U progu nowoczesności: życie artystyczne w Królestwie Polskim lat 1815-1830 3105-LUPNZA-K
Zajęcia mają na celu zapoznanie uczestników z podstawowymi problemami życia artystycznego w konstytucyjnym okresie Królestwa Polskiego (1815-1830). Wybór tej konkretnej epoki wynika z jej szczególnego znaczenia w opinii dotychczasowych badaczy sztuki polskiej, podkreślających jej przełomowy charakter w procesie modernizacji działalności artystycznej (w zakresie malarstwa, rzeźby i architektury) na ziemiach dawnej Rzeczypospolitej. Pod tym względem szczególnie sprzyjającą rolę miały odegrać nowoczesne rozwiązania polityczno-społeczne, które charakteryzowały “wskrzeszoną” Polskę pod panowaniem Romanowów.
1. Dlaczego Królestwo Polskie? Zajęcia wprowadzające
- S. Kozakiewicz, Malarstwo warszawskie na tle przemian gospodarczych, społecznych i politycznych w Królestwie Polskim (1815-1830), Biuletyn Historii Sztuki, 1952, s. 33-61.
- M. Getka-Kenig, “Ożywić gust do sztuk nadobnych”. Publiczny mecenat artystyczny w Królestwie Polskim, “Mówią Wieki”, 2012, nr 8, s. 28-33.
- A. Lewicka-Morawska, Między klasycznością a tradycjonalizmem. Narodziny nowoczesnej kultury artystycznej a malarstwo polskie końca XVIII I początków XIX wieku, Warszawa 2005.
2. Sztuka jako dziedzina akademicka
- K. Bartnicka, Polskie szkolnictwo artystyczne na przełomie XVIII i XIX wieku (1764-1831), Wrocław 1971.
- K. Sroczyńska, Antoni Brodowski 1784-1832: życie i dzieło, Warszawa 1985.
3. Warszawskie wystawy sztuk pięknych
- S. Kozakiewicz, Warszawskie wystawy sztuk pięknych w latach 1819-1845, Wrocław 1952.
- A. Ryszkiewicz, Wincenty Kasprzycki, “Widok wystawy sztuk pięknych w Warszawie w 1828 r.”, Biuletyn Historii Sztuki, 1952, t. 14, nr 3, s. 84-91.
4. Krytyka artystyczna
- E. Moszoro, Życie artystyczne w świetle prasy warszawskiej pierwszej połowy XIX wieku, Wrocław 1962.
- S. Kozakiewicz, Warszawskie wystawy sztuk pięknych w latach 1819-1845, Wrocław 1952.
- S. Kozakiewicz, Początki krytyki artystycznej w Warszawie (1819-1845), Materiały do Studiów i Dyskusji z Zakresu Teorii i Historii Sztuki, Krytyki Artystycznej oraz Metodologii Badań nad Sztuką, 1951, t. 2, nr 6, 61-83.
5. Publiczne inwestycje architektoniczne i urbanistyczne
- W. Trzebiński, Aleksander I a działalność urbanistyczna rządu Królestwa Polskiego w latach 1815-1821, Kwartalnik Architektury i Urbanistyki, t. 34, 1989, s. 35-89.
- I. Barańska, Architektura Kalisza w dobie Królestwa Polskiego, Kalisz 2002.
- P. Biegański, Pałac Staszica – siedziba Towarzystwa Naukowego Warszawskiego, Warszawa 1951.
6. Prywatne inwestycje architektoniczne
- J. Kaźmierczak, “Wart Pac pałaca…”. Zamek w Dowspudzie – nostalgiczny pomnik dawnej Litwy złączonej z Koroną, Rocznik Historii Sztuki, 1992, t. 19, s. 221-271.
- A. Ryszkiewicz, Ludwika Paca stosunek do sztuki, “Rocznik Białostocki”, t. 13, 1976, s. 391-410.
7. Publiczna kommemoracja
- H. Kotkowska-Bareja, Pomnik Kopernika, Warszawa 1973.
- H. Kotkowska-Bareja, Pomnik Poniatowskiego, Warszawa 1971.
- K. Sroczyńska, Antoni Brodowski 1784-1832: życie i dzieło, Warszawa 1985.
Rodzaj przedmiotu
Efekty kształcenia
Wraz z zaliczeniem ćwiczeń, studenci będą zaznajomieni z podstawowymi problemami dotyczącymi sztuki i architektury w Królestwie Polskim lat 1815-1830, będą w stanie przedstawiać krytyczną ocenę dorobku historiograficznego oraz samodzielnie formułować szerszą wypowiedź naukową na piśmie
Kryteria oceniania
aktywność w trakcie zajęć oraz praca pisemna (do 3000 słów) na temat wybrany z listy przygotowanej przez prowadzącego bądź według własnego pomysłu (ale uzgodnionego wcześniej z prowadzącym)
Literatura
I. Barańska, Architektura Kalisza w dobie Królestwa Polskiego, Kalisz 2002.
K. Bartnicka, Polskie szkolnictwo artystyczne na przełomie XVIII i XIX wieku (1764-1831), Wrocław 1971.
P. Biegański, Pałac Staszica – siedziba Towarzystwa Naukowego Warszawskiego, Warszawa 1951.
M. Getka-Kenig, “Ożywić gust do sztuk nadobnych”. Publiczny mecenat artystyczny w Królestwie Polskim, “Mówią Wieki”, 2012, nr 8, s. 28-33.
J. Kaźmierczak, “Wart Pac pałaca…”. Zamek w Dowspudzie – nostalgiczny pomnik dawnej Litwy złączonej z Koroną, Rocznik Historii Sztuki, 1992, t. 19, s. 221-271.
H. Kotkowska-Bareja, Pomnik Kopernika, Warszawa 1973.
H. Kotkowska-Bareja, Pomnik Poniatowskiego, Warszawa 1971.
S. Kozakiewicz, Malarstwo warszawskie na tle przemian gospodarczych, społecznych i politycznych w Królestwie Polskim (1815-1830), Biuletyn Historii Sztuki, 1952, s. 33-61.
S. Kozakiewicz, Początki krytyki artystycznej w Warszawie (1819-1845), Materiały do Studiów i Dyskusji z Zakresu Teorii i Historii Sztuki, Krytyki Artystycznej oraz Metodologii Badań nad Sztuką, 1951, t. 2, nr 6, 61-83.
S. Kozakiewicz, Warszawskie wystawy sztuk pięknych w latach 1819-1845, Wrocław 1952.
A. Lewicka-Morawska, Między klasycznością a tradycjonalizmem. Narodziny nowoczesnej kultury artystycznej a malarstwo polskie końca XVIII I początków XIX wieku, Warszawa 2005
E. Moszoro, Życie artystyczne w świetle prasy warszawskiej pierwszej połowy XIX wieku, Wrocław 1962.
A. Ryszkiewicz, Ludwika Paca stosunek do sztuki, “Rocznik Białostocki”, t. 13, 1976, s. 391-410.
A. Ryszkiewicz, Wincenty Kasprzycki, “Widok wystawy sztuk pięknych w Warszawie w 1828 r.”, Biuletyn Historii Sztuki, 1952, t. 14, nr 3, s. 84-91.
K. Sroczyńska, Antoni Brodowski 1784-1832: życie i dzieło, Warszawa 1985.
W. Trzebiński, Aleksander I a działalność urbanistyczna rządu Królestwa Polskiego w latach 1815-1821, Kwartalnik Architektury i Urbanistyki, t. 34, 1989, s. 35-89.
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: