuki od 1970 roku, Poznań 2008.
7. Chateaubriand F.-R., Opis podróży z Paryża do Jerozolimy, przeł. F.S. Dmochowski, red. P. Hertz, Warszawa 1980.
8. Chateaubriand F.-R., Atala. Réné, przeł. T. Żeleński (Boy), Warszawa 1982.
9. Czekalski S., Intertekstualność i malarstwo. Problemy badań nad związkami międzyobrazowymi, Poznań 2006.
10. Diderot D., Salon 1765 roku, przeł. J. Stadnicki, Warszawa 2009.
11. Derrida J., Prawda w malarstwie, przeł. M. Kwietniewska, Gdańsk 2003.
12. Didi-Huberman G., Przed obrazem. Pytanie o cele historii sztuki, przeł. B. Brzezicka, Gdańsk 2011.
13. Forty A., Beton i pamięć, „Konteksty. Polska Sztuka Ludowa” 2009, t. 63, nr 1–2, s. 29–41.
14. Friedberg A., Wirtualne okno. Od Albertiego do Microsoftu, przeł. A. Rejniak-Majewska, M. Pabiś-Orzeszyna, Warszawa 2012.
15. Kubler G., Kształt czasu. Uwagi o historii rzeczy, przeł. J. Hołówka, Warszawa 1970.
16. Labuda A.S., Z dziejów historii sztuki. Polska, Niemcy, Europa, Poznań 2016.
17. Mitchell T., Egipt na wystawie świata, przeł. E. Klekot, Warszawa 2001.
18. Moderniści o sztuce, red. E. Grabska, Warszawa 1971.
19. Muzeum sztuki. Antologia, red. M. Popczyk, Kraków 2005.
20. Myśliciele, kronikarze i artyści o sztuce od starożytności do 1500 roku, red. J. Białostocki, Warszawa 1988.
21. Nacjonalizm w sztuce i historii sztuki 1789–1950, red. D. Konstantynów, R. Pasieczny, P. Paszkiewicz, Warszawa 1998.
22. Obraz zapośredniczony, red. M. Poprzęcka, Warszawa 2005.
23. Panofsky E., Studia z historii sztuki, red. J. Białostocki, Warszawa 1971.
24. Perspektywy współczesnej historii sztuki. Antologia przekładów „Artium Quaestiones”, red. M. Bryl et al., Poznań 2009.
25. Piotrowski P., Awangarda w cieniu Jałty. Sztuka i polityka w Europie Środkowo-Wschodniej, Poznań 2005.
26. Podmiot/podmiotowość. Artysta–historyk–krytyk, red. M. Poprzęcka, Warszawa 2011.
27. Said E.W., Orientalizm, przeł. M. Wyrwas-Wiśniewska, Poznań 2005.
28. Stoichita V.I., Krótka historia cienia, przeł. P. Nowakowski, Kraków 2001.
29. Tajemnica Las Meninas. Antologia tekstów, red. A. Witko, Kraków 2006.
30. Teoretycy, artyści i krytycy o sztuce 1700–1870, red. E. Grabska, M. Poprzęcka, Warszawa 1989.
31. Teoretycy, pisarze i artyści o sztuce 1500–1600, red. J. Białostocki, Warszawa 1985.
32. Vasari G., Żywoty najsławniejszych malarzy, rzeźbiarzy i architektów, przeł. K. Estreicher, t. 4–5, Warszawa-Kraków, 1985–1986.
33. Vasari i nowożytna historiografia sztuki. Antologia, red. i przeł. Z. Waźbiński, Wrocław 1975.
34. Warburg A., Narodziny Wenus i inne szkice renesansowe, przeł. R. Kasperowicz, Gdańsk 2010.
35. Wölfflin H., Podstawowe pojęcia historii sztuki, przeł. D. Hanulanka, Wrocław–Warszawa–Kraków 1962.
36. Wstęp do historii sztuki. Przedmiot – metodologia – zawód, red. P. Skubiszewski, Warszawa 1973.
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: