Dzieje historii sztuki 3105-LMD-W1-13
Wykład jest pomyślany jako próba prezentacji zarówno
szeroko pojętej refleksji nad sztuką, jak i dziejów historii sztuki
jako dyscypliny akademickiej (i humanistycznej). Na wykładzie
przedstawione zostaną początki historycznego namysłu nad
sztuką (od autorów greckich i Pliniusza St.) w kontekście
ówczesnego rozumienia sztuki i ujęcia historyczności
wytworów ludzkich, poprzez średniowieczne i nowożytne
próby uchwycenia dziejów sztuki (np. Ghiberti, Vasari, Bellori,
Lanzi), aż do epoki Oświecenia i roli Winkckelmanna. Drugi
wątek dotyczy już historii historii sztuki po epoce
Winckelmanna, w kontekście procesu usamodzielniania się
historii sztuki jako dyscypliny akademickiej, aż do schyłku XX
wieku, przede wszystkim w perspektywie różnych metod,
dyskusji stricte metodologicznych, oraz sporów o podstawy
historii sztuki.
Metody prowadzenia zajęć:
Wykład konwersatoryjny
Rodzaj przedmiotu
Koordynatorzy przedmiotu
Efekty kształcenia
Treści programowe: zarys dziejów historycznego namysłu nad
sztuką – greccy historiografowie, Pliniusz St., refleksja nad
dziejami sztuki w tekstach rzymskich teoretyków retoryki,
historyczne ujęcie sztuki w dobie nowożytnej, rola
Winckelmanna i tradycji antykwarycznej oraz starozytnicznej,
znaczenie Hegla dla kształtowania się historii sztuki w XIX
stuleciu, przegląd najwazniejszych koncepcji badawczych od II
poł. XIX po schyłek XX wieku.
absolwent zna i rozumie:
K2_W01 – w pogłębionym stopniu specyfikę
przedmiotową i metodologiczną historii sztuki, którą jest
w stanie rozwijać i twórczo stosować w działalności
profesjonalnej.
K2_W04 – w pogłębionym stopniu współczesne
dokonania i tendencje rozwojowe szkół badawczych,
obejmujące wybrane obszary nauk o sztuce.
K2_W06 – zaawansowane metody analizy, interpretacji,
krytyki, wartościowania i problematyzowania różnych
wytworów kultury, właściwe dla wybranych tradycji,
teorii i szkół badawczych w zakresie nauk o sztuce.
Kryteria oceniania
Forma zaliczenia:
egzamin pisemny
Kryteria oceniania:
Egzamin złożony z pięciu pytań, odnoszących się do
zagadnień poruszanych na wykładzie. Za każde pytanie
można uzyskać maks. 10 pkt. Warunkiem zaliczenia jest
uzyskanie przynajmniej 26 pkt. z całego egzaminu
Literatura
Pojęcia, problemy, metody współczesnej nauki o sztuce.
Dwadzieścia sześć artykułów uczonych europejskich i
amerykańskich. Wybrał, przekłady przejrzał, wstępem
opatrzył Jan Białostocki, Warszawa 1976.
J. Białostocki, Historia sztuki wśród nauk
humanistycznych, Wrocław 1980.
Mariusz Bryl, Suwerenność dyscypliny. Polemiczna
historia sztuki od 1970 roku, Poznań 2008.
D. Carrier, Principles of Art History Writing, University
Park, 1991.
Stanisław Czekalski, Intertekstualność i malarstwo:
problemy badań nad związkami międzyobrazowymi,
Poznań 2006.
H. R. Jauss, Dzieje sztuki i historia, „Pamiętnik Literacki”
1984, nr 75, s.257-290.
E. Mansfield, Art History and Its Institutions: Foundations
of a Discipline, London 2002.
Perspektywy współczesnej historii sztuki. Antologia
przekładów „Artium Quaestiones”, re. M. Bryl. P.
Juszkiewicz, P. Piotrowski, W. Suchocki, Poznań 2009.
M. Podro, The Critical Historians of Art, New Haven,
1982.
W. Tatarkiewicz, Dzieje sześciu pojęć. Sztuka – Piękno –
Forma – Twórczość – Odtwórczość – Przeżycie
estetyczne, Warszawa 1975.
J.-J. Wunenburger, Filozofia obrazów. Przeł. Tomasz
Stróżyński, Gdańsk 2011.
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: