Historia sztuki nowoczesnej polskiej 3105-LNWPL-W13
Wykład jest poświęcony historii sztuki polskiej od
czasów Stanisława Augusta do okresu II
Rzeczpospolitej.
Uwzględnia wszystkie dziedziny sztuk plastycznych z
naciskiem na architekturę, malarstwo, rysunek i rzeźbę.
Na zajęciach zostaną przedstawione główne nurty i
tendencje w sztuce polskiej takie jak: klasycyzm,
romantyzm, historyzm, akademizm, realizm,
impresjonizm, symbolizm/modernizm i awangardy. Będą
one ukazane na tle historycznym, politycznym i
kulturowym epoki, przy uwzględnieniu przemian w
dziedzinach literatury, filozofii, teatru czy techniki.
Studenci poznają twórczość wybranych artystów,
środowisk i grup artystycznych.
W zakresie malarstwa i rzeźby szczególnie istotny
będzie kontekst sztuki europejskiej – międzynarodowe
kontakty polskich twórców, ich wyjazdy i pobyty
zagraniczne służące wymianie koncepcji estetycznych.
Omówione zostaną instytucjonalne ramy sztuki tego
okresu – powstanie i funkcjonowanie szkolnictwa
artystycznego, wystaw i stowarzyszeń. Kolejnym
problemem będą przemiany w zakresie mecenatu, rynku
sztuki oraz jej publicznej recepcji i krytyki. W części
poświęconej architekturze oprócz kwestii estetycznych
konwencji i ich ideologicznych uwarunkowań prezentacja
obejmuje refleksję nad dokonującymi się w omawianym
okresie przemianami krajobrazu architektonicznego,
urbanistyką, konserwacją zabytków, a także
zmieniającymi się instytucjonalnymi ramami pracy
architekta, szkolnictwem architektonicznym.
Metody prowadzenia zajęć:
wykład z prezentacją multimedialną
Rodzaj przedmiotu
Koordynatorzy przedmiotu
Efekty kształcenia
Po ukończeniu kursu student:
Student umie opisać sztukę polską omawianego okresu
identyfikując i wartościując zjawiska i problemy
szczególnie istotne. Potrafi rozpoznać, określić czas
powstania i autorstwo dzieł szczególnie ważnych. Ma
podstawową wiedzę w zakresie najważniejszych
artystycznych kierunków, ruchów, tendencji, środowisk
od połowy XVIII do roku 1939.
K_W02 – zna podstawową terminologię historyczno-
artystyczną dotyczącą dzieł sztuki nowoczesnej polskiej
od połowy XVIII w. do 1939 r., w szczególności w
zakresie technik, materiałów, funkcji, datowania
K_W03 – ma uporządkowaną wiedzę ogólną z zakresu
historii sztuki, obejmującą dzieje, teorię i metodologię
dyscypliny
K_W04 – ma uporządkowaną wiedzę szczegółową z
zakresu historii sztuki nowoczesnej polskiej od połowy
XVIII w. do 1939 r. w ujęciu chronologicznym,
tematycznym i problemowym, w zakresie
najważniejszych artystycznych kierunków, ruchów,
tendencji, środowisk
K_W16 – ma podstawową wiedzę o powiązaniach
historii sztuki nowoczesnej polskiej z innymi dziedzinami
nauki, jak historia, filozofia, antropologia, wiedza o
kulturze, religii i literaturze. Zna i rozumie kontekst tych
powiązań oraz jego uwarunkowania i skutki
Kryteria oceniania
Forma zaliczenia:
Egzamin pisemny
Kryteria oceniania:
Warunkiem zaliczenia jest uzyskanie 55% punktów na
egzaminie pisemnym.
Literatura
T.S. Jaroszewski, Architektura doby Oświecenia w
Polsce. Nurty i odmiany, Wrocław 1971.
T.S. Jaroszewski, O siedzibach neogotyckich w Polsce,
Warszawa 1981
T.S. Jaroszewski, Od klasycyzmu do nowoczesności,
Warszawa 1996.
Dzieje architektury w Polsce, Kraków br. [wyd.
Kluszczyński]
S. Lorentz, A. Rottermund, Klasycyzm w Polsce,
Warszawa 1984 (wyd. 2: 1990).
A. Miłobędzki, Zarys dziejów architektury w Polsce,
Warszawa 1988 (wyd. 4 poprawione i uzupełnione)
A.K. Olszewski, Dzieje sztuki polskiej 1890-1980 w
zarysie,Warszawa 1988.
M. Omilanowska, Kreacja – konstrukcja – rekonstrukcja.
Studia z architektury XIX-XX wieku, Warszawa 2016
K. Stefański, Architektura XIX wieku na ziemiach
polskich, Warszawa 2005.
J. Zachwatowicz, Architektura polska, Warszawa 1966.
Malarstwo, rzeźba, grafika:
K. Mikocka-Rachubowa, Rzeźba polska XIX wieku. Od
klasycyzmu do symbolizmu. Katalog zbiorów. Muzeum
Narodowe w Warszawie, Warszawa 1993
S. Kozakiewicz, Malarstwo polskie. Oświecenie.
Klasycyzm. Romantyzm, Warszawa 1976
A. Ryszkiewicz, Malarstwo polskie. Romantyzm.
Historyzm. Realizm, Warszawa 1989
J. Malinowski, Malarstwo polskie XIX wieku, Warszawa
2003
J. Malinowski, Imitacje świata. O polskim malarstwie i
krytyce artystycznej drugiej połowy XIX wieku, Kraków
1987
M. Poprzęcka, Czas wyobrażony. O sposobach
opowiadania w polskim malarstwie XIX wieku,
Warszawa 1975
W. Juszczak, Malarstwo polskiego modernizmu, Gdańsk
2004
Koniec wieku. Sztuka polskiego modernizmu
1890–1914. Katalog wystawy, pod. red. E. S.
Charazińskiej i Ł. Kossowskiego, MNW, Warszawa 1997
P. Szubert, Rzeźba polska przełomu XIX i XX wieku,
Warszawa 1995
I. Luba, Dialog nowoczesności z tradycją. Malarstwo
polskie dwudziestolecia międzywojennego, Warszawa
2004
I. Luba, Duch romantyzmu i modernizacja. Sztuka
oficjalna Drugiej Rzeczypospolitej, Warszawa 2012
A. Sieradzka, Art Déco w Europie i w Polsce, Warszawa
1996
A. Turowski, Budowniczowie świata. Z dziejów
radykalnego modernizmu w sztuce polskiej, Kraków
2000
Wyprawa w dwudziestolecie, red. K. Nowakowska-Sito,
kat. wystawy, Muzeum Narodowe w Warszawie 2008,
Warszawa 2008
S. Czekalski, Awangarda i mit racjonalizacji. Fotomontaż
polski okresu dwudziestolecia międzywojennego,
Poznań 2000
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: