Warsztat metodologiczny historyka sztuki 3105-LWMHSZCW
Zajęcia stanowią przegląd wybranych perspektyw
metodologicznych historii sztuki, od początku wieku XX
do pierwszych dwóch dekad XX wieku. Na podstawie
analizy tekstów traktujących o kwestiach
metodologicznych i historii dyscypliny prezentowane
są m.in. nurty formalizmu, ikonologii, semiotyki,
antropologii obrazu oraz związki historii sztuki ze
współczesnymi studiami nad kulturą wizualną. W
opisach, analizach i interpretacjach dzieł uwypuklane
jest znaczenie języka historii sztuki, w tym stosowanie
pojęć takich jak forma, styl, obraz, reprezentacja,
narracja, interpretacja, recepcja.
Metoda prowadzenia zajęć: wykład
konwersatoryjny/praca w grupie
Rodzaj przedmiotu
Koordynatorzy przedmiotu
Efekty kształcenia
Po ukończeniu kursu student:
K2_W01 – ma pogłębioną wiedzę o specyfice
przedmiotowej i metodologicznej historii sztuki, którą
jest w stanie rozwijać i twórczo stosować w działalności
profesjonalnej
K2_W02 – zna terminologię z zakresu historii sztuki na
poziomie rozszerzonym
K2_W03 – ma uporządkowaną, pogłębioną wiedzę,
obejmującą terminologię, teorie i metodologię z zakresu
historii sztuki i innych nauk historycznych
K2_W05 – ma szczegółową wiedzę o współczesnych
dokonaniach, szkołach badawczych, obejmującą
wybrane obszary dziedzin nauki i dyscyplin
naukowych, właściwych dla historii sztuki
K2_W09 – ma pogłębioną wiedzę o kompleksowej
naturze języka i historycznej zmienności jego znaczeń
K2_U03 – umie integrować wiedzę z różnych dyscyplin
w zakresie historii sztuki oraz zastosować ją w
nietypowych sytuacjach profesjonalnych
K2_U04 – przeprowadzić krytyczną analizę i
interpretację różnych rodzajów dzieł sztuki, stosując
oryginalne podejścia, uwzględniające nowe osiągnięcia
historii sztuki, w celu określenia ich znaczeń,
oddziaływania społecznego oraz miejsca w procesie
historyczno-kulturowym.
Kryteria oceniania
Forma zaliczenia: na podstawie egzaminu pisemnego
(1,5 godz. egzamin, trzy pytania, wybór z tematów
omawianych na zajęciach). Kryteria oceniania:
warunkiem zaliczenia jest uzyskanie 55% punktów na
egzaminie pisemnym. Dopuszczalne dwie nieobecności
w semestrze.
Literatura
1. Arnheim R., Sztuka i percepcja wzrokowa. Psychologia
twórczego oka, przeł. J. Mach, Łódź 2004.
2. Belting H., Antropologia obrazu. Szkice do nauki o
obrazie, przeł. M. Bryl, Kraków 2007.
3. Białostocki J., Historia sztuki wśród nauk
humanistycznych, Wrocław 1980.
4. Bryl M., Suwerenność dyscypliny. Polemiczna historia
historii sztuki od 1970 roku, Poznań 2008.
5. Czekalski S., Intertekstualność i malarstwo. Problemy
badań nad związkami międzyobrazowymi, Poznań 2006.
6. Derrida J., Prawda w malarstwie, tłum. M.
Kwietniewska, Gdańsk 2003.
7. Didi-Huberman G. Przed obrazem. Pytanie o cele
historii sztuki, tłum. B. Brzezicka, Gdańsk 2011.
8. Gombrich E.H., Sztuka i złudzenie. O psychologii
przedstawiania obrazowego, przeł. J. Zarański,
Warszawa 1981.
9. Heidegger M., Źródło dzieła sztuki, tłum. J. Mizera, w:
idem, Drogi lasu, Warszawa 1997.
10. Mitchell W.J.T., Czego chcą obrazy? Pragnienia
przedstawień, życie i miłość obrazów, przeł. Ł. Zaremba,
Warszawa 2013.
11. Panofsky E., Studia z historii sztuki, red. J.
Białostocki, Warszawa 1971.
12. Perspektywy współczesnej historii sztuki. Antologia
przekładów „Artium Quaestiones”, red. M. Bryl et al.
Poznań 2009.
13. Schapiro M., Martwa natura jako przedmiot osobisty
– Nota o Heideggerze i van Goghu (1968), tłum. J.
Krupiński, w: Estetyka w świecie, t. III, red. M.
Gołaszewska, Kraków 1991, s. 201–206.
14. Tajemnica Las Meninas. Antologia tekstów, red. A.
Witko, Kraków 2006.
15. Warburg A., Atlas obrazów Mnemozyne, red. M.
Warnke, C. Brink, tłum. P. Brożyński, M. Jędrzejczyk,
Warszawa 2015.
16. Warburg A., Narodziny Wenus i inne szkice
renesansowe, tłum. R. Kasperowicz, Gdańsk 2010.
17. Wölfflin H., Podstawowe pojęcia historii sztuki, tłum.
D. Hanulanka, Wrocław–Warszawa–Kraków 1962.
18. Wstęp do historii sztuki. Przedmiot – metodologia –
zawód, red. P. Skubiszewski, Warszawa 1973.
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: